Odunpazarı Evleri’nde Ramazan Gecelerinde Boş Zaman Mekanları

Bu çalışmada Eskişehir’in merkez ilçesi Odunpazarı’nda Odunpazarı Evleri olarak bilinen mahalde Müslümanların Oruç tuttukları Ramazan Ayı boyunca gecelerin nasıl değerlendirildiği, boş zamanlar sosyolojisi perspektifiyle ele alınmaktadır. Konu, Odunpazarı Evleri’ndeki kamuya açık boş zaman mekanları ile sınırlandırılmıştır. Çayhaneler, kafeler, nargileciler vs., Odunpazarı Evleri’nde dikkati çeken boş zaman mekanları olarak tespit edilmiştir. Çalışmanın amacı, Odunpazarı Evleri’nde Ramazan gecelerinde insanların boş zamanlarını nasıl değerlendirdiklerini anlamaktır. Çalışma katılımcı gözlem ve görüşme teknikleriyle yürütülmüştür

Anahtar Kelimeler:

Eskişehir, Odunpazarı, Ramazan, Gece, Boş Zaman

The Leisure Places in the Ramadan Nights in the Odunpazarı Houses

In this study, the fact that how people spend the evenings and nights during the Ramadan Month Muslims fast in the space known as the Odunpazari Houses (Odunpazarı Evleri) in Odunpazari, the central district of Eskişehir, in 2013 is handled in the perspective of the sociology of leisure time. The subject is limited with the leisure places open to public in Odunpazari Houses. The tea houses, cafes, coffeehouses, and nargile houses (hubbly-bubbly or hookah houses), etc. were identified as the leisure time places striking in the Odunpazarı Houses. The purpose of this study is to understand how people evaluate and spend their leisure time at Ramadan nights in the Odunpazari Houses. The work was conducted with participant observation and interview techniques

Keywords:

Eskişehir, Odunpazari, Ramadan, Night, Leisure Time,

PDF

___

Kur’an-ı Kerîm Hadisler
el-Aclûnî (1958). Keşfu'l-Hafâ, C. 1. Beyrut.
Ahmed bin Hanbel (1313). Müsned, C. 1, Mısır.
el-Alûsî (1997). Rûhu'l-Meânî fî Tefsîri'l-Kur'ani'l-Azîm ve's-Seb'i'l-Mesânî, C. 16, Beyrut.
el-Askalânî, İbn Hacer (ty.). Fethu'l-Bârî, C. 11. byy.
Anderson, B. (1993). Hayali Cemaatler, Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması, (Çev. İ. Savaşır), İstanbul.
Ateş, S. (1995). Kur'ân-ı Kerîm Tefsîri, C. 6, Yeni Ufuklar Neşriyat (Milliyet), İstanbul.
Atkinson, J. (1997). Zamanı Yönetme Sanatı, (Çev. Cem S. İslâm), İstanbul.
Aydın, M. (2000). Kurumlar Sosyolojisi, 2. Bs, Ankara.
Bamberger, R. (1966). “Boş Zamanları Değerlendirmede Kitabın Rolü”, Boş Zamanları Değerlendirme Semineri (7-14 Nisan 1966), İstanbul.
Berger, P. L., Luckman, T. (1967). The Social Construction of Reality, Great Britain.
Brightbill, C. K. (1960). The Challenge of Leisure, Englewood Cliffs.
Buharî (ty.). Sahîhu'l-Buhârî, C. 7-8, İstanbul.
Canan, İ. (1985). İslâmda Zaman Tanzimi, İstanbul.
Çantay, H. B. (1981). Kur'an-ı Hakîm ve Meâl-i Kerîm, 5. bs., İstanbul.
Devellioğlu, F. (1993). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, 11. bs., Ankara.
Dumazedier, J. (1960). “Current problems of the sociology of leisure”, International Social Science Journal, 4(4), s.522-531.
Dumazedier, Joffre (1967). Toward A Society of Leisure, New York.
Dumazedier, Joffre (1974a). Sociology of Leisure, New York.
Dumazedier, Joffre (1974b). “Leisure and the social system”, Concepts of Leisure, Ed. J. F.Murphy, Englewood Cliffs, NJ.
Durant, H. (1938). The Problem of Leisure, London.
Elias, N. (2000). Zaman Üzerine, (Çev. V. Atayman), İstanbul.
Evliyâ Çelebi (1999). Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi, C. 3., Haz. Seyit Ali Kahraman-Yücel Dağlı, İstan- bul: YKY.
Evliyâ Çelebi (2003). Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi, C. 7., Haz. Yücel Dağlı-Seyit Ali Kahraman- Ro- bert Dankoff, İstanbul.
Fabian, J.(1999). Zaman ve Öteki, (Çev. S. Budak), Ankara.
Fahru'r-Râzî (ty.). et-Tefsîru'l-Kebîr, C. 32, 2. bs., Tahran.
Giddens, A. (1994). Modernliğin Sonuçları, (Çev. E. Kuşdil), İstanbul.
el-Hâkim (1990). el-Müstedrek ala's-Sahîhayn, C. 4, Beyrut.
Hicter, M. (1966). “Boş Zamanları Değerlendirme Politikası”, Boş Zamanları Değerlendirme Semineri (7-14 Nisan 1966), İstanbul.
İbn Haldun (1996). Mukaddime (Tah. Derviş el-Cüveydî), 2. bs., Beyrut.
İbn Kesîr (1989). Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azîm, C. 4, 3. bs., Beyrut.
İbn Mâce (1975). Sünen, C. 1, byy.
İbn Mâce (1981). Sünen, İstanbul.
Jary, D., Jary, J. (1991). The Harper Collins Dictionary of Socioylogy, New York.
el-Kardâvî, Y. (1985). el-Vaktu fî Hayâti'l-Müslim, Beyrut.
Kelly, J. R. (1981). "Leisure". New Catholic Encyclopedia, C. VIII., Washington.
Kraus, R. (1971). Recreation and Leisure in Modern Society, New York.
Kutub, S. (ty.). Fî Zılâli'l-Kur'an, C.6, Kâhire.
Marty, M. E. (1987). "Protestantism",The Encyclopedia of Religion, C. 11, London.
Miras, K. (1978). Sahîh-i Buhârî ve Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi, 4. bs., C. 12. Ankara.
Mutlu, E. (1995). İletişim Sözlüğü, 2. bs., Ankara.
Mütercim Asım (1304). Kâmus Tercümesi, C. 3, İstanbul.
Naîmâ, M. (1283). Târîh-i Naîmâ, C. 1, 3. bs., İstanbul.
en-Nesefî (1988). Tefsîru'n-Nesefî, C. 3-4. Beyrut.
Odhnoff, C. (1975). "Social Planning in a Changing Society", Society, Stress and Disease. Ed. Lennart Levi. Toronto.
Okumuş, E. (2002). “Boş Zamanlar Sosyolojisi”, Akademik Araştırmalar Dergisi, 4/13, s. 163-204.
Okumuş, E. (2010). “Zaman Sosyolojisi: Bir Giriş Denemesi”, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi (Elektronik dergi), X/2, 2010, s. 121-174.
Okumuş, E. (2010). “Boş Zamanlar ve İslam”, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 3/5, s. 23-43.
Okumuş, E. (2011a). Zamanın Toplumsal Gerçekliği, İstanbul.
Okumuş, E. (2011b), “2010 Yılından Dinî Tecelliler”, Türkiye Kültür ve Sanat Yıllığı, 2011, Ed. Osman Özbahçe, Türkiye Yazarlar Birliği Yayınları, Ankara 2011, s. 163-214.
Okumuş, E. (2012a), “2011 Yılından Dinî Tecelliler”, Türkiye Kültür ve Sanat Yıllığı 2012, Ed. Osman Özbahçe, Türkiye Yazarlar Birliği Yayınları, Ankara 2012, s. 123-156.
Okumuş, E. (2012b), Evliya Çelebi’nin Gözüyle, Ankara.
Okumuş, E. (2013), “Eskişehir’de Boş Zamanlar”. Yeni Şafak.
Peiper, J. (1952), Leisure: The Basis of Culture, New York.
Polat,A. (2001), Üç Bin Yıllık Birikim, 2. bs., İstanbul.
Pronovost, G., (1989). The Sociology of Time (Current Sociology, La Sociologie Contemporaine, The Journal of International Sociological Association, C. 37, S.3, 1989). London ve Newbury Park/CA.
Robinson, M. D. (1963). The Leisure Age, U.S.A.
Sezen, Y. (2000). İslam'ın Sosyolojik Yorumu, İstanbul.
Stebbins, R. A. (2007). Serious Leisure, New Brunswick, New Jersey.
Sweedlun, V. S., Crawford, G. M. (1956). Man in Society, C. 1, USA.
et-Taberî (1995). Câmi'u'l-Beyân an Te'vîl-i Ayi'l-Kur'an, C. 15, Beyrut.
Tatlıdil, E. (1994). "Kent Kültürü ve Boş Zaman Değerlendirme", Dünya'da ve Türkiye'de Güncel Sosyolojik Gelişmeler (I. Ulusal Sosyoloji Kongresi Bildirileri, İzmir, 3-5 Kasım 1993), Ankara.
Tezcan, M. (1994). Boş Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi, Ankara.
Tör, V. N. (1966). “Boş Zamanları Değerlendirmede Telkin Vasıtalarının Rolleri”, Boş Zamanları Değerlendirme Semineri (7-14 Nisan 1966), İstanbul.
Urry, J. (1999). Mekânları Tüketmek, Çev. Rahmi G. Öğdül, İstanbul.
Ülken, H. Z. (1969). Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul.
Veblen, T. (2008). The Theory of the Leisure Class, London.
Weber, M. (1999). The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism. (İng. Çev. Talcott Parsons), London-New York.
White, R. J. (1955). "Social Class Differences in the Uses of Leisure", American Journal of Sociology, C. 61, No. 2.
Wilson, J. (1980). "Sociology of Leisure", C. 6, Annual Review of sociology.
Yağbasan, M., Ustakara, F. (2008). “Türk Toplumunda Kahvehane ve Kafelerdeki İletişimsel Ortamı Belirlemeye Yönelik Bir Alan Araştırması (Gaziantep İli Örneği)”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 18/1., s. 233-260.
Yazır, Elmalı’lı Muhammed Hamdi (ty.). Hak Dini Kur'an Dili, C. 8, byy.
Zemahşerî (ty.), Keşşâf, C. 4, Beyrut.
Zerubavel, E. (1981), Hidden Rhytms: Schedules and Calendars in Social Life, Chicago.