Mustafa YAĞBASAN

Kültürlerarası etkileşim bağlamında Türkçe ve Yunanca'daki ortak sözvarlığının değerlendirilmesi

Kültürel göstergeler veya imgeler toplumların birçok açıdan analiz edilebilmesine olanak tanımaktadır. Dil ise kuşkusuz, kültüre atıfta bulunan önemli bir referans kaynağıdır ve dilbilimsel analizle toplumların kültürel görüngüleri üzerinde bir yargıya varmak mümkündür. Kültürlerarası etkileşimde coğrafık, teolojik veya ekonomik gibi nedenler, diller arasındaki verinti ve alıntıları dinamikleştirebilmektedir. Bu açıdan bakıldığında Türk ve Yunan toplumları gibi ulusal refleksleri güçlü olan ulusların sürekli çekişme içerisinde bulunmalarına rağmen değişik nedenle ilişki içerisinde olmaları ve dilleri içerisindeki ortak sözcüklerinin sayıca fazlalığı ile dikkat çekmektedirler. Bu araştırmada, dilbilimsel verilerden hareket edilerek iki toplumun ortak sözvarlığı kültürlerarası iletişim bağlamı irdelenmeye çalışılmıştır. Dolayısıyla araştırmanın kapsamı, elde edilen dilbilimsel verilerin kültürlerarası iletişim bağlamında değerlendirilmesi ile sınırlıdır. Kelimelerin etimolojisinden hareketle bir dili diğerine üstün kılmak, araştırmanın amaçları arasında yer almamaktadır. Çalışmanın temel amacı, tarihsel süreçten gelen ortak sözvarlığından hareketle iki kültür arasındaki iletişimin boyutunu ortaya koymaktır. Daha önce yapılmış olan çalışmalardan derlenen ve görüşme tekniği yöntemi ile elde edilen yeni sözcükler bu araştırmaya temel dayanak oluşturmaktadır. Alıntıların, her dilin kendi kurallarına göre uyarlandığı gerçeği ve fonetik farklılıkları bir tarafa bırakıldığında, dilsel kültür ve göstergelerin semantiği açısından iki dil ararsında önemli benzerliklerin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The evaluation of the joint vocabulary in Turkish and Greek in point of the cross-cultural interaction

Cultural signs or images facilitate the societies' being able to be analysed in many directions. Yet, there is no doubt that the language is an important source of reference ascribing the culture, and it is possible to make a judgement by linguistical analysis on the cultural phenomenos of the society. At the cross-cultural interaction, such reasons as the geographical, theological or economical can make dynamic the quotations and attributions between the languages. When viewed from that aspect, the excess of the joint-vocabulary and their contacting with each other due to many reasons attract attention despite the nations like Turkish and Grek whose national reflexes are too strong always quarrel. In that study, the context of the cross- cultural communication has been tried to be emphasized by starting with the linguistical data. Therefore, the scope of the study is limited with the evaluation of the data regarding the inter- cultural communication. By starting from the ethimology of the words, making a language superior to the other is not among the objectives of the study. The main purpose of the study is to put forward the dimension of the communication between two cultures by setting off from the joint-vocabulary coming from the historical process. The studies done before and the data obtained by the interview-tecnigue constitute the base of that study. When the quotations, the truth of each language's being adapted to its own rules, and the phonetical differences have been set apart, it has been discovered that there are many significant similarities between the two languages with respect to the linguistic culture and the semantical opening of the signs.

PDF

___

Açıkgöz H. (2004) "Türkçe'nin Dünya Dillerine Etkisi" - Günay Kararağaç'ııı eseri içinde: "Kuran'da Türkçe Kelime Var mı?", V. Leflce Edebiyat Buluşması, Akçağ Yayınları, Ankara.
Aksan D. (1996) Türkçe'nin Sözvarlığı - Türk Dilinin Sözcükbilimiyle İlgili Gözlemler, Saptamalar, Engin Yayınevi, Ankara.
Aksan D. (1998) Her Yönüyle Dil - Ana Çizgileriyle Dilbilim, Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları: 439, Semih Ofset Matbaacılık, Ankara.
Eren H. (1960) "Anadolu Ağızlarında Rumca, İslav'ca ve Arapça Kelimeler", Belleten-Türk Dili araştırmaları Yıllığı, Türk Tarih Kurumu Basımevi, s.295-371, Ankara.
Evangelia A. (1998) Ödünçleme Süreci ve Dilbilimsel Görünümleri: Türkçe ve Yunanca'da Ödünçlemeler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Gedikli Y. (2007) "Türkçe'nin Yabancı Dillerdeki On Binlerce Kelimesi",
http://www.ufukotesi.com/yazdir.asp?yazi_no=20040223, 26.12.2007.
Gillart A., Haji-Kella M., Guedes M. J. C., Raykova A., Sclıachinger C., Taylor M. (2000)[Elektronik versiyon]. Kültürlerarası öğrenme. Strasbourg: Avrupa Konseyi.
Güler A. (1999) Dünden Bugüne Yunan-Rum Terörü, Ocak Yayınları, Ankara.
Gürel, S. Ş. (1993) Türk-Yunan İlişkileri, Ümit Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.
Karaağaç G. (2004) "Türkçe'nin Dünya Dillerine Etkisi", II. Uluslararası Türk Uygarlığı Kongresi, Bişkek.
Milliyet Gazetesi (2007) "Türkçe'den Yabancı Dillere Geçen Kelimeler", Serhat Oğuz'un haberi, 17.11.2007.
Oğuz S. (2007) "Türkçe'den Yabancı Dillere Geçen Kelimeler",
Milliyet Gazetesi, http://www.haber3.com/haber.php?haber_id=290266, 17.11.2007.
Özer Ö. (1999) "Haber Söylemi: Türk Yunan İlişkileri", Gazi Üniversitesi İletişim Dergisi, 99/1, Ankara.
Selçuk A. (2007) "Sosyal Bir Davranış Biçimi Olarak Dil", Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 17, s. 503-507, Konya.
Taneri A. (t.y.) Türk-Yunan Kültür Savaşı, Ocak Yayınları, Ankara.
Porzig W. (1985) Dil Denen Mucize. Vural Ülkü (Çeviren), Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları: 631, Tercüme Eserler Dizisi: 50, Ulucan Matbaası, Ankara.
Vardar B. (1998) Dilbilimin Temel Kavaram ve İlkeleri, Multilingual, İstanbul.
Varelas N. (2007) Athen. 3. aktualisierte Auflage, DuMont Verlag, Ostfildern.