Klasik Türk edebiyatı, asırlar boyunca Osmanlı sahası içerisinde yer edinmiş olan kültürlerin yaşam tarzını ve kolektif estetik algısını İslam dini ortaklığında yansıtan bir edebiyattır. 20. asırda yerini Türkiye Cumhuriyeti’ne bırakan Osmanlı Devleti’nden geriye kalan zengin kültür birikimi ürünleri, uzun yıllardır gerek akademi dünyasında, gerekse farklı platformlarda yer edinmekte ve o dönem ürünleri üzerine çok sayıda çalışma yapılmaktadır. Bu çalışmalardan biri de Doç. Dr. Tuba Işınsu Durmuş tarafından 2012 yılında kaleme alınan Osmanlının Sürgün Şairleri’dir. Durmuş’un çalışması, kuruluşundan 20. asra kadar dünyanın birçok bölgesinde hakimiyet kurmuş olan Osmanlı Devleti’nin, dönemin tarihî ve edebî metinleri (özellikle tezkîreler) üzerinden sürgün kavramını günlük hayatta nasıl işlediğine yöneliktir. Eser bu zaman dilimi içerisinde sürgüne gönderilen şair ve yazarların, sürgündeyken o ruh hali içerisinde yazdıkları şiirlerden yola çıkılarak hazırlanmıştır. Okuyucunun o dönemin siyasî ve sosyal durumunu da analiz edebileceği bir bakış açısıyla sunulan çalışma, patrimonyal devlet anlayışı temelinde şair-patronaj ilişkisinin, edebî ve tarihî metinler üzerinden nasıl işlendiğini gözler önüne serer.