KUR’ÂN, MEAL VE TEFSİRLERDE RASÛLÜLLAH’A İSMİYLE HİTAP EDİLMESİ

Kur’ân-ı Kerim’de Rasûlüllah’a ismiyle nidâ edilmemiş ve O’nun ismiyle çağrılmamasına da işaret edilmiştir. Buna rağmen, Kur’ân’da Rasûlüllah’a hitap eden emir kipi kelimeler Arapça’ya da Türkçe’ye tercüme edilirken, birçok meâl ve tefsirde Rasûlüllah’a ismiyle “Ey Muhammed” şeklinde nidâ ve hitap edildiği görülmektedir. Bu çalışmada, zikredilen durumun Kur’ân ve hadîsler açısından isabetli olup olmadığı ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kur’ân, Rasaûlüllah, meâl, tefsir

ADDRESSING MESSENGER OF ALLAH WITH HIS NAME IN THE QUR’AN, TRANSLATIONS AND COMMENTARIES

In the Holy Qur’an, it has not been maned with into the name of Messenger of Allah and has been stated and He should not be called by his name.However, it has been seen that the name of messenger of Allah has been addressed as “O Muhammed” in many commentaries and translations while translating Qur’anic word in Turkish. In this paper, it is discussed whether the mentioned situation is right in terms of Qur’an and hadiths or not.

Keywords:

Qur’an, Messenger of Allah, translations, commentaries,

PDF

___

Ahmed b. Hanbel (v.241/855), Müsned (I-VI), İst., 1992.
Atay, Hüseyin- Kutluay, Yaşar, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Anlamı, Ankara, 1985.
Beğavî, el-Hüseyn b. Mesûd (v.516/11222), Şerhu’s-Sünne (thk: Şuayb el-Arnaût, Muhammed Züheyr eş-Şavîş), (I-XVI), Beyrut, 1983.
Beyhakî, Ebû Bekir Ahmed b. el-Hüseyin (v.458/1066), Şuabu’l-İman, (I-VII), Beyrut, 1990.
Buhârî, Muhammed b. İsmail (v.256/870), el-Câmiu’l-Müsnedu’s-Sahîhu’l-Muhtasar min Umûri Rasûlillah (s.a.v.) ve
Sünenihî ve Eyyâmihî (I-VIII), İst., 1992.
Davudoğlu, Ahmed, Kur’ân-ı Kerim ve İzahlı Meâli, İst., 1981.
Dölek, Adem, Tahıyyat ve Kunut Duâları İnsanlığa Sunulan Mesajlar, İst., 2013.
Hâzin, Alâuddin Ali b. Muhammed, Lübâbu’t-Te’vîl fî Meâni’t-Tenzîl (1-IV), Beyrut, ts.
Gürbüz, Faruk, Tercüme Problemleri ve Mealler, İst., 2004.
Kâdî Beydâvî, Muhtasar Beyzavî Tefsiri (terc: Şadi Eren), İst., 2013.
Kastalânî, Ahmed b. Muhammed (v.923/1517), Mevâhibü Ledünniye (Terc: Şair Abdülbaki), (I-II), 1248 h., I, 471 (Osmanlıca).
Kur’an Yolu Meâli, (Heyet), Diyanet İşleri Başkanlığı, Ankara, 2014.
Mehmet Vehbi, Hülâsatu’l-Beyan (I-XV), İst., 1969.
Müslim b. el-Haccâc (v.261/874), el-Müsnedü’s-Sahih (I-III), İst., 1992.
Nesefî, Abdullah b. Ahmed (v.701/1301), Medâriku’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (I-IV), Dâru’l-Fikr, ts.
Râzî, Fahruddîn (v.604/1207), et-Tesîru’l-Kebîr, Lübnan, 1981.
Râzî, Tefsir (terc: Heyet), (I-XXIII), Ankara, 1998.
Suyûtî, Abdurrahman b. Ebî Bekir (v.911/1503), Tefsîru’l-Celâleyn (I-II), İst., ts.,
Taberî, Ebû Cafer Muhammed b. Cerîr (v.310/922) Câmiu’l-Beyân an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân (I-XVI), Kahire, ts.
Tirmizî, Muhammed b. İsâ (v.279/892), Sünen (I-V), İst., 1992.