Gilles Deleuze, felsefeyi kavram üreten bir disiplin olarak karakterize eder. Ona göresinema sanatı da, yaratıcı eylem bakımından felsefenin yaptığına benzer şekilde, kendikarakteristik unsurlarını yani imgelerini kullanarak duygu ve düşünce üretebilir. Bu anlamdasinemanın görüntülerle düşünebilmeyi olanaklı kılan bir yapıya sahip olduğunu söylemekmümkündür. Filmini çeken bir yönetmen, tıpkı bir filozofun yaptığı gibi havsalasındakimalzemelerini kullanarak anlam üretimine koyulur. Gilles Deleuze, sinema pratiğini düşünceyibulunduğu noktadan alarak yukarıya taşıyan, harekete geçiren zihinsel bir etkinlik olarakyeniden konumlandırır. Deleuze’ün tanımladığı şekliyle sinema, düşüncenin, imgeler kanalıylaaçığa çıktığı görsel bir evren yaratır. Bergson’un ortaya attığı hareket-imge ve zaman-imgekavramlarını sinemaya yerleştirerek görüntüler üzerinden işleyen bir tasniflendirme işlemigerçekleştiren Deleuze, yeni bir imgeler ve göstergeler sınıflandırması yapar. Bu çalışmadaDeleuze’ün Hareket-İmge ve Zaman-İmge adlarını taşıyan iki ciltlik sinema eseri temel alınarakfilozofun sinemayla buluşan, diğer bir deyişle sinemayla beraber hareket eden düşünce akışşebekesi serimlenmeye çalışılacaktır.