“SÜRGÜN VEZİR”İN TELMİH DÜNYASI

Bahaettin Karakoç’un şiiri bir yanıyla lirik, öbür yanıyla düşünce ağırlıklıdır. İslam kültür ve medeniyet çevresinin bilgi ve sezgilerini bünyesinde taşır. Şair, inanç dünyasının motiflerini, çizgilerini şiirle ifade eder. Onun şiirini, ‘amentüsü olan şiir’ şeklinde tanımlamak mümkündür. Karakoç, ilk kitabı Seyran’dan itibaren güçlü telmihlerle bu kültürel arka planı sezdirir.Aşk Mektupları kitabında beşerî aşkı aşıp ilâhî aşka yönelen şiir, bu yolculukta ihtiyaç duyduğu her unsuru vahiy, hadis, mitoloji, halk kültürü gibi zenginliklerden ödünç alır ve kullanır. Bu yazıda, Karakoç’un 

EXİLED VİZİER (SÜRGÜN VEZİR)’S REFENCE WORLD

Bahaettin Karakoç’s poem is a lyric at the one hand, thoughtful one at the other hand. It is of Islamic culture and civilization and knowlwdge and intuition in its context. The poet expreses the motifiy and drawings of belief World by means of the poem. It is possible to describe his poem as that has “Amentu.” Karakoç has the reader realize this cultural background by means of strong references as of his first book “Seyran.” In his “Aşk Mektupları” book, he execeded World love and directed to the divine love, and he uses and borrows every components he needed in this course such as vahiy, hadis, mytology, folk culture. In this study, the only references of Karakoç’s called the book of Exiled Vizier will be examined. 

___

  • Altuntaş, H., M.Şahin (2015). Kur’an-ı kerim meali, 18. Baskı, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • e-kitap.kulturturizm.gov.tr (Erişim: 23.06.2016)
  • Fahruddin er-Râzî (2013). Tefsir-i kebir, Mefâtihu’l-gayb, c.10, (çev. S.Yıldırım, L.Cebeci,
  • S.Kılıç, C.Doğru), İstanbul: Huzur Yayınları.
  • Fuzulî (1990). Divan, (haz. K.Akyüz, S.Beken, S.Yüksel, M.Cumbur), Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Karakoç, B. (2004). Sürgün vezirin aşk neşideleri, Ankara: Dolunay Yayınları.
  • Kısakürek, N. F. (2001). Çile, 44.Baskı, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
  • Köksal, M. A. (2004). Peygamberler tarihi, 8.Baskı, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Onay, A. T. (1992). Eski Türk edebiyatında mazmunlar ve izahı, (haz. Cemâl Kurnaz), Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Selçuk, H.(haz.) (1979). Yunus divanı, İstanbul: Üçdal Neşriyat.
  • Tatcı, M. (haz.) (1990). Yunus Emre-Divan, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Tatcı, M. (haz.) (2014). Niyazî-i Mısrî Halvetî-Divan, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Uralgiray, Yusuf (1986). Arabça İlk ve İleri Dilbilgisi, Riyad: Tebliğ Yayınları, İstanbul.