Türk Sanatının önemli bir kolu olarak gelişen madeni eserler, diğer sanat dallarıyla beraber Osmanlı döneminde zirveye ulaşmış, çok çeşitli form ve bezemelerle kendini göstermiştir. Ancak, madeni eserlerin bir kısmının savaş ve istilalar sonrası eritilerek başka formalara dönüştürüldüğü ve hammaddesinin tamamen farklı amaçlarla kullanıldığı bilinmektedir. Dolayısıyla her dönem ve bölgeyi temsil edecek miktarda eserlerin günümüze kadar gelememiş olması eserlerin tipolojisinde zorluklar doğurmaktadır. Osmanlı maden sanatına yönelik araştırmamızın bir bölümünü oluşturan İstanbul Topkapı Sarayı Müzesi’ndeki beş adet ibrik, malzeme, form, bezeme ve teknik özellikleri bakımından ayrıntılarıyla tanıtıldıktan sonra karşılaştırma ve değerlendirmelerle Türk maden sanatının gelişimindeki yerleri belirlenmeye çalışılmıştır.

Metalworks, a significant branch of Turkish Art, reached its peak along with other art branches in the Ottoman era and was manifest in various forms and decorations. However it is known that a part of these metalworks have been melted following wars and invasions and converted to other forms, their raw materials were sometimes used completely for different purposes. Accordingly, the fact that metalworks have not reached our era, in sufficient amounts to represent each era and region presents difficulties in establishing their typology. Five ewers in the Topkapı Palace Museum in Istanbul, which constitute a part of my research in Ottoman metalwork, are first described in detail in terms of their material, form, decoration and technical characteristics, and then situated within the development of Turkish metalwork on the basis of comparisons and evaluations.