Mikail SÖYLEMEZ

EĞİTİMİMİZİN YENİDEN İNŞASINDA ÖZGÜN BİR PROJE:NECMETTİN TOZLU'NUN KAMİL İNSAN YETİŞTİRME FELSEFESİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Takriben iki yüz elli yıldır eğitimimiz Batı Düşüncesine ayarlı olarak ıslah edilmekte, devrimlere tâbi tutulmaktadır. Gelinen noktada henüz optimal bir sistem kurulmuş değildir. Mesele, yapılanmanın ve çözümün dışarda aranmasında düğümlenir. Hâlbuki ıslah ve çözüm, kendi dünyamıza, değerlerimize bakan tekliflere, özgün projelere dayanmaktadır. Bu açıdan ele alındığında Necmettin Tozlu’nun “Kâmil İnsan Yetiştirme Felsefesi” özgün bir projedir. Bu incelemede söz konusu teklif etraflıca ele alınıp, yeniden gündeme getirilmektedir. Umarım ilgililerin dikkatini çeker ve onları, Batı’ya-dışa baktıkları kadar biraz da içe-kendilerine bakmaya yöneltir.

Anahtar Kelimeler:

Kamil insan, Sevgi, Eğitim, Necmettin Tozlu

An Original Project in Re-construction of Our Education: An Investigation of Necmettin Tozlu’s Philosophy of the Perfect Man’s formation

Our education has been reformed according to the Western oriented practices and subjected to revolutions for approximately 250 years. So far, an optimal system hasn’t been achieved yet. The situation is getting more and more complex, because the solution and construction have been sought out of Turkey. However, reform and solution should be based on proposals and original projects which take our own values and our inner world into account. In this respect, Necmettin Tozlu’s “Philosophy of Raising Great Person” is an original project. In this study, the issue has been analyzed in detail and put on the agenda again. I expect that the issue will draw attention of the authorities and direct them to do a self-criticism as much as they pay attention to the West.

Keywords:

Perfect man, Love, Education, Necmettin Tozlu,

PDF

___

• İnam, A. (1993). Bilgisayarımdaki felsefe. Bilim ve Teknik, (309), 592- 595.
• İslamoğlu, M. (2006). Yürek devleti. İstanbul: Düşün Yayıncılık.
• Koç, E. (2002). Platon ve Yunus Emre düşüncesinde aşk. Felsefe Dünyası, 2(32), 37-47.
• Köylü, M. (2004). Çağdaş Din Eğitimi Teorileri: Batı Örneği. İstanbul: Ulusal Yayınları.
• Özerol, G. ve Ayaz, M. F. (2013). Uyuşturucu madde kullanımı ve şiddet ilişkisinde psikologların algıları ve çözüm önerileri. Y. K. Haspolat içinde, Diyarbakır Yerüstü Kaynakları 2 (s. 107-120). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi.
• Solak, A. (2004). İnsan yolunda. İstanbul: Sahra Yayınları.
• Söylemez, M. (1999). Türkmenistan’ın sosyo–kültürel yapısı. AŞGABAT.
• Söylemez, M. (2000). Mahtumkulu’nun eğitim felsefesi. AŞGABAT.
• Söylemez, M. (2002). Mahtumkulu’nun eğitim görüşü. Felsefe Dünyası (35), 106-108.
• Söylemez, M. ve Ardıç, T. (2013). Tüm yönleriyle şiddet. Aile içi şiddet. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi.
• Tozlu, N. (1994). Türkiye 1. Eğitim Felsefesi Kongresi, (s. 8). Van.
• Tozlu, N. (2012). Eğitim Felsefesi. İzmir: Altın Kalem Yayınları.
• Tozlu, N. (2014a). Eğitimden Felsefeye 1. Erzurum: Bayburt Üniversitesi Yayınları.
• Tozlu, N. (2014b). Eğitimden Felsefeye 2. Erzurum: Bayburt Üniversitesi Yayınları.
• Tozlu, N. (2014c). Eğitimden Felsefeye 3. Erzurum: Bayburt Üniversitesi Yayınları.
• Tozlu, N. (2015). Yaşanılır bir dünya kurmak: Yahut eğitime düşen. Konferans. Bayburt.