PAYDAŞ YAKLAŞIMININ YEREL ÖNLEME VE GÜVENLİK PLANLARINA UYGULANMASI: TÜRKİYE’DE SİVİL GÖZETİMİN GELİŞTİRİLMESİ ÖRNEĞİ

Akademik literatürde özel sektörde yaygın bir şekilde uygulanan stratejik yönetim yaklaşımlarından kamu sektörüne uygulanması en uygun modellerden birisinin Paydaş Yönetimi Yaklaşımı olduğu vurgulanmaktadır. Paydaş Yönetimi Yaklaşımının kamu güvenliği alanında uygulanması suretiyle güvenlikte sivil gözetimin geliştirilmesi mümkündür. Ne var ki, stratejik planlamanın güvenlik sektöründe yerel bazda uygulanması dikkat ve özen gerektirmektedir. Türkiye’de ilk defa Yerel Önleme ve Güvenlik Planları hazırlığı yapıldığında Paydaş Yaklaşımı model alınmıştır. Bu bağlamda, yerel yönetişimin bir gereği olarak 2009 yılında ve ardından 2013 yılında sivil katılımı geliştirmeye yönelik olarak 13 stratejik Yerel Önleme ve Güvenlik Planı hazırlanmıştır. Bu çalışmada, ilk olarak özel sektördeki stratejik planlamanın yerel güvenlik konusuna ne şekilde adapte edilebileceği açıklanmış ve ardından Türkiye’de pilot olarak gerçekleştirilen bu çalışmaların özel sektördeki diğer uygulamalardan farkları ortaya koyulmuştur. Çalışma, söz konusu planları inceleyen ve açıklayan Türkiye’deki ilk ve tek araştırma olması nedeniyle özgün değere sahiptir ve literatüre katkı sağlamaktadır.

IMPLEMENTATION OF STAKEHOLDER APPROACH TO LOCAL PREVENTION AND SECURITY PLANS: CASE OF IMPROVEMENT OF CIVILIAN OVERSIGHT IN TURKEY

As stated in academic literature, Stakeholder Management Approach of strategic planning is one of the models most suitable to be implemented in public sector. This approach is also applicable to public security sector in order to improve civilian oversight. However, when strategic planning is applied in security sector, one must be more careful and meticulous. When first Local Prevention and Security Plans were prepared in Turkey, this approach was followed as well. In this regard, in years 2009 and 2013, 13 strategic Local Prevention and Security Plans were prepared to improve civilian participation as part of local governance.  In this study, firstly how private sector strategic planning could be adapted to local security was explained. Following, the differences of security sector pilot implementation were compared and analyzed with usual practices in private sector.  This study, as being the first and only study to analyze security sector plans is original and makes contribution to the literature.

___

  • Andrews, K. (1980). The Concept of Corporate Strategy - Revised Edition. Homewood, IL: Richard D Irwin. Ansoff, H. I. (1980). Strategic Issue Management. Strategic Management Journal, 1(2), 131-148. Bloom, C. (1986). Strategic Planning in the Public Sector. Journal of Planning Literature, 1(2), 253-259. doi:10.1177/088541228600100205 Bryson, J. M., & Roering, W. D. (1987). Applying Private-Sector Strategic Planning in the Public Sector. Journal of the American Planning Association, 53(1), 9-22. doi:10.1080/01944368708976631 Christensen, C. R., Andrews, K. R., Bower, J. L., Hammermesh, R. G., & Porter, M. E. (1982). Business Policy: Text and Cases. Homewood, IL: Richard D. Irwin. Freeman, R. E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. Boston: Pitman. Harrigan, K. R. (1981). Barriers to Entry and Competitive Strategies. Strategic Management Journal, 2(4), 395-412. Henderson, B. D. (1979). Henderson on Corporate Strategy. Cambridge, MA: Abt Books. Kaufman, J. L., & Jacobs, H. M. (1987). A Public Planning Perspective on Strategic Planning. Journal of the American Planning Association, 53(1), 23-33. doi:10.1080/01944368708976632 King, W. R. (1982). Using Strategic Issue Analysis. Long Range Planning, 15(4), 45-49. Kuyaksil, A. (2012). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Yerelleşme Perspektifinden İç Güvenlik Hizmetlerine Bir Bakış. Paper presented at the II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye Sempozyumu. Lindblom, C. E. (1959). The Science of "Muddling Through". Public Administration Review, 19(Spring), 79-88. Lorange, P. (1980). Corporate Planning : An Executive Viewpoint. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall. Lorange, P., Morton, M. F. S., & Ghoshal, S. (1986). Strategic Control: West Group. MacMillan, I. (1983). Competitive Strategies for Not-for-Profit Agencies. Advances in Strategic Management, 1, 61-82. Öztürk Cemal, (2016). "İç Güvenlikte Stratejik Yönetim ve Liderlik Kısıtlılığı İle Mülki Amirlerin Durumuna Dair Bir Çalışma", Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 13(3), 2016, 4487-4500. Pettigrew, A. M. (1977). Strategy Formulation as a Political Process. International Studies of Management & Organization, 7(2), 78-87. doi:10.1080/00208825.1977.11656228 Pflaum, A. M., & Delmont, T. J. (1987). External Scanning—A Tool for Planners. Journal of the American Planning Association, 53(1), 58-68. doi:10.1080/01944368708976635 Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors. New York: Free Press. Quinn, J. B. (1980). Strategies for Change: Logical Incrementalism. Homewood, IL: Richard D. Irwin. Taylor, B. (1984). Strategic Planning—Which Style Do You Need? Long Range Planning, 17(3), 51-62. T.C. KALKINMA BAKANLIĞI. “Kamu İdarelerince Hazırlanacak Stratejik Planlara Dair Tebliğ", Resmi Gazete, Sayı:28008, Tarih:28.07.2011 Wind, Y. J., & Mahajan, V. (1981). Designing Product and Business Portfolios. Harvard Business Review, 59(1), 155-165. www.illeridaresi.gov.tr, Erişim Tarihi 13.09.2017 www.sivilgozetim.org.tr. Erişim tarihi 5.12. 2017.