19. Yüzyılda Düzce ve Akçakoca Kazalarında Kullanılan Aile ve Kişi Adları

Bu araştırma temettûât defterleri ışığında Düzce ve Akçakoca’da kullanılan aile ve erkek şahıs adlarını tanıtmayı amaçlamaktadır. Düzenli olarak kaydedilen bu vesikalar günümüz kent tarihçileri tarafından kullanılmaktadır. Temettûât kayıtları vasıtasıyla kolaylıkla günümüzde yaşayan bir ailenin ve mesleğin geçmişini en azından yüz elli yıl geriye götürmek mümkündür. Aynı zamanda incelenen adlarla Türk kültürü arasındaki ilişkiye de değinilmiştir. 

Family and Personal Names in Düzce and Akçakoca in the 19th Century

This article aims at disclosing the antroponym of males and their families used in Düzce and Akçakoca according to the temettûât registers. These regularly kept historical documents are still used by city historians today. Thus, it became easy to trace recent family and occupational histories at least 150 years back. Moreover, the relationship between the antroponyms that this study investigates and Turkish culture was elaborated.

___

  • 1. Arşiv Kaynakları
  • BOA, ML- VRD. TMT
  • Nr. 2911, 2912, 2913, 2914, 2915, 2916, 2918, 2919, 2920, 2921,2922, 2923, 2924, 2925. 3460, 3461, 3462, 3463, 3464, 3465, 3466, 3467, 3468, 3469, 3470.
  • 2. Diğer Kaynaklar
  • Aksoy, Mustafa (2005), “Minunsk- Abakan’dan Tunceli Mezarlarına Koçbaşı Motifi”, Gazi Üniversitesi, I. Türkiyat Sempozyumu.
  • Çadırcı, Musa (1997), Tanzimat Döneminde Anadolu Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Yapısı, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
  • Çakır, Coşkun (1998), “Osmanlı Ekonomisinde Bir Hesaplama Ünitesi /Birimi Olarak Hane/Aile”, Ekonomik Hesaplamalarda Bir Birim Olarak Aile, ss. 303-336, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Çavuşoğlu, Halim ( 2007), “Yugoslavya- Makedonya Topraklarından Türkiye’ye Göçler ve Nedenleri”, Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 41. ss. 123-153,
  • Çelik, Gülfettin (2003), 16-19. Yüzyıl Gebze ( Sosyo-Ekonomik Bir İnceleme), Gebze: Gebze Belediyesi Yayını.
  • Güneş, Ahmet (2004), “Osmanlı Tahrir Defterleri ve Bunların Tarih Yazıcılığında Kullanımı Hakkında Bazı Düşünceler”, Türk Dünyası Araştırmaları, sy. 150, ss. 165- 184.
  • Konukçu, Enver (1984), “Düzce Tarihi (İlk Devirlerden Cumhuriyete) ”, Türkiye İmar Turizm ve Sanayi Mecmuası, Yıl: 8, C. 18, Sayı: 212-133, ss. 12-23, İstanbul: Nadir Basımevi.
  • Okan, Kenan (1996), Akçakoca Dünü Bugünü, Akçakoca Kültür Derneği -1997-1, Ankara.
  • Örnek, Sedat Veyis (1995), Türk Halkbilimi, Ankara.
  • Özlü, Zeynel (2006), “19. Yüzyılda Göynük Kent Merkezinde Kullanılan Aile ve Erkek Şahıs Adları”, Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 8 (2), ss. 127-142 .
  • Özlü, Zeynel (2007), “19. Yüzyılda Göynük Kırsalında Kullanılan Sülale ve Erkek Kişi Adları”, Gazi Üniversitesi Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Merkezi Dergisi, Bahar sy. 41, ss. 269- 295.
  • Öztürk, Said (2001), “Uşak’ın Sosyal ve Ekonomik Tarihinin Mühim Bir Kaynağı Uşak Temettûât Defterleri ”, 25- 27 Ekim 2001, 21. Yüzyılın Eşiğinde Uşak Sempozyumu, C. 1, İstanbul.
  • Pakalın, Mehmet Zeki (1993), Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, C. I-II-III, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayını.
  • Sertoğlu, Midhat (1986), Osmanlı Tarihi Lugati, İstanbul.
  • Tunçay, Mete (1994), “Şehir Tarihlerine İlişkin Kavram ve Yaklaşımlar Üzerine Bazı Saptamalar”, s. 24-26, Sempozyum / Atölye Kent Tarihçiliği, İstanbul.