ÖZ
Geçmişe
oranla şimdi’yi yeni kodlamalı bir kültürel kapsam ya da kapsamlarla
karakterize eden bir dünyada yaşıyoruz. Sanatsal kimlik ve göstergelerin
yeniden inşa edildiği, teknolojik hız ve sürekliliğin olağanlaştığı, bilimin
teknolojik keşif ve buluşlarla yeniden inşa edildiği ve kültürde üretim ve
tüketim bağlamlarında dinamik kılınan günlük yaşam motivasyonlarının
çözümlenmeye çalışıldığı bir çerçeve; kuşkusuz eğitimi, özellikle de görsel
sanatlar eğitimini temel kavram ve olguları açısından yeniden tartışmaya ve
değerlendirmeye açmaktadır.
Görsel
sanatlar eğitimi, konumu gereği çocukların duygusal özeliklerinin ortaya
çıkarılmasında ve yaratıcılıklarının geliştirilmesinde önemli bir yere
sahiptir. Bunun yanında çocuğa müdahalede bulunmadan hayal gücünün
geliştirilmesi ve özgür anlatım kazanımlarının sağlanması bakımından oldukça
elverişli bir derstir. Öte yandan görsel sanatlar eğitimi alan
bireyler,yaratıcı yeteneklerinin gelişiminin yanı sıra toplumsal duyarlılık ve
çevre bilinci de edinirler.
Bu çalışma nitel bir
araştırma olup ilk ve orta okul öğrencilerinin yaratıcılıklarının
geliştirilmesinde görsel sanatlar eğitiminin önemini ve konumunu belirlemeyi
amaçlamaktadır. Çalışma ile çocuğun yaratıcılık eğitimi bağlamında görsel
sanatlar eğitiminden etkili ve verimli bir biçimde yararlanılabileceği
kanıtlanmış olacaktır. Ayrıca çalışmanın sonunda yaratıcı düşünceler
üretebilen, bağımsız kararlar verebilen, farklı düşüncelere saygı duyabilen
bireyler yetiştirme hedefleri bağlamında görsel sanatlar
___
ALEXANDER, Robin R., ‘‘TheGhost of Creativity in Art Education’’, Art Education, Vol.34, No.4 (Jun., 1981), pp.28-30.
BEATTIE, Donna K. (2000). “Creativity in Art: TheFeasibility of AssessingCurrentConceptions in The School Context”,Assessment in Education, 7/2, ss.175-192.
COVIINGTON, Martin V., ‘‘TeachingforCreativity: SomeImplicationsfor Art Education’’, Studies in Art Education, Vol.9, No.1 (Autumn, 1967), pp.18-32.
FATT, James PoonTeng. (2000). ‘FosteringCreativity in Education’. EducationVol. (Chula Vista) 120 No:4 p:744-757.
HARRISSON, G. B., ‘‘Technological Creativity at School’’, Paedagogica Europaea, Vol.6, The Changing School Curriculum in Europe (1970-1971), pp. 135-147.
KIRIŞOĞLU, O. (2014). Sanat Bir Serüven. Ankara: Pegem Akademi.
MURRAY, Joan J. (1983). “Art, Creativityand The Quality of Education”,Deadalus, 112/3, ss. 129-147.
ÖZSOY, V. (2007) . Görsel Sanatlar Eğitimi, Ankara: Gündüz Eğitim Ve Yayıncılık.
PARLATIR, İ., GÖZAYDIN, N., ZÜLFİKAR, H., AKSU, T., TÜRKMEN, S., ve YILMAZ, Y. (1998). Türk Dil KurumuTürkçe Sözlük,(8.Baskı), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
SAN, İ. (2004). Sanat ve Eğitim,Ankara: Ütopya Yayınevi.
SEVİNÇ, Doç. Dr. Müzeyyen. (2004). Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
STRIKER, S. (2005). Çocuklarda Sanat Eğitimi, (1.Baskı),(Çev. Azize Akın),İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
SUNGUR, N. (1997). Yaratıcı Düşünce, (2.Baskı), İstanbul: Evrim Yayınları.
WRIIGHT, Jim, ‘‘The Artist, the Art Teacher, andMisplacedFaith: Creativityand Art Education’’, Vol.43, No.6 (Nov., 1990), pp. 50-57.