The New Leadership Model of University Management for Innovation and Entrepreneurship

Problem Durumu: Günümüzün sürekli değişen koşulları, liderlik kavramını da değiştirmiş ve yeni liderlik modellerinin adapte edilmesi ihtiyacını doğurmuştur. Teknolojideki gelişmeler eğitim öğretim alanında olumlu değişim ve gelişmeler sağlamış fakat inovasyon ve girişimcilik konusunda açık olan üniversiteler bundan faydalanırken, Türkiye"nin genelinde görülen geleneksel liderlik modellerinin sürdürüldüğü okullar çağa ayak uydurmaktan uzak kalmışlardır. Araştırmanın Amacı: Bu makalede, üniversite yönetimi liderlik modelinin ileri teknoloji, yenilikçi ürün ve hizmetlere artan talepten etkilenen inovasyon ve girişimcilik ortamlarının yaratılmasındaki etkisini tartışmak amaçlanmıştır. Araştırmanın Yöntemi: Bu çalışma, yenilik ve girişimciliğin önemli ölçüde geliştiği üniversitelerdeki liderlik modellerini eleştirel bir şekilde sorgulamaktadır. çalışmanın amacına yönelik olarak, üniversite yenilik ve girişimcilik yönetimi yeni liderlik modeli, oldukça rekabetçi bu küresel ekonomilerdeki yeni rollerini iyice anlamak için açık bir şekilde araştırılmıştır. Çalışmada, üç aylık bir süre boyunca 42 farklı öğretim üyesi ve 12 yüksek lisans öğrencisi yarı yapılı bir şekilde görüşmeler düzenlenmiştir. Katılımcılar 19 erkek 23 kadın öğretim üyesi; 6 erkek 6 kadın yüksek lisans öğrencisi olmak üzere 3 fakrlı departmandan gelmektedir (Tıp Fakültesi, Mühendislik Fakültesi ve Sosyal Bilimler Fakültesi). Öğretim üyelerinin büyük çoğunluğunu profesörler oluşturmaktadır. Öğrenciler için yaş aralığı 24-28 iken öğretim üyeleri için 36-55 arasında değişiklik göstermektedir. Bu yarı yapılı görüşmeler, 6 ana araştırma sorusu etrafında şekillenmiştir. Sorular şu şekildedir: (1) Üniversitelerde girişimcilik ve inovasyonun artması için ne tür liderlik modelleri önerirsiniz? (2) Size göre yeni Liderlik yönetiminde neler gereklidir? (3) Özellikle endüstri-üniversite işbirliğinin artması için neler gereklidir? (4) Üniversite yönetiminde böyle bir liderlik modelini adapte edebilmek için en başta nelerin değişmesi gerekmektedir? (5) Endüstri- üniversite işbirliğinin etkin olduğu bir yönetimde üniversiteye düşen rol nedir? (6) Bu yeni liderlik modelleri üniversiyelerde nasıl uygulanabilir? Yüzyüze yapılan bu görüşmelerde katılımcıların izni alınarak ses kayıt cihazı kullanılmıştır. Yoruma dayalı fenomenolojik analiz ve Atlas.ti 7 ile toplanan veriler analiz edilmiştir. Çalışmanın analizi sırasında öncelikli olarak tanımlayıcı istatistik verileri elde edildi. Sonrasında tüm görüşmelerin tek tek yazar tarafından deşifresi yazıldı. Yazılı materyaller ses kayıtları ile karşılaştırılarak kontrolleri yapıldı. Her bir katılımcının cevapları vaka bazlı olarak detaylı şekilde incelendi ve içeriğe bağlı farklı kategoriler oluşturuldu. Bir vaka analizi sırasında alınan notlar ve yorumlar değerlendirilerek tek bir katılımcı için tematik bütünlüğe ulaşılana kadar üzerinde tekrar tekrar çalışıldı. Vaka vaka yapılan analizler tamamlandıktan sonra katılımcılar karşılaştırılarak üst kategoriler oluşturuldu ve bir tabloya yerleştirildi. Son olarak da analiz tablosu rapor edilebilir bir format sağlamak amacıyla öyküleyici formata çevirildi. Araştırmanın Bulguları: Katılımcıların çoğunluğu (percent 78), yenilik ve girişimciliği güçlendirmek için katılımcı demokrasinin yeni liderlik modeli kadar önemli olduğuna değinmiştir. Yeni liderlik yönetiminde çoğunluk (percent 79), yönetimde büyük rol oynayan endüstri üyeleriyle yoğun işbirliğine açıklık getirmiştir. Katılımcıların önemli bir oranı (percent 69), üniversitelerin dönüşümlerinde uzmanların dikkate alınması gerektiği konusunda hemfikirdir. Katılımcıların neredeyse yarısına (percent 54) göre üniversiteler, öğrencilerden ve öğretim üyelerinden gelen yeniliği ve yenilikçi düşünceleri daha fazla teşvik edebilir. Bu düşünceyi dile getirenlerin çoğunluğu (percent 87), yeni liderlik ve yönetim tiplerinin, bu değişimi desteklemeye yardımcı olma konusunda son derece önemli olabileceğini söylemiştir. Katılımcılara liderlik modelleri ile ilgili önerileri sorulduğunda farklı formlarda en sık kullanılan anahtar kelimeler şunlar oldu: ,,katılımcı demokrasi", ,,katılımcı liderlik" veya ,,demokratik liderlik". İkinci soruda katılımcılara yeni liderlik modeli için nelerin gerekli olduğu sorulduğunda ,,yoğun işbirliği" en sık kullanılan anahtar kelimeler oldu. Katılımcılar sıklıkla endüstri-üniversite işbirliğinin çağa ayak uydurma açısından önemini vurgularken pek çoğu bu işbirliğinin üniversite, endüstri ve ekonomi açısından avantajlarını dile getirdi. Bu yeni lirlik modelinin sağlanması için değiştirilmesi gereken ilk şey, katılımcılara göre iletişimin artırılıp fikirlerin daha çok paylaşılması şeklinde oldu. Üniversitelerin içte ve dışta iletişim ağını kuvvetlendirmesi ve düşüncelerin açıklıkla ifade edilmesi hem inovasyon ve girişimciliği desteklemek açısından hem de yönetimle ilgili problem çözümündeki etkisi açısından sıklıkla dile getirildi. Endüstri-üniversite işbirliğinde üniversiteye düşen rol sorulduğunda katılımcıların büyük bir yüzdesi üniversitenin en kısa sürede buna adapte olup dönüşümünü tamamlaması gerektiğini vurguladı. Son olarak bu liderlik modellerinin nasıl uygulanabileceği konusunda en sık kullanılan anahtar kelimelere göre katılımcılar bunun konusunda uzman kişiler vasıtasıyla yapılabileceğini düşünmektedir. Araştırmanın Sonuçları ve Önerileri: Bu çalışmanın amacı, yeni liderlik türlerini kullanan üniversite yönetimlerinin inovasyon ve girişimciliğe daha açık olupolmadıklarını tartışmak olmuştur. Elde edilen bulgulara göre yeni liderlik modellerini uygulayan üniversiteler inovasyona daha uygundur. Geleneksel liderlik modelinin sürdüğü üniversitelerde ise inovasyon ve girişimcilik genellikle desteklenmemektedir. Liderlik konusunda literatürde pek çok çalışma yer alsa da yeni liderlik modellerinin eğitim alanındaki rolünü inceleyen çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışmada ise adapte edilen liderlik modelinin üniversitelerde eğitim, öğretim ve yönetim alanlarındaki etkileri derinlemesine

Üniversite İnovasyon ve Girişimcilik Yönetimi Yeni Liderlik Modeli

Problem Statement: Today"s ever-changing educational environment has created a need for new leadership styles that encourage positive change and improvement. In Turkish universities, the most commonly used leadership models are the classic and/or traditional ones, which lead to stagnation in innovation and entrepreneurship. Only a limited number of universities are actively engaged in innovative research activities and achieve success in terms of entrepreneurship and cooperative work with industry. A broad effort is needed to improve cooperation and encourage leadership development. consideration. Slightly more than half of the participants, 54%, said that their university could do more to encourage innovation and innovative ideas from students and faculty members; out of the respondents who expressed this idea, the majority, 86%, said that new leadership and management styles would be critical in promoting this change. Conclusions and Recommendations: As the current study shows, universities that apply new leadership styles create an environment more conducive to fostering entrepreneurship and innovation. Consistent with previous research, the leadership model of university management plays a vital role in universities" readiness to accept innovative and entrepreneurial changes. Universities should adopt new leadership styles instead of using conservative and traditional leadership models that discourage innovation and entrepreneurship. Generally speaking, democratic leadership models are more effective at fostering open innovation. In the new management framework, leaders can create new environments and spaces, such as technology transfer offices, to collaborate with industry.

___

  • Bass, B. M. & Steidlmeier, P. (1999). Ethics, character, and authentic transformational leadership behaviour. Leadership Quarterly, 10 (2), 181-217.
  • Bolden, R. (2004). What is leadership? University of Exeter.
  • Chapman, E. & Smith, JA. (2002). Interpretative phenomenological analysis and the new genetics. Journal of Health Psychology, 7, 125-130.
  • Chemers, M. M. (1997). An integrative theory of leadership. Lawrence Erlbaum Associates.
  • Chemers, M. M. (2000). Leadership research and theory: A functional integration. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4 (1), 27-43.
  • Cross, S. E. (2012). A leadership model for the research university. 3rd International Conference on Leadership, Technology and Innovation Management. Atlanta, GA: Elsevier.
  • Entrepreneur, n. (2014). Merriam-Webster dictionary. Retrieved May 31, 2014, from Merriam-Webster Dictionary: http://www.merriam-webster.com/dictionary/entrepreneur
  • Gibb, A., Haskins, G., & Robertson, I. (2013). Leading the entrepreneurial university: Meeting the entrepreneurial development needs of higher education institutions. In Universities in Change (pp. 9-45). Springer New York.
  • Givens, R. J. (2008). Transformational leadership: The impact on organizational and personal outcomes. Emerging Leadership Journeys, 1, 4-24.
  • Grint, K. (2004). What is leadership? From hydra to hybrid [Working paper]. Saïd Business School and Templeton College, Oxford University.
  • Hays, R. (2012). Leadership. Blackwell Publishing Ltd, 345-347.
  • Innovation, n. (2014). Merriam-Webster dictionary. Retrieved May 31, 2014, from Merriam-Webster Dictionary: from http://www.merriam-webster.com/dictionary/innovation
  • Ives, A. (2011). Entrepreneurship education as a new model for leadership education. Journal of Leadership Studies, 5 (2), 85-88.
  • Lans, T., Blok, V., & Wesselink, R. (2014). Learning apart and together: towards an integrated competence framework for sustainable entrepreneurship in higher education. Journal of Cleaner Production, 62, 37-47.
  • Leadership, n. (2014, March). OED online. Retrieved May 29, 2014, from Oxford University Press: http://www.oed.com/view/Entry/106604?redirectedFrom=leadership&
  • Lewis-Beck, M. S., Bryman, A. E. & Liao, T. F. F. (2003). The sage encyclopedia of social science research methods. Sage Publications.
  • Michael, R. (2013). Women in leadership in higher education: Leadership styles and the (Doctoral dissertation, TREVECCA NAZARENE UNIVERSITY).
  • Mills, G. E. (2007). Transformational leadership and employee retention: An exploratory investigation of the four characteristics. (Unpublished Degree of Doctor in Philosophy). Capella University, U.S.
  • Nanjundeswaraswamy, T. S. & Swamy, D. R. (2014). Leadership styles. Advances In Management, 7 (2), 57-62.
  • Ozturk, I. (2001). The role of education in economic development: A theoretical perspective. Journal of Rural Development and Administration, 33, 39-47.
  • Pounder, J. S. (2001). "New leadership" and university organisational effectiveness: Exploring the relationship. Leadership & Organization Development Journal, 22, 281 - 290.
  • Quinlan, K. M. (2014). Leadership of teaching for student learning in higher education: what is needed?. Higher Education Research & Development, 33(1), 32-45.
  • Scott, P. (2011). Leadership in universities. The International Journal of Leadership in Public Services, 7 (3), 229-234.
  • Simsek, H. S. (2013). Transformational leadership in educational context: a fantasy of education scholars (Selected Keynotes). Eurasian Journal of Educational Research, 51, 1-6.
  • Smolenyak, M. & Majumdar, A. (1992). What is leadership? The Journal for Quality and Participation, 15 (4), 28.
  • Stehman, S. V. (1997). Estimating standard errors of accuracy assessment statistics under cluster sampling. Remote Sensing of Environment, 60 (3), 258-269.
  • Virkus, S. (2009). Leadership models/approaches. Retrieved from Leadership Models: http://www.tlu.ee/~sirvir/Leadership/Leadership percent200M Models/leadership_modelsapproaches.html