Suat Derviş’in Romanlarında Kadın Karakterler

Suat Derviş’in romanlarındaki kadın karakterleri değerlendirmeyi hedefleyen bu makale, aynı zamanda onun kadın edebiyatının tarihsel evrelerindeki konumunu da saptamaktadır. Kadın ve edebiyat ilişkisinin tartışmaya açıldığı 1920’lerden, kadınların kendilerine ait bir edebiyat olarak inşa ettikleri kadın edebiyatının oluştuğu 1970’lere kadar Suat Derviş sürekli romanlar, edebiyat eleştirileri ve gazete yazıları ile yazar kimliğiyle var olmuştur. Suat Derviş’in roman karakterlerini genellikle toplumsal cinsiyet konumu ile işgal ettikleri sınıf konumunu birleştirdiği kadın karakterler oluşturur. Toplumsal cinsiyet ve sınıf konumunu birleştirdiği kadın karakterler aynı zamanda belirli bir tarihsel sürece de yerleşir: yıkılan Osmanlı İmparatorluğu’ndan modern Türkiye Cumhuriyeti’ne evrilen radikal bir toplumsal değişim ve dönüşüm süreci. Suat Derviş’in romanlarındaki kadın karakterlere yakından bakıldığında; gotik romanlarındaki tekinsiz kadınlar, aşkta hayal kırıklığı yaşayan yalnız ve ümitsiz kadınlar ki bu kadınlar yok olan Osmanlı toplumunun üst sınıfına aittirler, her şeyin alınıp satılacağına inanan fırsatçı kadınlar ve çocuğunu kaybetmiş anneler karşımıza çıkar. Suat Derviş romanlarının kadın karakterlerini değerlendirirken en çarpıcı bulgu ise yazar ve gazeteci olarak çalışan bir ka

___

  • Behmoaras, L. (2008). Suat Derviş: Efsane bir kadın ve dönemi. İstanbul. Remzi.
  • Berktay, F. (2003). Tarihin cinsiyeti. İstanbul. Metis.
  • Çelik, B. (2012). Ateşe atılmış bir çiçek: Yazarlar, kitaplar, okuma notları. İstanbul. Can Sanat.
  • Davaz, A. (2014). Eşitsiz kız kardeşlik: Uluslararası ve Ortadoğu kadın hareketleri, 1935 Kongresi ve Türk Kadın Birliği. İstanbul. Türkiye İş Bankası.
  • Derviş, S. (1936). Namık Kemal’i bir tarafa bırakalım iktidarınız varsa ilmi münakaşaya geçelim. K. Tahir, S. Derviş ve A. Cevat (Ed). 1936 modeli gençler ve zavallı Peyami Safa. (20-25). İstanbul. Selamet .
  • Derviş. S. (2014 [1920]). Kara kitap. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2014 [1921]). Ne bir ses ne bir nefes. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2014 [1923]). Buhran gecesi. İthaki.
  • Derviş, S. (2004 [1923]). Hiçbiri. İstanbul. Doğan Kitap.
  • Derviş, S. (2014 [1924]). Fatma’nın günahı. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2015 [1944]). Çılgın gibi. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2015 [1928]) Gönül gibi. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2013 [1939]). Hiç. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2013 [1968]). Ankara mahpusu. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2013 [1968]). Fosforlu Cevriye. İstanbul. İthaki.
  • Derviş, S. (2014 [1963]). Aksaray’dan bir Perihan. İstanbul. İthaki.
  • Işın, E. (2013). Cumhuriyet: yeni insan yeni hayat. İstanbul. İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.
  • İleri, S. N. (1998). Yeni edebiyat: sosyalist gerçekçilik. İstanbul. Scala.
  • Sertel, S. 2015 [1969]. Roman gibi. İstanbul. Can.
  • Shoewalter, E. (1977). A literature of their own: British women novelists from Bronte to Lessing. Princeton. Princeton University Press.
  • (1981). Feminist criticism in the wilderness. Critical Inquiry, 8 (2), 179-205.
  • Simmel. G. (2003). Modern kültürde çatışma. (çev. Nazile Kalaycı). İstanbul. İletişim. Swingewood, A. (1972). Introduction: sociology and literature. D.T. Laurenson, A. Swingewood (Ed). The sociology of literature. (11-22). New York. Schocken Books.
  • Toprak, Z. (2016). Cumhuriyet Türkiyesi’nin bireyi: “Yeni kadın”- “Yeni erkek” (1920-1930). Konferans, DEÜ İşletme Fakültesi, 12 Mayıs.
  • Woolf, V. (1992 [1929]). Kendine ait bir oda. (çev. Suğra Öncü). İstanbul. İletişim.