İrem AYIRIR ONURSAL

Fransızca duyduğunu anlama becerisinde Türk öğrencilerin karşılaştıkları sorunlardan biri: Ulama

Yabancı dil öğretiminde ilk olarak üstünde durulması ve çalışılması gereken beceri "duyduğunu anlama"dır. Yabancı dil olarak Fransızca öğrenen Türk öğrencilerin duyduklarını anlama becerisini geliştirmeyi zorlaştıran birçok etken vardır. Bunların en önemlilerinden birisi de "ulama"dır.. Fransızcaya özgü olan ulama türü (liaison), karmaşık yapısı ve sözcüklerin sessel olarak ayırt edilmesini zorlaştırması nedeniyle duyduğunu anlamayı, özellikle de öğretim / öğrenimin ilk aşamalarında, olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmanın amacı, öncelikle Fransızcadaki ulamanın Türk öğrenciler için yarattığı zorluklara dikkat çekmek, bunları saptamak ve sıkıntıların giderilebilmesi için bazı öneriler sunmaktır. Bu amaca ulaşmak için Fransız Dili Eğitimi Anabilim Dalında okuyan 39 kişilik bir öğrenci grubuyla birlikte gerçekleştirilen bir araştırmanın sonuçları değerlendirilmiş ve tartışılmıştır.

PDF

___

Avrupa Konseyi. (2009). Diller İçin Avrupa Ortak Başvuru Metni. (Çev. Milli Eğitim Bakanlığı Çeviri Komisyonu), http://digm.meb.gov.tr /uaorgutler /AK /cefr _Turkce. pdf (Erişim tarihi: 03.01.2011).
Azra, J.-L. (2004). Découpe syllabique, liaisons, enchainements, rythme. Quelle progression de classe pour la prononciation et la compréhension orale? Rencontres pédagogiques du Kansaï http ://www.rpkansai.com /bulletins/pdf/018/008 _010 _azura.pdf. (Erişim tarihi: 20.02.2011).
Banguoğlu, T. (1990) Türkçenin Grameri. (3. basım) Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Bérard, E. (1991). L'approche communicative. Théories et pratiques, Paris: Clé International.
Biard, F. (2006) La compréhension de l'oral: entraînement et évaluation, http://interlangues.accreteil.fr/spip/IMG/pdf/CO_entr_eval_IGEN_DGESCO _2006_version_redigee_site.pdf (Erişim Tarihi: 20.02.2011).
Blanche-Benveniste, C. (1987). Le français parlé. Transcription et édition. Paris: Didier.
Charliac, L. ve Morton, A-C. (2001). Phonétique progressive du français. Paris: Clé International.
Chevrot, J.-P., Dugua, C. ve Fayol, M. (2005). Liaison et formation des mots en français: un scénario de développement. Langages, no: 158, ss. 38-52.
Cuq, J.P. (2003). Dictionnaire de didactique du français langue étrangère et seconde. Paris: Clé International.
Cuq, J.P. ve Gruca, I. (2005). Cours de didactique du français langue étrangère et seconde. (2. basım). Grenoble: Pug.
Defays, J.-M. (2003). Le français langue étrangère et seconde: enseignement et apprentissage. Sprimont: Mardaga.
Dubois, J., Giacomo, M, Guespin, L., Marcellesi, Ch., Marcellesi J.-B. ve Mével, J.-P. (2001). Dictionnaire de linguistique. Paris: Larousse.
Fougeron C., Goldman J.-Ph., Dart, A., Guélat, L. ve Jeager, C. (2001). Influence de facteurs stylistiques, syntaxiques et lexicaux sur la réalisation de la liaison en français.http://ed268.univparis3.fr/lpp/pages/EQUIPE/fougeron/CF_pub/Fougeron -goldman&al-TALN01.pdf (Erişim tarihi: 09.02.2011).
Fuchs, Ch. (1996). Les ambiguïtés du français. Paris: Ophrys. Garric, N. (2007). Introduction à la linguistique. Paris: Hachette.
Gülmez, G. (1993).Méthodes d'enseignement du français langue étrangère- Fransızca Öğretim Yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları
Harada S. ve Tokiwa, R. (1999). Progression et difficultés perçues en classe de compréhension orale. Bulletin of the Faculty ofForeign Studies, Sophia University, no: 34, ss. 25-41.
Kerbrat-Orecchioni, C. (2002). L'énonciation. De la subjectivité dans le langage. (3.basım). Paris Armand Colin.
Korkut, E. (2004). Pour apprendre une langue étrangère (FLE). Ankara: Pegem A.
Korkut, E. ve Onursal, İ (2009). Pour comprendre et analyser les textes et les discours. Paris: L'Harmattan.
Plénat, M. (2008). La liaison "obligatoire" avec ou sans enchaînement. URL:http://w3.erss.univtlse2.fr:8080/index.jsp?perso=plenat&subURL=Plenatcml fphono.pdf (Erişim tarihi: 09.01.2011)
Puren, Ch. (1988). Histoire des méthodologies de l'enseignement des langues. Paris: Clé International.
Riegel, M., Pellat, J.-Ch. ve Rioul, R. (2002). Grammaire méthodique du français. (2. basım). Paris: Puf.
Sığırcı, İ. (2005). Fransızca Söyleyiş Yöntemleri - Sesbilgisi-. Ankara: Seçkin Yayınları.
Spinelli, E. ve Meunier, F. (2005). Le traitement cognitif de la liaison dans la reconnaissance de la parole enchaînée. (2005). Langages, no: 158, ss. 79-88.
Stridfeldt, M. (2002). La perception du français oral par les apprenants suédophones. Romansk Forum, no: 16, ss: 753-765. URL: http://www.duo.uio.no/roman/Art/Rf-16-02-2/fra/Stridfeldt.pdf (Erişim tarihi: 10.01.2011).
Tagliante, Ch. (2006). La classe de langue. Paris: Clé International.
Vardar, B. (1998). Dilbilim Terimleri Sözlüğü. (2.basım). İstanbul: ABC kitabevi.'
Wauquier, S. (2010). Des oraithorinques et des consonnes doublement flottantes. Pour une théorisation unifiée de la liaison, http://sophie.wauquier.pagesperso-orange.fr/download /Faire%20Signe.vf.pdf (Erişim Tarihi: 24.02.2011).