Gökhan ARASTAMAN, Elif DASCI, Kamil YILDIRIM

Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Tutumları ile OnlarınMesleki İyilik Algıları Arasındaki İlişki

The quality of teaching at schools mostly depends on the teachers' competencies. One of these competencies is measurement and evaluation (MaE). Evaluation of the students' cognitive, affective, and psychomotor development requires skills and knowledge about various measuring tools and techniques. It is essential for a teacher to have a good command of the concepts in MaE, certain skills, and positive attitudes. In this way, teachers can evaluate and develop their own teaching methods and reach fewer value judgments, and consequently, they can have better professional perceptions of themselves. Therefore, this study anticipates the existence of a relationship between teachers' attitude on MaE and perception of professional well-being (PWB). between March and May of 2014. Data was analyzed using descriptive statistics and multiple linear regression analysis. Findings and Results: The results of the study revealed that teachers had positive attitudes toward MaE and perceptions of PWB. A significant positive relationship was found between the teachers' attitudes toward MaE and their perceptions of PWB. Attitude toward MaE was identified as a significant predictor of perception of PWB. Conclusions and Recommendations: In the present study, a significant positive relationship that may be considered strong was found between the teachers' attitudes toward measurement-evaluation and their perceptions of PWB. The fact that the attitude developed by teachers toward MaE has a relatively strong effect on their perception of PWB indicates the place of MaE in their professional lives. It may be concluded that as the teachers' attitudes toward MaE improves they may feel better professionally

The Relationship between Teachers' Attitudes toward Measurement and Evaluation and their Perceptions of Professional Well-Being

Okullarda öğretimin kalitesi büyük ölçüde öğretmenlerin yeterliklerine bağlıdır. Bu yeterliklerden biri ölçme ve değerlendirme bilgi ve becerisidir. Öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve psiko-motor gelişimlerini takip edip gerekli müdahalelerde bulunabilmek öğretmenlerin farklı ölçme ve değerlendirme araçlarını geliştirebilme, kullanabilme ve sonuçlarını analiz edebilme becerilerini gerektirmektedir. Son yıllarda müfredat odaklı reform hareketleri, ölçme ve değerlendirme konulu gelişmeleri ve bu konuda öğretmenlerden beklentileri öne çıkartmıştır. Öğretmenlerin bu alandaki deneyimleri onların tutumlarını ve mesleki iyilik algılarını etkileme potansiyeli taşımaktadır. Literatür taraması, bu durumu inceleyen herhangi bir çalışma yapılmadığını işaret etmektedir. Araştırmanın Amacı: Bu çalışmada, öncelikle öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye ilişkin tutumları ile onların mesleki iyilik algıları betimlenmiştir. Çalışmanın temel amacına ulaşmak için bu iki değişken arasındaki ilişki incelenmiştir. Aras?tırmanın Yo?ntemi: Bu çalışma tarama deseninde ilişkisel bir çalışmadır. Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye ilişkin tutumları ile onların mesleki iyilik algıları arasındaki ilişkiyi inceleyebilmek için veri toplama araçları olarak Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirmeye Yönelik Tutum Ölçeği ile Öğretmenlerin Mesleki İyilik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada çok aşamalı örneklem yöntemi kullanılmıştır. Beş eğitim bölgesini temsilen tesadüfi yöntemle okullar belirlenmiş ardından okullardaki branş öğretmenleri araştırmaya dahil edilmiştir. Veriler, 2014 Mart ve Mayıs ayları arasında Aksaray İlinde ilkokul ve ortaokul seviyesinde görev yapmakta olan çeşitli branşlardan toplam 301 öğretmenden elde edilmiştir. Ölçekler, aynı anket formu içinde eşzamanlı olarak uygulanmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Pearson korelasyon katsayısı (r) ve çoklu doğrusal regresyon analizi ile incelenmiştir. Aras?tırmanın Bulguları: Çalışmada, öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye ilişkin olumlu ve iyi düzeyde bir tutuma sahip oldukları (? 5.52, S=.86) bulunmuştur. Bununla birlikte göreli olarak en düşük ortalama ölçme aracı geliştirme boyutunda (? =5.32, S=1.08) görülmüştür. Aynı zamanda öğretmenler olumlu ve iyi düzeyde mesleki iyilik algısına sahiptirler (? =5.75, S=.71). Göreli olarak mesleki iyilik algısının en düşük olduğu boyut tanınma ve takdir edilme boyutudur (? =5.22, S=1.08). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutumları ile onların mesleki iyilik algıları arasında anlamlı iyi düzeye yakın bir ilişki bulunmuştur (r=.63, p

PDF

___

Aelterman, A., Engels, N., Petegem, K. V., & Verhaeghe, J. P. (2007). The well-being of teachers in Flanders: The importance of a supportive school culture. Educational Studies, 33(3), 285-297.
Akcadag, T. (2010). Ogretmenlerin ilkogretim programindaki yontem, teknik, olcme ve degerlendirme konularina iliskin egitim ihtiyaci [Teachers’ need for training on assessment and evaluation methods and techniques]. Bilig, 53, 29-50.
Alici, D. (2013). Okula yonelik tutum olceginin gelistirilmesi: Guvenirlik ve gecerlik calismasi [Developing the scale of attitude towards school: The study of validity and reliability]. Egitim ve Bilim, 38(168), 318-331.
Arastaman, G., Yildirim, K. and Dasci, E. (2015). Development of measurement and evaluation scale: A study of reliability and validity. Pamukkale University Journal of Education, 38(2), 219-228.
Balci, A. (2011). Sosyal bilimlerde arastirma yontem, teknik ve ilkeler [Research methods, techniques and principle in social sciences]. Ankara: PegemA.
Bicak, B., & Cakan, M. (2004, Aralik). Lise ogretmenlerinin sinif ici olcme ve degerlendirme uygulamalarina donuk gorusleri [Views of high school teachers about practices of asessment and evaluation in classroom]. Orta Ogretimde Yeniden Yapilanma Sempozyumu’nda sunulmus bildiri, Milli Egitim Bakanligi, Ankara.
Bricheno, P., Brown, S., & Lubansky, R. (2009). Teacher well-being: a review of evidence. Retrieved on 12 March 2012 from: http://www.scribd.com/doc/.
Butt, R., & Retallick, J. (2002). Professional well being and learning: A study of administrator–teacher workplace relationships. Journal of Educational Enquiry, 3, 17-34.
Campbell, C. S. (1998). Preservice teachers’ classroom assessment practices: An investigation into the factors that contribute to the discrepancy between measurement instruction and practical implementation (Unpublished doctoral dissertation). Southern Dlinois University, Carbondale.
Ceylandag, F. R. (2009). Teacher self efficacy beliefs toward measurement and evaluation (Unpublished Master’s Thesis). Middle East Technical University, Ankara.
Cothari, C. R. (2004). Research methodology. New Delhi: New Age
Creswell, J. W. (2005). Educational research: Planning, conducting, and evaluatin quantitative and qualitative research. Columbus, OH: Pearson. Caliskan, H., & Yazici, K. (2013). Olcme ve degerlendirmeye iliskin tutum olceginin gelistirilmesi ve sosyal bilgiler ogretmenlerinin tutum duzeylerinin cesitli degiskenlere gore incelenmesi [Developing the scale of attitude towards assessment and evaluation and analysing attitudes of social sciences teachers in terms of different variables]. International Journal of Human Sciences, 10(1), 398- 415.
Celikkaya, T., Karakus, U., & Demirbas C. O. (2010). Sosyal bilgiler ogretmenlerinin olcme-degerlendirme araclarini kullanma duzeyleri ve karsilastiklari sorunlar [The level of applying assessment and evaluation tools and difficulties experienced by social sciences teachers]. Ahi Evran Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 11, 57-76.
Cokluk, O., Sekercioglu, G. and Buyukozturk, S. (2010). Sosyal Bilimler icin cok degiskenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamalari [Statistics with Multivariable for Social Sciences: Implementing SPSS and LISREL]. Ankara: PegemA.
Donmez, B. (2014). Motivasyon [Motivation]. S. Ozdemir (Ed.), Egitim yonetiminde kuram ve uygulama icinde (pp. 185-229). Ankara: PegemA.
Dylan, W. The role of formative assessment in effective learning environments. In H. Dumont, D. Istance and F. Benavides (Eds.), The nature of learning (pp. 135-155). Paris: OECD Publication.
Erdogdu, M. Y. (2010, November). Ogretmenlerin olcme-degerlendirmeye yonelik tutumlarinin bazi degiskenler acisindan incelenmesi [Analysing the teachers’ attitude towards assessment and evaluation regarding some variables]. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya.
Erkan, S., & Gomleksiz, M. (2008). Egitimde olcme ve degerlendirme [Assessment and evaluation in education]. Ankara: Nobel
Fraenkel, J.R., Wallen, N.E. and Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
Gelbal, S., & Kelecioglu, H. (2007). Ogretmenlerin olcme ve degerlendirme yontemleri hakkindaki yeterlik algilari ve karsilastiklari sorunlar [Teachers’ perception of competency about assessment and evaluation methods and difficulties]. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 33, 135-145.
Gencel, İ.E.,& Ozbasi, D (2013). Investigating Prospective Teachers’ Perceived Levels of Competence towards Measurement and Evaluation. İlkogretim Online, 12(1), 190-201.
Gunes, A. (2007). Sinif ogretmenlerinin kendi algilarina gore olcme ve degerlendirme yeterlikleri [Primary school Teachers’ perception about the competencies of assessment and evaluation] (Unpublished Master’s thesis). Marmara Universitesi Egitim Bilimleri Enstitusu, İstanbul.
Guven, E. (2013). Cevre sorunlarina yonelik tutum olceginin gelistirilmesi ve ogretmen adaylarinin tutumlarinin belirlenmesi [Developing the scale of attitude towards environmental issues and describing attitudes of student teachers]. GEFAD, 33(2), 411-430.
Karaca, E. (2004). Ogretmen adaylarinin olcme ve degerlendirme yeterliklerine iliskin algilari [Student teachers’ perceptions of competencies on assessment and evaluation]. Eskisehir: Anadolu Universitesi Yayinlari.
Karakilic, M. (2009). Beden Egitimi dersi icin hazirlanan tutum olceginin psikometrik kuramlar acisindan incelenmesi [Examining the scale of attitude developed for the course of training body in terms of psychometric theories] (Unpublished doctoral dissertation), Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Enstitusu, Ankara.
Kilmen, S., & Demirtasli, N. C. (2009). Sinif ogretmenlerinin olcme ve degerlendirme ilkelerini uygulama duzeylerine iliskin gorusleri [Primary school teachers’ views about the level of practicing the principles of assessment and evaluation]. Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi, 42(2), 27-55.
Leavitt, L. H. (2012). Preservice teachers’ perceptions of assessment and teacher preparation in educational measurement. Unpublished Doctoral Dissertation, University of South Dakota.
Maden, S., & Durukan, E. (2009). Turkce dersi ogretmenlerinin olcmedegerlendirmeye iliskin algilari [Turkish language teachers’ perception on assessment and evaluation]. Milli Egitim, 190, 212-233.
MEB (2008). Ogretmen yeterlikleri, ogretmenlik meslegi genel ve ozel alan yeterlikleri [Teachers’ competencies, general and subject competencies of teaching profesion]. Ankara: Devlet Kitaplari Mudurlugu.
MEB (2009). İlkogretim matematik dersi 1-5. siniflar ogretim programi [Curriculum of Mathematics for primary education, 1-5 level]. Ankara: Devlet Kitaplari Mudurlugu.
OECD (2009). Creating effective teaching and learning enviroments: First results from TALIS, Paris: OECD Publication.
Ozan, C., & Kose, E. (2013). Adaptation of attitudes toward Educational Measurement Inventory (ATEMI) to Turkish. E-International Journal of Educational Research, 4(2), 29-47.
Ozcelik, D. A. (2011). Olcme ve degerlendirme [Assessment and evaluation]. Ankara: PegemA.
Quilter, S. M. (1998). Inservice teachers’ assessment literacy and attitudes toward assessment. Unpublished Doctoral Dissertation, University of South Carolina.
Schafer, W. D. (1991). Essential assessment skills in professional education of teachers. Educational Measurement: Issues and Practice, 10(1), 3–6.
Stiggins, R. J. (1997). Student-centered classroom assessment. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Tavsancil, E. (2010). Tutumlarin olculmesi ve SPSS ile veri analizi [Measuring attitudes and data analysis through SPSS]. Ankara: Nobel.
TED (Turk Egitim Dernegi) (2009). Ogretmen yeterlikleri [Teachers’ competencies]. Ankara: Okan Matbaa
Turgut, M. F., & Baykul, Y. (2010). Egitimde olcme ve degerlendirme [Assessment and evaluation in education]. Ankara: PegemA.
Yaman, S. (2011). Teachers’ perceptions about their measurement and evaluation practices in science and technology course. Elementary Education Online, 10(1), 244-256.
Yasar, M. (2014). Egitimde olcme ve degerlendirme dersine yonelik tutum olceginin gelistirilmesi [Developing the scale of attitude towards the course of assessment and evaluation in education]. Egitim Bilimleri Arastirmalari Dergisi Uluslararasi EDergi, 4(1), 258-279.
Yildirim, K. (2014). Main factors of teachers’ professional well-being. Educational Research and Reviews, 9(6), 153-163. doi:10.5897/ERR2013.1691
Yildirim, K. (2015). Testing the main determinants of teachers’ professional wellbeing by using a mixed method. Teacher Development, 19(1), 59-78. doi: 10.1080/13664530.2014.970663
Yildirim, K., Arastaman, G. ve Dasci, E. (2015). Ogretmenlerin mesleki iyilik algisi olceginin gelistirilmesi, test edilmesi ve uygulanmasi [Developing, testing and implementing the scale of teachers’ professional well-being]. Kuramsal Egitimbilim Dergisi, 8(4), 486-506.
Zhang, Z., & Burry-Stock, J. A. (2003). Classroom assessment practices and teachers’ self-perceived assessment skills. Applied Measurement in Education, 16(4), 323- 342.