Türkiye ve Güney Kore’nin Kalkınma Performansı: Ampirik Bir Değerlendirme

Bu çalışmada Kore ve Türkiye ekonomilerinin ekonomik kalkınma performanslarının tarihsel perspektifte değerlendirilmesi amaçlanmaktadır1 . 1960'lı yıllarda bir çok kalkınma göstergesi açısından Türkiye'den daha gerilerde bulunan Güney Kore, 1960'lı ve izleyen yıllarda uyguladığı iktisat politikaları sonucunda parlak bir gelişme göstermiş, bunun sonucunda gelişmiş ülkeler ile arasındaki farkı azaltmıştır. Kore'nin hızlı kalkınmasında yüksek tasarruf oranlarının öncelediği yüksek yatırım oranları merkezi bir işlev görmüştür. İyi yetişmiş, çalışkan ve disiplinli bir işgücü Kore'nin parlak kalkınma serüvenini tamamlayan diğer öğeler olmuştur. Türkiye ekonomisi 1960'lardan gü- nümüze sanayileşmede önemli gelişmeler kaydetmesine karşın henüz kendi teknolojisini üretebilme kapasitesine ulaşamamış, bunun sonucunda teknolojide dışa bağımlılığı süregelmiştir. Günümüzde temel kalkınma göstergeleri açısından (büyüme oranları, sabit sermaye yatırımları, tasarruf oranları, bilim ve teknoloji göstergeleri, beşeri sermaye vs.) Kore Türkiye'den daha parlak bir performans ortaya koymakta, 1960'lı yıllarda Türkiye lehine olan kalkınma göstergeleri mutlak anlamda Kore'nin lehine de- ğişmiş gözükmektedir

Development Performances of Turkey and South Korea: An Empirical Evaluation

In this study, it has been aimed to evaluate the economic development performances of Turkish and Korean economies in historical perspective. In 1960’s, in terms of many developmental indicators, South Korea, which lagged behind Turkey, achieved a brilliant development performance as a result of the economic policies that was applied in 1960’s and the following years, and consequently, Korea decreased the gap between developed countries the high investment rates as a result of high saving rates had a central function in the fast development process of Korea. A well trained, hardworking, and self disciplined productive power has been the other element completing the brilliant developmental adventure. Although Turkish economy has had an important progress beginning from 1960’s it hasn’t been able to reach at the capacity to produce its own technology yet, and consequently, Turkey depends on foreign technology. Nowadays. in terms of the basic developmental indicators -rates of growth, investments of fixed capital, saving ratios, indicators of science and technology, human capital, etc.-, Korea demonstrates a more brilliant performance than Turkey, although these performances were better for Turkey compared to Kore’s in 1960s

PDF

___

BORATAV, Korkut; (2000), “Kore Niçin Tökezledi”, Yeni Dünya Düzeni Nereye, Ankara: İmge Kitabevi, s.113–116.
BORATAV, Korkut ve Ergün TÜRKCAN; (1993), Türkiye’de Sanayileşmenin Yeni Boyutları ve Kitler, İstanbul:Tarih Vakfı Yurt Yayınları — (2004), “Gelişmekte Olan Ülkelerdeki Rekabet Gücü Göstergeleri”, İlhan Tekeli İçin Armağan Yazılar, Selim İlkin, Orhan Silier, Murat Güvenç (Ed,), İstanbul:Tarih Vakfı Yurt Yayınları, s.391–405,
BOSKİN, Micheal,J ve Lawrence, J, LAU; (1992), “Capital, Technology and Economic Growth”, Technology of Nations. Nathan Rosenberg, Ralph Landau, David C, Mowery (Ed,), California: Standford University Press. s.17–55,
CHANG, Ha- Joon ve I, GRABEL; (2005), Kalkınma Yeniden Alternatif İktisat Politikaları Elkitabı, çev,Emre Özçelik, Ankara:İmge Kitabevi.
CHANG, Ha-Joon ve Peter EVANS; (2009), “Ekonomik Değişimde Kurumların Rolü”, Neoliberal Küreselleşme ve Kalkınma Seçme Yazılar, Fikret Şenses (Der,), İstanbul: İletişim Yayınları, s.617–678.
CHANG, Ha-Joon; (1993), “The Political Economy of Industrial Policy in Korea”, Cambridge Journal of Economics. 17, s.131–157.
—(1999), “The Economic Theory of the Developmental State”, In Woo-Cummings. M, (Ed,), The Developmental State, Cornell University Press. Ithaca.
— (2003), Kalkınma Reçetelerinin Gerçek Yüzü, Ankara: İletişim Yayınları.
—(2010), Industrial Policy: Can We Go Beyond an Unproductive Confrontation?, Discussion Paper 2010/1, Turkish Economic Association, http://www,tek,org,tr.
ESER, Uğur; (1993), Türkiye’de Sanayileşme, Ankara:İmge Kitabevi.
EŞİYOK, B.Ali; (2010a), “Doğu Asya Ülkelerinin Gelişmesini Açıklamaya Yönelik Kuramsal Yaklaşımlar”, İktisat ve Toplum Dergisi, 3, s. 68-78.
—(2010b); “Dünya Ekonomisinin Alacakaranlığında Güney Kore’nin Kalkınma Deneyimini Yeniden Düşünmek”, Mülkiye, 268, s.329-352.
KİM, Linsu; (2000), The Dynamics of Technological Learning in Industrialisation”, The United Nations University/INTECH Discussion Paper, The Netherlands.
KOTLER, P, S.JATUSRİPİTAK, S. MAESİNCEE; (2000), Ulusların Pazarlanması (Ulusal Refahı Oluşturmada Stratejik Bir Yaklaşım), çev. Ahmet Buğdaycı , İstanbul:Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
LEE, Jong-Wha; (1990), Economic Growth And Human Development in The Republic of Korea, 1945- 1992, http:// hdr,undp,org/docs/publications/ocational_papers/oc24aa,htm, Erişim Tarihi:11.10.2009.
ÖNİŞ, Ziya ve Fikret ŞENSES; (2009), “Küresel Dinamikler, Ülke içi Koalisyonlar ve Reaktif Devlet: Türkiye’nin Savaş Sonrası Kalkınmasında Önemli Politika Dönüşümleri”, Neoliberal Küreselleşme ve Kalkınma, Seçme Yazılar, Fikret Şenses (Ed,), İstanbul:İletişim Yayınları, s.705–743.
PACK, Howard and John M,PAGE; (1993), Accumulation, Exports and Growth in the High Performing Asian Economies. WB Development Report.
PAK, Namık Kemal ve Ergün TÜRKCAN; (2000), “TürkiyeGüney Kore Kalkınma ve Teknoloji Politikaları: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Cumhuriyet Gazetesi Bilim-Teknik Eki, Temmuz 2000, s.8- 10,
RODRİK, Dani; (2009), Tek Ekonomi, Çok Reçete, Küreselleşme, Kurumlar ve Ekonomik Büyüme, çev, Neşenur Domaniç Ankara: Eflatun Yayınevi.
ŞENSES. Fikret ve Erol TAYMAZ; (2003), “Unutulan Bir Toplumsal Amaç: Sanayileşme Ne Oluyor? Ne Olmalı?”, İktisadi Kalkınma, Kriz ve İstikrar, Oktar Türel’e Armağan, A,H,Köse-F, Şenses-E,Yaldan (Der,), İstanbul: İletişim Yayınları, s. 429– 461.
SÖNMEZ, Atilla; (2001), Doğu Asya “Mucizesi” ve Bunalımı, İstanbul:Bilgi Üniversitesi Yayınları.
SUH, Hae Joong; (2009), “Development Strategy and Evolution of Korea’s Innovation System”, Models for National Technolgy and Innovation Capacity Development in Turkey, Kore Development Institute (KDI), s.28–61.
SUNER, Asuman; (1999), “Doğu Asya Haritaları”, Toplum ve Bilim, 80, s.7–35.
TAYMAZ, Erol; (2001), Ulusal Yenilik Sistemi Türkiye İmalat Sanayinde Teknolojik Değişim ve Yenilik Süreçleri, Ankara: TÜBİTAK/TTGV/DİE.
TÜREL, Oktar; (2003), “Dünyada Sanayileşme Deneyimi: Geçmiş Çeyrek Yüzyıl (1975-2000) ve Gelecek İçin Beklentiler”, Küresel Düzen: Birikim, Devlet ve Sınıflar, Korkut Boratav’a Armağan, A,H,Köse, F,Şenses. E,Yeldan (Der,), İstanbul: İletişim Yayınları, s.11-47.
TÜRKCAN, Ergün; (2003), “Teknoloji Seçimi olarak Bilim ve Teknoloji Politikaları”, İktisadi Kalkınma, Kriz ve İstikrar, Oktar Türel’e Armağan, A,H,Köse, F,Şenses ve E,Yeldan (Der,), , İstanbul: İletişim Yayınları, s.153–169.
UNIDO; (2002), Industrial Development Report 2002/2003, Competing Through Innovation and Learning, Vienna.
WADE, Robert; (2003), Governing the Market:Economic Theory and The Role of Government in East Asian Industrialization, New Jersey: Princeton University Press.
— (2009), “Gelişmekte Olan Ülkeler İçin Bugün Hangi Stratejiler Uygulanabilir?”, Neoliberal Küreselleşme ve Kalkınma, Seçme Yazılar, Fikret Şenses (Ed,), İstanbul: İletişim Yayınları, s.509–543.
WESTPHAL, L,; (1990), “Industrial Policy in an Export Propelled Economy:Lessons from Souuth Korea’s .Experience”, Journal of Economic Perspectives, 4, s.41-59.
WORLD BANK; (1993), The East Asian Miracle: Economic Growth and Public Policy, A World Bank Policy Research Report, Washington.
YOUNG, Alwyn; (1994), “Lessons From the East Asian NICs:A Contrarian View”, European Economic Review, 38 (3-4), s.963- 973.
http://www,oecd,org
http://www,imf,org
http://www,comtrade,un,org
http://www,unesco,org
http://www,conference-board,org/economics/database
http://www,tuik,gov,tr