İktisadi büyümenin yönlendirici gücü olarak da farklı düşünce ekollerinde değişik bakış açılarıyla değerlendirilmiş olmakla beraber, Schumpeter açısından yoğun sermaye birikimi ve rekabetin yol açacağı azalan getiriler girişimcilerin uygulamaya koyacakları yenilikler sayesinde aşılarak gelişmede devamlılık sağlanabilir(Garzouzi, 1972, s.68). Schumpeter’e göre denge durumundaki bir ekonomide yeni teknolojik ilerlemelerin devreye sokulmasında ekonomide denge durumu bozulmuş olacaktır. Burada girişimsel faaliyetler denge bozucu niteliktedir. Avusturya yaklaşımında ise girşimcileri uyaran kar fırsatlarının varlığı zaten ekonominin dengede olmadığının bir işaretidir. Dolayısıyla bunları kullanmak üzere hareket eden girişimciler bu faaliyetleri ile ekonomiyi dengesizlikten dengeye doğru yöneltebilecekleri gibi, bu davranışlar aynı zamanda kaynakların daha verimli kullanımına da yol açacaktır. Bu yönleri ile girişimci piyasa süreci yaklaşımında üstlendiği fonksiyon itibariyle, piyasada klasiklerin düşündüğü gibi eklektik bir unsur değil, bilakis piyada asli bir unsurdur. Zira piyasalarda hiçbir zaman tam bilgi olmayacağından her bir piyasa katılımcısı kendi öznel bilgisine göre davranmış olacaktır. Piyasada girişimsel keşif yoluyla oluşan bilgi sayesinde hareket eden girişimcilerin davranışları, karar birimleri arasında bir koordinasyon da sağlamış olacaktır. Sonuç olarak, iktisadi gelişme açısından ister üretim fonksiyonundaki girdi bileşimlerindeki değişmeler yönünden, ister üretim fonksiyonunun bütünüyle değiştirildiği biçimiyle ele alınsın, girişimcinin rolü piyasa süreci teorisinde hayati bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Serbest rekabet ortamında mekanik bir piyasa aktörünün yapabileceğinden çok daha fazla bir şeyi ifade ettiği söylenebilir.