SAKİN ADA GÖKÇEADA ÖRNEĞİNDE EKOTURİZM

Turizm kavramı bir yerin doğal güzelliklerini görmek, tarihini tanımak bunların yanında da dinlenmek ve eğlenmek amacıyla gerçekleştirilen bir gezidir. Doğa temelli bir turizm çeşidi olarak bilinmekte olan ekoturizm ise çevreye ve kaynaklarına zarar vermeyen, doğal çevreyi ve doğayı tahrip etmeyen, kullanılmakta olan doğal kaynakların doğru işletilmesine ve sürekli olarak korunmasına katkı sağlayan bir turizm türü olarak ifade edilmektedir. Ekoturizm çeşidi, UNEP’in (Birleşmiş Milletler Çevre Programı) gerçekleştirmiş olduğu araştırmaya göre, son zamanlarda hızla büyümekte olan turizm türlerinden birisidir. Bu çalışmada ekoturizme yönelik olarak çeşitli bilgilerin verilmesinin ardından Gökçeada’nın ekoturizm açısından önemli, doğa sporlarına yönelik arz kaynakları incelenmiştir. Gökçeada, doğal yapısı nedeniyle birçok sportif aktiviteye ev sahipliği yapmaktadır. Bazı sporlar için tüm dünyada eşi bulunmaz doğal koşulara sahiptir: Doğa yürüyüşü, kit surf, surf, bisiklet, kamping, su altı dalışları, yüzme, kros gibi sportif faaliyetler bunların başında gelmektedir. Gerçekleştirilen çalışma ikincil verilerden faydalanılarak yürütülmüştür. Çalışmanın sonucunda mevcut yörede sosyo-kültürel, ekolojik ve coğrafi açıdan ekoturizme kaynak oluşturmakta olan önemli ve çeşitli değerler bulunduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

ekoturizm, doğa turizmi, Gökçeada, sakin ada

PDF

___

Ahişapoğlu, S. ve Çeltek, E. (2006). Sürdürülebilir kırsal turizm, Gazi Kitabevi, ISBN: 975-6009- 45-4.
Akay, B. ve Zengin, B. (2012). Ekoturizm kaynaklarının geliştirilmesi: Doğu Marmara Bölgesi Örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si 14, 23, 115-122.
Apalı, Y. (2015). Ekoturizmin sosyolojik açıdan değerlendirilmesi ve Ardahan’ın ekoturizm potansiyeli. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 111-124.
Atabay, S. ve Özgül, M.D. (2001). Gökçeada örneği özelinde ekolojik temelli mekan organizasyonu. Ulusal Ege Adaları Toplantısı, 10-11, 48-59.
Candrea, A. N., Herţanu, A. (2015). Developing ecotourism destinations in Romania. A case study approach. Ulletin of the Transilvania University of Braşov Series V: Economic Sciences, 8 (57): 163-175.
Çavuşoğlu, M. (2008). Gökçeada rüzgar sörfü turizminin elektronik ortamda tanıtımına yönelik bir çalışma. Gökçeada Değerleri Sempozyumu, Çanakkale.
Davıd A. F. and Jean-Pıerre C, (2003). Eco-tourism, rutledge taylor and francis group, New York, USA.
Demirkan, M. ve Diğerleri., (2006). Spor turizmi: Gökova Körfezi’nde su sporlarına uygun anların belirlenmesine yönelik bir çalışma. 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı, Cilt:1, Muğla.
Dikici, E. Sağır, A. (2012), Antalya’da inanç turizminin sosyolojik çözümlemesi: Demre-Myra örneği, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14, 22, 35-43.
Karademir N., Sandal, K.E. ve Tıraş, M. (2013). Kahramanmaraş’ın ekoturizm potansiyelinin değerlendirilmesi, 3rd International Geography Symposium-Geomed. 429-449. ISBN: 978-605-62253-8-3.
Külekçi, A. E. ve Bulut, Y. (2013). Erzurum ili Oltu ilçesi ve yakın çevresi ekoturizm potansiyelinin swot analiz yöntemi ile belirlenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 14(1): 1-12.
Morgül, Ş. (2014). Kırklareli ilinde ekoturizm olanakları. Electronic Journal of Vocational Colleges. 27-38.
Özbey, F. R. (2002). Sürdürülebilir turizm kalkınması. Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1-2, 67-84.
Öztürk, H. 2001. “Gökçeada’nın jeomorfolojisi ve hidrojeolojik yapısı- yerleşim planlaması için önemi”; Ulusal Ege Adaları 2001 Toplantısı Bildiriler Kitabı, TÜDAV Yayın No: 7, Çanakkale.
Sezen, I., Yılmaz, S., ve Külekçi A. E. (2011). Ekoturizm için öneri alanlarıyla Bayburt.Ulusal Akdeniz Çevre ve Orman Sempozyumu, Kahramanmaraş.
Şengül, Ü., Tan, S., Atak, Ş., Şengül, A. B. (2014). Türkiye Gökçeada’da yenilenebilir enerji kaynaklarının potansiyeli. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 6, 11.
Tok, C.V., Özkan B., Gürkan M. (2014). Gökçeada’nın karasal omurgalı hayvanları, Gökçeada Doğa ve Kültür Varlıkları. İstanbul: Cem Yayınevi.
Wu, W., Zhang, X., Yang, Z., Qin, W., Wang, F. and Wang, W. (2015). Ecotourism suitability and zoning from the tourist perspective: a nature reserve case study. Pol. J. Environ. Stud. 24(6): 2683-269.
Yaşar, O. (2006). Turizm coğrafyası açısından bir araştırma: Gökçeada (İmroz). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 1, 1-32.
Yıldırım, A. ve Karaahmet A. (2013). Yavaş şehir hareketinin kent imajina katkisi: orduperşembe örneğinin yerel basin üzerinden analizi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(1): 11-20.
Yücel, C. (2002). Turizmde yükselen değer: ekoturizm, TÜRSAB Ar-Ge.
http://cittaslowturkiye.org/cittaslow-gokceada/ (Erişim Tarihi: 25. 12. 2016).
http://visitgokceada.com/tr/ (Erişim Tarihi: 25. 12. 2016).
http://www.arkitera.com/gorus/610/gokceada (Erişim Tarihi: 25. 12. 2016).
http://www.surfgokceada.com/wind-sorf/ (Erişim Tarihi: 22. 12. 2016).