Eskişehir Ekonomisinin Genel Görünümü: Bölgesel Göstergelerle Bir Değerlendirme

Bu çalışma 2013 yılı Türk Dünyası Kültür Başkenti olarak onurlandırılan Eskişehir’in bölgesel ekonomik göstergeler açısından görünümünü saptamayı amaçlamaktadır. Çalışmada ilin nüfus dinamikleri ve demografik yapısı, istihdam yapısı, üretim yapısı ve hâsıla düzeyi, hanehalkı gelirinin büyüklüğü ve dağılımı, dış ticaret hacmi, doğrudan yabancı sermaye yatırımları gibi ekonomik göstergeler referans alınmıştır. Bölgesel göstergeler Eskişehir’in tarım sektöründe artan üretimi, sanayi sektöründe gerçekleştirdiği dışa açık büyümesi, hizmetler sektöründe yakaladığı istihdam olanakları ile güçlü bir ekonomiye sahip olduğunu göstermiştir. Çalışmada ayrıca, Eskişehir’in ücretliler ve emekliler gibi sabit gelirlilerin ağırlıklı olarak yaşadığı refah düzeyi yüksek bir il olduğu saptanmıştır

Anahtar Kelimeler:

Eskişehir, Bölgesel Gelişme, Ekonomik Yapı

General Outlook to Eskişehir Economy: A General Evaluation via Regional Indicators

This study aims to give an outlook to the regional economic indicators of Eskişehir which is honored as the 2013 Cultural Capital of the Turkic World. The study referred to the indicators like population dynamics, demographic, employment and production structures, output levels, size and distribution of household income, volume of foreign trade and foreign direct investments. The regional indicators signified Eskişehir as a city that has a strong economy with its increasing production in agricultural sector, outward-oriented growth in industrial sector and employment opportunities in services sector. Moreover, Eskişehir is assigned as a city that has high welfare in which the wage earners and retiree live mostly

Keywords:

Eskişehir, Regional Development, Economic Structure,

PDF

___

BEBKA (2011). Eskişehir’deki Lojistik İhtiyaç ve Faaliyetlerinin Belirlenmesine İlişkin Fizibilite Çalış- ması, Şıklar, İ., Timur, M.N., Dağdemir, Ö., Sağlam, N., Hepkul, A., Çekerol, G.S., Çelik, E. (Proje Ekibi), Eskişehir.
Dağdemir, Ö. (1999). Eskişehir Halkının Refah Düzeyi –Seçilmiş Ondokuz İl Merkezi Arasında Bir Karşılaştırma-, Eskişehir Sanayi Odası Yayını No: 26, Eskişehir.
DİE, (2004). İl Göstergeleri 1980-2003, Ankara.
Dinçer, B., Özaslan, M. ve Satılmış, E. (1996). “İllerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araş- tırması”, DPT Bölgesel Gelişme Ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Yayın no: DPT 2466.
Dinçer, B., Özaslan, M. ve Kavasoğlu, T. (2003). “İllerin Ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (2003)”, DPT Bölgesel Gelişme Ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü, Ya- yın No: DPT 2671.
Edam (2009). Türkiye İçin Bir Rekabet Endeksi, Edam ve Deloitte Ortak Yayını.
Eraydın, K., Gül, E., Çevik, B. ve Demir, E. (2012). Türkiye’de İllerin Gelişmişlik Düzeyi Araştırması, İktisadi Araştırmalar Bölümü, Türkiye İş Bankası Yayını.
Erdoğan, G. (2002). “Türkiye’de ve Dünyada Yoksulluk Ölçümleri Üzerine Değerlendirmeler”, Yok- sullukla Mücadele Stratejileri, Ed. Coşkun Can Aktan, Hak İşçi Sendikaları Konfederasyonu Ya- yını, Ankara, 2002, 363-435.
Eşiyok, B. A., Sekmen, F. (2012). Türkiye Ekonomisinde Bölgesel Gelişmişlik Farklılıkları, Doğu Ana- dolu’nun Bölgesel Gelişmedeki Yeri ve Çözüm Önerileri, Türkiye Kalkınma Bankası, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Müdürlüğü.
Hazine Müsteşarlığı (2010). Uluslararası Doğrudan Yatırımlar 2009 Raporu, Ankara.
İşKur (2011). Eskişehir İşgücü Piyasası Analiz Çalışması, MG Yayınları, İstanbul.
TOBB, Sanayi Veritabanı, (http://sanayi.tobb.org.tr/yabanci_sermaye_il.php).
TÜİK (2013). “Nüfus ve Konut Araştırması 2011”, Haber Bülteni: 15843, 31 Ocak 2013.
Türkiye İhracatçılar Birliği, (www.tim.gov.tr).
Türkiye İstatistik Kurumu, (www.tuik.gov.tr).
URAK (2011). İllerarası Rekabetçilik Endeksi 2009-2010, URAK ve Deloitte Yayını, İstanbul.