Bu araştırmada, İzmir'deki liselerin 9. sınıflarında okuyan 200 öğrencinin problem çözme becerileri ve atılganlık düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Veriler, betimsel istatistikler, Anova, t-testi ve Çoklu Regresyon kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular atılganlık ve genel problem çözme becerilerinin cinsiyete ve okul türüne göre anlamlı biçimde farklılaşmadığını ancak anne öğrenim durumuna göre farklılaştığını; atılganlık becerisinin anne ve baba öğrenin durumuna göre anlamlı biçimde farklılaştığını; genel problem çözme becerisinin anne öğrenim durumuna göre anlamlı biçimde farklılaştığını, baba öğrenim durumuna göre farklılaşmadığını; problem çözme alt becerilerinin cinsiyete, okul türüne ve annenin öğrenim durumuna göre anlamlı biçimde farklılaştığını ortaya koymuştur. Bulgular ayrıca, atılganlık becerisinin hem genel problem çözme becerisi ile hem de aceleci ve değerlendirici problem çözme becerileri ile düşük düzeyde pozitif ve anlamlı ilişkiler gösterdiğini ortaya koymuştur. Çoklu regresyon analizi sonuçları da aceleci, düşünen ve değerlendirici problem çözme becerilerinin atılganlık düzeyi ile anlamlı bir şekilde ilişkili olduğunu ve atılganlık değişkenindeki değişmenin % 12'sini açıkladığını göstermiştir.

This study investigated the relationship between assertiveness and problem solving skills of 200 9th grade high school students from İzmir high schools. In addition to descriptive statistics, t-tests, Anovas, and a multiple regression were used to analyze the data. Findings indicated that assertiveness and general problem solving skills did not differ based on gender, school type. Assertiveness differed based on mother's and father's educational level. General problem solving skill differed on mother's educational level while it didn't differ father's educational level. Problem solving sub-dimensions differed significantly on gender, school type, and mother's educational level. Moreover, findings indicated that assertiveness had a significant low relationship with both general problem solving, as well as impulsive and monitoring dimensions. Multiple regression results indicated that impulsive, reflective and monitoring were significantly related to assertiveness level and these three variables together explained 12 % of the variance in assertiveness as the dependent variable.