İNOVASYON STRATEJİLERİNİN KURUMSAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK PERFORMANSINA ETKİSİ: MOBİLYA FİRMALARI ÜZERİNDE BİR UYGULAMA

Bu çalışmanın amacı inovasyon stratejilerinin çevresel, sosyal ve ekonomik sürdürülebilirlik üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışma kapsamında, Kayseri, Ankara ve Bursa (İnegöl)’deki 315 mobilya firması ile anket yapılmıştır. Elde edilen veriler IBM SPSS 25 ve IBM AMOS 24 paket programları kullanılarak analiz edilmiştir. Hipotezlerin test edilmesinde regresyon analizi kullanılmıştır. İlk aşamada, kurumsal sürdürülebilirliği ölçmek amacıyla daha önce Türkçe’ye uyarlanan üç boyutlu ve 20 maddeden oluşan ölçeğin DFA (Doğrulayıcı Faktör Analizi) sonucunda öngörülen faktöriyel yapısı veri ile doğrulanamamıştır. Bunun üzerine ölçeğin yapısını keşfetmek amacıyla KFA (Keşfedici Faktör Analizi) uygulanmış ve ölçeğin 10 maddeden oluştuğu ve üç faktörlü bir yapıda olduğu saptanmıştır. Ancak ölçeğin üçüncü boyutuna yalnızca iki maddenin yüklendiği tespit edilmiştir. Hiyerarşik regresyon analizi sonuçlarına göre ise; her iki inovasyon stratejisinin (keşifsel inovasyon ve artırımsal inovasyon) çevresel sürdürülebilirliği olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Buna karşın, yalnızca keşifsel inovasyonun sosyal ve ekonomik sürdürülebilirliği olumlu yönde etkilediği saptanmıştır. Artırımsal inovasyonun sosyal ve ekonomik sürdürülebilirlik üzerinde anlamlı bir etkisinin bulunmadığı belirlenmiştir

THE EFFECT OF INNOVATION STRATEGIES ON CORPORATE SUSTAINABILITY PERFORMANCE: AN APPLICATION ON FURNITURE COMPANIES

The aim of this study is to examine the impact of innovation strategies on environmental, social and economic sustainability. Within the scope of the study, a survey was conducted with 315 furniture companies in Kayseri, Ankara and Bursa (İnegöl). The data obtained were analyzed using IBM SPSS 25 and IBM AMOS 24 package programs. Regression analysis was used to test the hypotheses. In the first stage, the factorial structure predicted as a result of CFA (Confirmatory Factor Analysis) of the three-dimensional scale consisting of 20 items, which was previously adapted to Turkish in order to measure institutional sustainability, could not be verified with data. Upon this, KFA (Exploratory Factor Analysis) was applied to explore the structure of the scale and it was determined that the scale consists of 10 items and has a three-factor structure. However, it was determined that only two items were loaded in the third dimension of the scale. According to the hierarchical regression analysis results; It has been determined that both innovation strategies (exploratory innovation and incremental innovation) positively affect environmental sustainability. However, only exploratory innovation has been found to positively affect social and economic sustainability. It has been determined that incremental innovation does not have a significant effect on social and economic sustainability

PDF

___

Aksu, B. ve Akman, G. (2019). Eko-belirleyiciler ile sürdürülebilir performans faktörleri arasındaki ilişkilerde inovasyon stratejisinin moderatör etkisi. International Marmara Sciences Congress, 781-789.
Alp, İ., Öztel A., ve Köse, M. S. (2015), Entropi tabanlı maut yöntemi ile kurumsal sürdürülebilirlik performansı ölçümü: Bir vaka çalışması, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65-82.
Arbuckle, J. L. (2016). IBM SPSS Amos 24 User’s Guide (2th Edition). Chicago: IBM Software Group.
Aslan, İ. (2018). Girişimcilik ve inovasyon stratejilerinin kobilerin sürdürülebilirliği ve performansına etkileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Benner, M. J. ve Tushman, M. L. (2003). Exploitation, exploration and process management: the productivity dilemma revisited, Academy of Management Review, 28(2). 238-256. https ://doi.org /10.5465/amr.2003.9416 096
Büyükkeklik, A., Toksarı, M., ve Bülbül, H. (2010). Çevresel duyarlılık ve yenilikçilik üzerine bir araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 373-393.
Can, P. (2012). Pazarlama süreçlerinin inovasyon stratejilerine etkisi üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Christofi, A., Christofi, P., ve Sisaye, S.(2012). Corporate sustainability: Historical development and reporting practices, Management Research Review, 35(2), 157-172. https://doi.org/10.1108/0140917111195170
Coşkun, S. (2013). Stratejik rekabet üstünlüğü sağlama aracı olarak inovasyon stratejileri: Kocaeli otel işletmeleri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çakıcı, C., Çalhan, H., ve Karamustafa, K. (2016). Yiyecek ve içecek işletmelerinde inovasyon ve sürdürülebilir rekabet üstünlüğü ilişkisi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 28-82.
Dyllick, T. ve Hockerts, T. (2002). Beyond the business case for corporate sustainability, Business, Strategy and Environment, 11 (1), 130- 141. https://doi.org/10.1002/bse.323
Ecevit Satı, Z. ve Işık, Ö. (2011). İnovasyon ve stratejik yönetim sinerjisi: stratejik inovasyon, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 538- 559.
Erciş, A. ve Can, P. (2013). Tedarik zinciri yönetiminin inovasyon stratejilerine etkisi üzerine bir araştırma, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 95-122.
Forcadell, F.J., Aracil, E., ve Úbeda, F. (2019). The influence of innovation on corporate sustainability in the international banking industry, Sustainability, 11 (3210), 1-15. https://doi.org/10.3390/su11113210
Gallego Alvarez, I., Prado Lorenzo, J. M, ve Garcia Sanchez, I. (2011). Corporate social responsibility and innovation: A resource-based theory, Management Decision, 49(10), 1709-1727.
Giller, K. E., Tittonell, P., Rufino, M. C., Van Wijk, M. T., Zingore, S., Mapfumo, P., Vanlauwe, B. (2011). Communicating complexity: Integrated assessment of trade-offs concerning soil fertility management within african farming systems to support innovation and development, Agricultural Systems, 104(2011), 191–203. https://doi.org/10.1016/j.agsy.2010.07.002
Gençoğlu, Ü. G. ve Aytaç, A. (2016). Kurumsal sürdürülebilirlik açısından entegre raporlamanın önemi ve BIST uygulamaları, Journal of Accounting & Finance, (72), 51-66. https://doi.org/10.25095/mufad.396719
Gürbüz, S. (2019a). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi (1. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri - felsefeyöntem-analiz (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Gürül, B. (2016). Kurumsal sürdürülebilirlik yaklaşımı bir örnek, Proceedings of International Conference of Eurasian Economies, 2016, 879-888. 10.25095/mufad.510443
Hansen, E. G., Grosse-Dunker, F., ve Reichwald, R. (2009). Sustainability innovation cube a framework to evaluate sustainability-oriented innovations, International Journal of Innovation Management, 13(4), 683– 713. https://doi.org/10.1142/S1363919609002479
He, Z. ve Wong, P., (2009). Knowledge interaction with manufacturing clients and innovation of knowledge-intensive business services firms, Innovation Management, Policy & Practice, 11(3), 264-278. https://doi.org/10.5172/impp.11.3.264
Hipp, C., Tether, B. S., ve Mıles, I. (2000). The incidence and effects of innovation in services: Evidence from Germany, International Journal of Innovation Management, 4 (2), 417-453. https://doi.org/10.1142/S1363919600000226
Işık, N. ve Kılınç, E. C. (2012). İnovasyon sistemi yaklaşımı ve inovasyonun coğrafyası: Türkiye örneği, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 169- 198.
Jansen, J. J. P., Van den Bosh, F. A. J., ve Volberda, H. W. (2006). Exploratory innovation, exploitative innovation and performance: Effects of organizational antecedents and environmental moderators, Management Science, 52(11) 1661–1674. https://doi.org/10.1287/mnsc.1060.0576
Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modelin (4th Edition). London: The Guilford Press.
Kocmanova, A. ve Docekalova, M. (2011). Environmental, social and economic performance and sustainability in SMEs. Kocourek, A. Ortová, M. ve Myšáková, D. (Eds), Proceedings of the 10th International Conference Liberec Economic Forum 2011 içinde (242-250. ss). Technical University of Liberec Studentská 2, Liberec, Czech Republic.
Kuşat, Nurdan. (2012). Sürdürülebilir işletmeler için kurumsal sürdürülebilirlik ve içsel unsurları, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,14(2), 227-242.
Ledwith, A. ve O’dwyer, M. (2009). Market orientation, NPD performance and organizational performance in small firms, Journal of Product Innovation Management, 26(6), 652-661. https://doi.org/10.1111/j.1540- 5885.2009.00690.x
Lee, K. H.ve Min, B. (2015). Green R&D for eco-innovation and its impact on carbon emissions and firm performance, Journal of Cleaner Production, 108, 534-542.
Lendel, V. ve Varmus, M. (2011). Creation and implementation of the innovation strategy in the enterprise, Economics and Management, 16, 819-825.
Li, Y., Zhou, N., ve Si, T. (2010). Exploratory innovation, exploitative innovation and performance: Influence of business strategies and environment, Nankai Business Review International, 1(3), 297-316. https://doi.org/10.1108/20408741011069223
Linnenluecke, M. K. ve Griffiths, A. (2010). Corporate sustainability and organizational culture, Journal of World Business, 45(4), 357-366.
Lopez, M., Perez, M., ve Rodriguez, L. (2009). Corporate social responsibility and innovation in European companies. An empirical research, Corporate Ownership and Control, 7(1), 274-284.
Luo, X. ve Du, S. (2015). Exploring the relationship between corporate social responsibility and firm innovation, Marketing Letters, 26, 703-714. DOI 10.1007/s11002-014-9302-5
Mueller, V., Rosenbusch, N. ve Bausch, A. (2013). Success patterns of exploratory and exploitative innovation, Journal Of Management, 39(6), 1606–1636. DOI: 10.1177/0149206313484516
Nidumolu, R., Prahalad., C. K., ve Rangaswami M. R. (2009). Why sustainability is now the key driver of innovation, Harvard Business Review, 87(9), 56– 64.
Once, S., Onay, A., ve Yesilçebi., G. (2015). Corporate sustainability reporting and situation in Turkey, Journal of Economics Finance and Accounting, 2(2), 230-25. DOI: 10.17261/Pressacademnia.2015211515
Örücü, E., Kılıç, R., ve Savaş, A. (2011). KOBİ’lerde inovasyon stratejileri ve inovasyon yapmayı etkileyen faktörler: bir uygulama, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(1), 58-73
Özdamar, K. (2015). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (10. Baskı). Eskişehir: Nisan Kitapevi.
Pedersen, E., Gwozdz, W., ve Hvass, K. (2016). Exploring the relationship between business model innovation, corporate sustainability, and organisational values within the fashion industry, Journal of Business Ethics, 149, 267-284. DOI 10.1007/s10551-016-3044-7
Phillimore, J. (2001). Schumpeter, schumacher and the greening of technology, Technology Analysis and Strategic Management, 13(1), 23–37. https://doi.org/10.1080/09537320120040428
Ratajczak, P. ve Szutowski, D. (2016), Exploring the relationship between CSR and innovation, Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 7 (2), 295-318. https://doi.org/10.1108/SAMPJ-07-2015-0058
Sarıkaya, M., Erdoğan, M., ve Kara, F. Z. (2010). İnternet ekonomisi ve kurumsal sürdürülebilirlik, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 31‐ 50.
Szekely, F. ve Strebel, H. (2013). Incremental, radical and game-changing: strategic innovation for sustainability, The International Journal and Business in Society, 13(5), 467-481. https://doi.org/10.1108/CG-06-2013- 0084
Şahin, Z. ve Çankaya, F. (2018). KOBİ’lerde sürdürülebilirlik raporlaması ve Türkiye örneği, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(4), 117- 132.
Şeker, M. (2018). Kurumsal sürdürülebilirlik performansının promethee yöntemiyle ölçülmesi: Tüpraş örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bartın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Thompson, B. (2008). Foundations of behavioral statistics: An ınsight-based approach (1th Edition). Newyork: Guilford Press.
Wagner, M. (2010). Corporate social performance and innovation with high social benefits: A quantitative analysis, Journal of Business Ethics, 94, 581-594. DOI 10.1007/s10551-009-0339-y
Wang, C., Rodan, S., Fruin, M., ve Xu, X. (2014). Knowledge networks, collaboration networks and exploratory innovation, Academy of Management Journal, 57(2), 484-514. https://doi.org/10.5465/amj.2011.0917
Yıldız Çankaya, S. ve Sezen, B. (2015). Ekolojik yenilik ile sürdürülebilirlik performansı arasındaki ilişkide çevresel belirsizliğin moderatör etkisi, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(24), 111-134.