TÜRKİYE’DEKİ HANEHALKININ TATİL HARCAMA YAPISININ İNCELENMESİ: TOBİT MODEL

Bireylerin nasıl çalışması gerekiyorsa aynı zamanda dinlenmeye ve tatil yapmaya da ihtiyacı bulunmaktadır. Ancak bu bağlamda yaş, cinsiyet, gelir, hanehalkı büyüklüğü gibi değişkenler tatil harcama yapısını etkilemektedir. Bu çalışmada amaç hanehalkının tatil harcama yapısını etkileyen asıl unsurları belirlemektir. Çalışma kapsamında Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK)’nun 2016 Hanehalkı Bütçe Anketi verileri kullanılarak yapılan Tobit Modeli’ne göre tatil harcamalarının yapılması ile cinsiyet, medeni durum, çalışma durumu, kredi kartı kullanım durumu ve yıllık kullanılabilir gelir arasında pozitif yönlü; yaş, hanehalkı büyüklüğü ve konutun mülkiyet durumu arasında ise negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Tatil Harcamaları, Tobit Model, Türkiye

PDF

___

Agarwal, V. B. & Yochum, G. R. (1999). Tourist spending and race of visitors. Journal of Travel Research, 38 (2), 173-176.
Akay Çağlayan, E. & Tümsel, B. (2015). Hanehalkı otomobil sahipliğinin incelenmesi: ardışık logit model. Social Sciences Research Journal, 4 (4), 35-45.
Akbay Özdeş, A., Aktaş, E. & Koç, A. (1999). Konsantre meyve suyu talebinin Tobit Modeli ile analizi. Tr. J. of Agriculture and Forestry, 23, 493-499.
Akgün Güngör, G. & Özkoç, H. H. (2017). Türkiye İmalat Sanayi Sektörlerinde Kadın İstihdamının Verimlilik Üzerine Etkisi. III. Uluslararası Girişimcilik, İstihdam ve Kariyer Kongresi, 12-15 Ekim Muğla, ISBN:978- 603-242-077-5, 1095-1109.
Alegre, J. & Pou, L. (2004). Micro-economic determinants of the probability of tourism consumption. Tourism Economics, 10 (2), 125-144.
Amemiya, T. (1984). Tobit models: A survey. Journal of Econometrics, 24, 3-61.
Arman, C. (2013). Gelir dağılımının tüketici davranışlarına etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın.
Berber, Ş. (2003). Sosyal değişme katalizörü olarak turizm ve etkileri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 205-221.
Cai L. A., Hong G. & Morrison A.M. (1995). Household expenditure patterns for tourism products and services. Journal of Travel & Tourism Marketing, 4 (4), 15–40.
Cragg, J. G. (1971). Some statistical models for limited dependent variables with application to the demand for durable goods. Econometrica, 39 (5), 829-844.
Dardis, R., Soberon-Ferrer, H. & Patro, D. (1993). Analysis of leisure expenditures in the United States. The Proceedings of the American Council on Consumer Interest, 39, 194-200.
De Bloom, J., Kompier, M., Geurts, S., Weerth, C., Taris, T. & Sonnentag, S. (2009). Do we recover from vacation? Meta-analysis of vacation effects on health and well-being. Journal of Occupational Health, 51, 13-25.
De Bloom, J. (2012). How do vacations affect workers’ health and well-being? Oisterwijk: Uitgeverij BOXPress.
De Bloom, J., Ritter, S., Kühnel, J., Reinders, J. & Geurts, S. (2014). Vacation from work: A ‘ticket to creativity’? The effects of recreational travel on cognitive flexibility and originality. Tourism Management, 44, 164-171.
Demirbulat Güdü, Ö., Saatci, G. & Avcıkurt, C. (2015). Tatilin Aile İçi Davranışlar Üzerindeki Etkisinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi: Doğu Karadeniz Bölgesi’nde Bir Araştırma. Journal of Travel and Hospitality Management 12 (2), 42-56.
Fleischer, A., Peleg, G. & Rivlin, J. (2011). The impact of changes in household vacation expenditures on the travel and hospitality industries. Tourism Management, 32, 815-821.
Gilbert, D. & Abdullah, J. (2002). A study of the impact of the expectation of a holiday on an individual's sense of well-being. Journal of Vacation Marketing, 8 (4), 352-361.
Goodall, B. (2013). Marketing in the tourism industry. Ed. B. Goodall & G. Ashworth, London and New York: Routledge.
Hayta Bayazıt, A. (2008). Turizm pazarlamasında tüketici satın alma süreci ve karşılaşılan sorunlar. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16 (1), 31-48.
Hong, G. S., Fan, J. X., Palmer, L. & Bhargava, V. (2005). Leisure travel expenditure patterns by family life cycle stages. Journal of Travel & Tourism Marketing, 18 (2), 14-30.
Hung, W. T., Shang, J. K. & Wang, F. C. (2012). Another look at the determinants of tourism expenditure. Annals of Tourism Research, 39 (1), 495–498.
Köroğlu, M. A. (2014). Yaşlılık dönemi tüketim davranışı üzerine uygulamalı bir araştırma. Turkish Studies, 9 (2), 1021-1033.
Maddala, G. S. (1992). Introduction to econometrics. New York: Macmillan Publishing Company.
McDonald, J. F. & Moffitt, R. A. (1980). The uses of tobit analysis. The Review of Economics and Statistics, 62 (2), 318-321.
Melenberg, B. & Soest, A. V. (1996). Parametric and semi-parametric modelling of vacation expenditures. Journal of Applied Econometrics, 11 (1), 59-76.
Mihalic, T. (2002). Tourism and economic development issues. R. Sharpley & D. J. Telfer (Eds.) Tourism and development: concepts and issues içinde (p. 81-111). UK: Channel view publications.
Nicolau, J.L. & Mas, F. J. (2005). Heckit modelling of tourist expenditure: Evidence from Spain. International Journal of Service Industry Management, 16 (3), 271–293.
Olsen, R. J. (1978). Note on the uniqueness of the maximum likelihood estimator for the tobit model. Econometrica, 46 (5), 1211-1215.
Özkoç, H. & Üçdoğruk, Ş. (2008). Hanenin borçlanma tercihinin Nested Logit Model ile belirlenmesi. İktisat, İşletme ve Finans, 23 (268), 35-61.
Seiler, V. L., Hsieh, S., Seiler, M. J. & Hsieh, C. (2003). Modeling travel expenditures for Taiwanese tourism, Journal of Travel & Tourism Marketing, 13 (4), 47-60.
Strauss-Blasche, G., Ekmekcioğlu, C. & Marktl, W. (2000). Does vacation enable recuperation? Changes in well-being associated with time away from work. Occupation Med. 50, 167-172.
Tobit, J. (1958). Estimation of relationships for limited dependent variables. Econometrica, 26 (1), 24-36.
Topbaş, F. & Uğuz Çelik, S. (2017). Turist harcamalarının belirleyicileri üzerine bir yatay kesit analiz. EconWorld2017@Rome Proceedings. 25–27 Ocak 2017. Rome, Italy. ss. 1-13.
Üçdoğruk, Ş., Akın, F. & Emeç, H. (2001). Türkiye hanehalkı eğlence kültür harcamalarında tobit modelin kullanımı. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 3, 13-26.
Wang, Y., Rompf, P., Severt, D., & Peerapatdit, N. (2006). Examining and identifying the determinants of travel expenditure patterns. International Journal of Tourism Research, 8 (5), 333-346.
Wang, Y. & Davidson, M. (2010). A review of micro-analyses of tourist expenditure. https://research-repository.griffith.edu.au/bitstream/handle/10072/35639/65843_1.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden erişildi (Erişim Tarihi: 26.10.2017).
Yereli, A. B., Köktaş, A. M. & Selçuk, I. Ş. (2014). Türkiye’de katastrofik sağlık harcamalarını etkileyen faktörler. Sosyoekonomi, 2014-2, 273-296.
Yin, W. (2003). Determinants of households' computer expenditure. A Thesis Submitted to the Faculty of Purdue University, US, 1-77.
Zheng. B. & Zhang, Y. (2011). Household expenditures for leisure tourism in the USA, 1996 and 2006. International Journal of Tourism Research. 15, 197–208.