Türkler’de Cumhuriyet Fikrinin Tarihi Temelleri ve Günümüze Yansımaları

Türkler sınıfsız bir toplumdu. Eski Türk toplumunda soylular, hürler ve köleler yoktu. Sınıfsız olmaları sosyal, siyasi, iktisadi, askeri ve hukuki durumlarına yansımıştı. Millet ve devletle ilgili konular meclislerde görüşülerek karara bağlanmaktaydı. Türklerde istiklal anlayışı son derece gelişmişti. Onlarda adalet, faydalılık, eşitlik ve evrensellik hukuk anlayışlarında değişmeyen hükümlerdi. Türk milletinin özelliğini ve Türk tarihini Atatürk çok iyi bilmekteydi. Bundan dolayı Türk milletinin tabiat ve karakterine en uygun idare Cumhuriyettir” demiştir. Türklerde adalet, faydalılık, eşitlik ve evrensellik temeline dayalı anlayışlar çok erken dönemlerde oluştuğundan Türk milletinin karakterine en uygun idare şekli olarak Cumhuriyet rejimi benimsenmiş ve kabul edilmiştir. Sınıfsız toplum yapısı, meclisler, yöneticilerin seçimle iş başına getirilmeleri, akla ve bilimin önderliğine önem verme gibi bir takım özelliklerin Türklerde varlığı geçmişten günümüze yansımalar olarak görülmektedir. 

Historical Ground in the Turk of the Idea of Republic and Its Reflections on Today

In old Turkish society no social classes had occurred. There were no aristocrats, no freepeoples, no slaves. Classnessness had its effects on social, political, economical, military and judicial fields. Matters relating to the nation or the state were being discussed and brought to a conclusion in the assemblies. The old Turks had a greatly developed sense of independence. Justice, utility, equality and universality were immutable considerations in their juridical understanding. Atatürk knew quite well the characteristics and the history of his nation. Fort hat reason he put forward the idea that “the republican regime is the most favorable on efor the Turkish nation taking her nature and character into consideration.” As a vision depending upon justice, utility, equalty and universality had come into existance since the early times of Turkish history the republican regime was easily adopted. Classless social structure, assemblies, elected administrators, giving importance to the priority of wisdom and science are some of the peculiarities of Turkish nation which have been transmitted through history to the present day. 

___

  • BORAK, Sadi- Utkan Kocatürk, Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri I-III. Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1989.
  • DANİŞMEND, İsmail Hami, Garb Menba’larına Göre: Eski Türk Demokrasisi, Sucuoğlu Mat- baası, İstanbul 1964.
  • DE GROOT, Johann Jacob Maria, Die Hunnen der vorchristlichen Zeit, Walter de Gruyter, Berlin1921.
  • KAFESOĞLU, İbrahim, Türk Milli Kültürü, Boğaziçi Yayınları, İstanbul 1989.
  • KAFESOĞLU, İbrahim- Mehmet Saray, Atatürk İlkeleri ve Dayandığı Tarihi Temeller, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul 1983.
  • KOCA, Salim, “X. Yüzyılda Türkistan’da Bir İslam Seyyahı Gözüyle Türkler”, Milli Kültür, 1,1981, 47- 50.
  • KOCA, Salim, Sultan I. izzeddin Keykavus Zamanında Türkiye Selçuklu Devleti (1211- 1220), Basılmamış Doktora Tezi, Ankara 1989.
  • KÖSTÜKLÜ, Nuri, “Cumhuriyetin Temel İlkeleri (Atatürk İlkeleri)”, Türkiye Cumhuriyeti Tarihi- II, Atatürk Araştırma Merkezi Yayını, Ankara 2002, s. 271- 275.
  • KÖYMEN, Mehmet Altay, “Türkler ve Demokrasi”, Milli Kültür, 6,1977, 11-15.
  • KÖYMEN, Mehmet Altay, “Selçuklular’da Devlet”, Belleten, LI/201,1987, 1359-1373.
  • KÖYMEN, Mehmet Altay, Alp Arslan ve Zamanı -II, A.Ü. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Basımevi, Ankara 1983.
  • ÖGEL, Bahaeddin, Türk Kültürünün Gelişme Çağları, Kömen Yayınları, Ankara 1979.
  • ÖGEL, Bahaeddin, Türklerde Devlet Anlayışı (13. Yüzyıl Sonlarına Kadar), Başbakanlık Ba- sımevi, Ankara 1982.
  • ŞEŞEN, Ramazan, Onuncu Asırda Türkistan’da Bir İslam Seyyahı İbn Fazlan Seyahatnamesi Tercümesi, Bedir Yayınevi, İstanbul 1975.
  • TANERİ, Aydın, Türk Devlet Geleneği, A.Ü. Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Yayınları, An- kara 1975.