2028

Milli Eğitim Bakanlığı'nda İnsan Kaynakları Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Bu çalışmanın amacı, Milli Eğitim Bakanlığı’nda İnsan Kaynakları Yönetimi uygulamalarının değerlendirilmesidir. Betimsel nitelikte olan bu araştırmada, Milli Eğitim Bakanlığı Yardımcı Hizmet Birimlerinde görev yapan üst, orta ve alt düzey yöneticilerinin insan kaynakları yönetimi uygulamalarının değerlendirilmesine yönelik görüşleri saptanmaya çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda, ilgili literatüre göre insan kaynakları yönetimi işlevleri belirlenerek, Bakanlıktaki yönetici görüşleri alınmış, bu amaçla toplanan veriler uygun istatistik tekniklerle analiz edilmiş ve değerlendirilmiştir.

Evaluation of Human Resources Practices in the Ministry of National Education

This study aims to evaluate Human Resource Management practices in Ministry of National Education. This survey tried to determine how senior, middle and line managers evaluate human resource management practices in Ministry of National Education. With this aim in mind, human resource management functions are determined by the related literature; managers working in the Ministry are asked for their opinions and collected data is analysed and evaluated.

PDF

___

Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi. PEGEM Yayınları, Ankara.
Akçay, R.C. (1994). Çanakkale İlinde Görev Yapan Öğretmenlerin Emekliliğe Hazırlık Eğitimine İhtiyaçları. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Alkan, C. (2001). Türk Milli Eğitim Sisteminin 2000’li Yıllarda Yeniden Yapılanmasının Temel Esasları. Eğitimde Yansımalar VI- 2000 Yılında Türk Milli Eğitim Örgütü ve Yönetimi, Ankara.
Aydın, M. (1991). Eğitim Yönetimi. Hatiboğlu Yayınevi, Ankara
Balcı, A. (2000). İkibinli Yıllarda Türk Milli Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi ve Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Yıl: 6 Sayı:24 Pegem, Ankara.
Buluç, B. (1997). Milli Eğitim Bakanlığında İnsan Kaynaklarının Geliştirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Cooke, R. (1987). Employess: Handle With Care. Credit Union Management (CUM), Aug. 1987.
Davis, K. (1988). İşletmede İnsan Davranışı. (Çev. K. Tosun, T. Somay, F. Aykar, C. Baysal, Ö. Sadullah, S. Yalçın). İşletme İktisadı Enstitüsü Yayın No: 98 İstanbul.
Fındıkçı, İ. (1999). İnsan Kaynakları Yönetimi. Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Hicks, H. G. (1979). Örgütlerin Yönetimi: Sistemler ve Beşeri Kaynaklar Açısından. (Çev. O. Tekok, B. Aytek, S. Şen). Turhan Kitapevi, Ankara.
Hirsh, W. (1997). “Kariyer Gelişimi”. www.insankaynaklari.com19.06.2001.
James, P., Dippen, P. And Cunnigham, I. (2002). Modern HRM: Does İt have a Human Face?. Soci-ety in Transition 33(2).
Karazeybek, F. (2002). Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Teşkilatı’nda Personel Yönetim Sorunları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
Karip, E.ve Köksal, K. (1996). Etkili Eğitim Sistemlerinin Geliştirilmesi. Eğitim Yönetimi. Yıl 2, Sayı 2, Bahar
Ofluoğlu, G.ve Uysal, F. (1999). “İşletmelerde İş Kazalarını Önlemede Psikoteknik Yaklaşımın Önemi” Verimlilik Dergisi. Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları 3.
Okçabol, R. (1999). Milli Eğitimdeki Sorunlara Sistem Yaklaşımı ve Yeni Yönetim Modeli. Eğitimde Yansımalar V-21. Yüzyıl Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi. Öğretmen Hüseyin Hüsnü Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Merkezi Yayınları:3, Ankara. Özden, Y. (2000). Eğitimde Yeni Değerler. Pegem A Yayınevi Ankara
Pehlivan, İ. (1996). Türk Kamu Kesiminde Hizmet İçi Eğitim Sorunları. Ankara.
Türker, N. (1997). Kamu Yönetiminde Disiplin Cezalarının Personelin Etkinlik ve Verimliliği Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. Gazi Kitapevi, İlksan Matbaası. Ankara.