Bahtiyar Vahapzade’nin edebî irsi ile mollanasrettinci sanat arasında ciddi edebi ilişkilerden söz açmak mümkündür. Bahtiyar Vahapzade kalben “Molla Nasrettin” edebisel ekoluna bağlı olmuş, ayrı ayrı dönemlerde bu bağlılığı ciddi biçimde onaylamıştır. Şair “Sabir, yine Sabir” makalesinde kaydediyor. “Ben bir çok yorumlarımda “En buyuk oğretmenin kimdir?” sorusuna “Sabir” yanıtını veriyorum. Bu gerçekten de böyledir. Ben bununla söylemek istiyorum ki, bugunkü edebiyatımızın ve sosyal düşüncemizin en büyük ve en doğru yolu Sabir yoludur. Bahtiyar Vahapzade’nin edebiyatta “Sabir yolu” adlandırdığı yol - esas yönleri büyük Mirze Celil Memmetkuluzade tarafından belirlenen “Molla Nasrettin” yolu idi ve bu yol Azerbaycan halkının, öylece de bütün Türk-Müslüman halklarının özgürlüğüne, bağımsızlığına, gelişimine yönlendirilmiştir. Azerbaycan edebiyatında “Molla Nasrettin” edebî ekolu tarafından Vatan derdinin vatandaş derdine dönüşmesini yüksek değerlendiren Bahtiyar Vahapzade kendi sanat platformunu ve hayat amacını da ünlü Mirze Celil’in “Kalemin kutsal görevi halkın mutluluğunu hizmet etmektir” düşüncesinә uygunlaştırmıştır.

It is possible to speak about serious literary connections between the art depending upon Mollanasraddin and the literary heritage of Bakhtiyar Vahabzada. Bakhtiyar Vahabzada was closely connected to “Molla Nasraddin” literary school as he himself affirmed this connection in different times. The Poet Wrote in his article “Patience, again Patience” that I answer that it is patience when asked the greatest master of mine was. This is such indeed. …. I want to say with this the greatest and the most correct way in our today’s literature and social thought is the path of patience. This path was indeed that of Molla Nasraddin as determined by by the great Mirza Jalil Mammadkuluzade, and this path was led to the freedom, independence and development of the Azerbaijani people, as well as those of all of the Turkish-Muslim peoples. Fighting poet has appreciated Bakhtiyar Vahapzade adopted the principles of Molla Nasraddin’s literary school which turns patriotism to the question of the citizens in the Azerbaijani literature. Therefore, he adapted his own life and his literary art to the great Mirza Jalil’s idea that the holy duty of the pen is to serve to the happiness people and this should be aim of the each writer.