TEMELSİZ ŞİDDETE KARŞI JACQUES DERRİDA FELSEFESİ

Derrida yirminci yüzyıl felsefesinde olağanüstü bir etki yaratır. Bu felsefe yaygın olan düşüncelere karşı adeta bir meydan okumadır. Derrida felsefesi ile bildiğimiz anlamlardan bilmediklerimize erişir, alışkanlıklarımızı bir kenara koyarak metinlerde farkı ve sonsuz anlamları aramaya koyuluruz. Dolayısıyla Derrida bizlere alışılmışın dışında bir felsefe sunar. Batı metafiziğine getirdiği eleştiriler doğrultusunda felsefesine yön veren Derrida ya göz ardı edilmiş kavramlara işaret eder ya da sözcük oyunları kurarak bizleri yeni terimlerle tanıştırır. Bu doğrultuda Derrida Batı metafiziğinde mevcut olan karşıtlıkların ve tek bir hakikat, öz anlayışının şiddet içerdiği fikrini savunur. Bu makalede, bu varsayımdan hareketle, ilk olarak Derrida’nın Batı metafiziği eleştirisine değinilecek ve bu doğrultuda ele aldığı söz ve yazı karşıtlığına açıklık getirilecektir. Sonrasında ise bu temelsiz şiddet karşısında Derrida’nın nasıl bir tavır alıp felsefesine nasıl bir yön verdiğine değinilecektir.

Jacques Derrida’s Philosophy against Baseless Violence

Derrida has an extraordinary influence on twentieth century philosophy. This philosophy is a challenge to common ideas. With Derrida’s philosophy, we access what we do not know from the meanings we know, and we set aside our habits and set out to search for différance and infinite meanings in texts. So Derrida offers us an unorthodox philosophy. Derrida, who guided his philosophy in line with his criticisms of Western metaphysics, either points to ignored concepts or introduces us to new terms by establishing word games. In this direction, Derrida advocates the idea that the contradictions existing in Western metaphysics and the understanding of a single truth and self are violent. In this article, based on this assumption, Derrida’s criticism of Western metaphysics will be mentioned first and the opposition of words and texts that he deals with in this direction will be clarified. Afterwards, it will be mentioned how Derrida took an attitude and directed his philosophy in the face of this baseless violence.

___

  • • Akay, Ali. “Yapıbozma ve Plastik Sanatlar”. Toplumbilim Dergisi 10 (1999): ss. 13-23.
  • • Derrida, Jacques. “Différance”, çev. Önay Sözer. Toplumbilim Dergisi 10 (1999): ss. 49-59.
  • • Derrida, Jacques. “İnsan Bilimlerinin Söyleminde Yapı, Gösterge ve Oyun”, çev. Özkan Gözel. Toplumbilim Dergisi 10 (1999): ss. 165-173.
  • • Derrida, Jacques. “Japon Bir Dosta Mektup”, çev. Medar Atıcı ve Mehveş Omay. Toplumbilim Dergisi 10 (1999): ss. 185-188.
  • • Derrida, Jacques. Dissemination, çev. Barbara Johnson. Londra: Continuum Pres, 1981.
  • • Derrida, Jacques. Gramatoloji, çev. İsmet Birkan. Ankara: BilgeSu Yayıncılık, 2017.
  • • Derrida, Jacques. Platon’un Eczanesi, çev. Zeynep Direk. İstanbul: Pinhan Yayıncılık, 2014.
  • • Glendinning, Simon. Derrida, çev. Nursu Örge. Ankara: Dost Yayınevi, 2014.
  • • Kearney, Richard. Modern Movements in European Philosophy. Manchester and New York: Manchester University Press, 1996.
  • • Küçükalp, Kasım. Batı Metafiziğinin Dekonstrüksiyonu: Heidegger ve Derrida. Bursa: Sentez Yayıncılık, 2008.
  • • Megill, Allan. Aşırılığın Peygamberleri, çev. Tuncay Birkan. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları, 1998.
  • • Özmakas, Utku. “Peirce, Saussure ve Derrida’da Gösterge Kavramı”. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, 2010.
  • • Peters, Francis E. Antik Yunan Felsefesi Terimleri Sözlüğü, çev. Hakkı Hünler. İstanbul: Paradigma Yayıncılık, 2004.
  • • Platon. Phaidros, çev. Furkan Akderin. İstanbul: Say Yayınları, 2020.
  • • Richards, K. Malcom. Yeni Bir Bakışla Derrida, çev. Zeynep Talay. İstanbul: Kolektif Kitap, 2020.
  • • Rutli, Evren Erman. “Derrida’nın Yapısökümü”. Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi 5 (2016): ss. 49-67.
  • • Saussure, Ferdinand. Genel Dilbilim Dersleri, çev. Berke Vardar. İstanbul: Multilingual Yayınları, 1998.
  • • Spivak, Gayatri Chakravorty. Gramatoloji’ye Önsöz, çev. İsmail Yılmaz. Ankara: BilgeSu Yayıncılık, 2014.