Kendi hikâyesinin peşinde koşan herkes, hikâyesine etkide bulunan ve varoluşunda derin izler bırakmış olayların izini sürer. Hayatın, fark edilen bir ömür olması, böylesi bir dikkatin sonucudur. Sorun şu ki iz süren ve kovalanan, dikkat sahibi insanın kendisidir. Bir insan teki özelinde gerçekleşen bu rol değişimleri, belirli bir anlama sürecinin sonucunda daha derin anlamlarla buluşur. Gündelik hayatın oluşturduğu sınırlı anlamlar, kendi içeriğini, üst anlamlar karşısında yeniden kurar. Böylece kovalanan bilinç, yeni bir anlam kapısı aralar insana. Basitlikten çıkış yeridir bu aralık belki de dar kapıdır.