KOLB’UN YAŞANTISAL ÖĞRENME MODELİNE GÖRE SOSYAL BİLGİLER EĞİTİMİ ÇALIŞMA ALANININ ANALİZİ

İnsanlığın varoluşundan itibaren, insanların yaşamında vazgeçilmez unsurları içerisinde barındıran sosyal bilgiler eğitimi çalışma alanı, içerisinde barındırdığı disiplinler ve öğrenme alanlarına bağlı olarak bireyin birçok ihtiyacına cevap verebilmesi açısından oldukça önemli bir işleve sahiptir. Sosyal bilgiler eğitimi, bireyin geçmiş deneyimlerini unutmadan bugünü yaşaması ve bugün ile gelecek arasında bağ kurmasını temele alan bir çalışma alanıdır. Bu çalışma alanın aktarımında geçmişten günümüze kadar değişen ihtiyaçlardan dolayı birçok modelin etkili olduğunu söyleyebiliriz. Bu araştırmada da, bu modellerden biri olan Kolb’un yaşantısal öğrenme modelinin, sosyal bilgiler eğitimi çalışma alanında kullanımının alan uzmanlarının görüşleri bakımında değerlendirilmesi temele alınmıştır. Araştırmada elde edilen veriler nitel veri analizi tekniğiyle analiz edilip, yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla görüşleri alınan çalışma grubunu İnönü, Fırat, Dicle, Kilis, Akdeniz, Gazi, Atatürk, Gazi Osman Paşa, Siirt ve İbrahim Çeçen Üniversitelerine bağlı Eğitim Fakültesi Sosyal Bilgiler Eğitimi Ana Bilim Dalında görev yapan öğretim üyesi ve elemanları oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular incelendiğinde, çalışma grubunu oluşturan alan uzmanlarının sosyal bilgiler eğitimi çalışma alanında yaşantısal öğrenme modelinin kullanımına ilişkin, birbirinden farklı algılara sahip oldukları ve bu durumu da birbirinden farklı şekilde gerekçelendirdiklerini söyleyebiliriz. Alan uzmanlarının görüşme formunda yer alan sorulara verdiği yanıtların analizinde ve modellerin oluşturulmasında NVivo 11 programından yararlanılmıştır. Kodlamalar araştırmacıların ortak görüşleri doğrultusunda oluşturulmuştur. Yapılan araştırmada çalışma grubunu oluşturan alan uzmanlarının yaşantısal öğrenme modelinin sosyal bilgiler eğitimi çalışma alanında kullanımına yönelik algılara bağlı olarak, ortak temalar ve farklılaşan temaları oluşturan bulgulara ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Yaşantısal öğrenme, sosyal bilgiler eğitimi, alan uzmanı

PDF

___

KAYNAKÇA Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayınları.
Bligh, A.D.(1998). What’s The Use of Lectures?, San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Creswell, J. W. (1998). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Traditions. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Çaycı, B. ve Ünal, E. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sahip oldukları öğrenme stillerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Üniversite ve Toplum, 7(3), [Çevrim-içi: http:// www.universite-toplum.org/text.php3?id=328] Erişim tarihi: 01.01.2012.
Demir, K. M. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ve sosyal bilgiler öğretimi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 23, 28–37.
Erden, M. (Tarihsiz). Sosyal Bilgiler Öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınları.
Ergür, O. E. (1998). Hacettepe Üniversitesi Dört Yıllık Lisans Programlarındaki Öğrenci Ve Öğretim Üyelerinin Öğrenme Stillerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Gencel, İ. E. (2006). Öğrenme stilleri, deneyimsel öğrenme kuramına dayalı eğitim, tutum ve sosyal bilgiler program hedeflerine erişi düzeyi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gömleksiz, M.N. ve Cüro, E.(2011). Sosyal Bilgiler Öğretim Programında Yer Alan Değerlere İlişkin Öğrencilerin Tutumlarının Değerlendirilmesi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, ISSN: 1303-5134.
Jonessan, D. H. and Grabowski, B. L. (1993). Handbook of Individual Differences, Learning and Instruction. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers. Hiisdale,New Jersey.
Kaya, B. Ersoy, F. (2010). Geleneksel Sınıflarda Sosyal Bilgiler Dersinde Zaman İçinde Bilim Ünitesinde Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısı ve Tutumu Üzerine Etkisi, Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi - USBED• International Social Science Education of Journal – ISSEJ Yaz/Summer Volume I Issue II Article III.
Kılıç, E. (2002). Web temelli öğrenmede baskın öğrenme stilinin öğrenme etkinlikleri tercihi ve akademik başarıya etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kolb, D. (1984) Experiential Learning: Experience As The Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
MEB (TTKB) (Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı). (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (4-5. Sınıflar). Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Merriam, S. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. San Francisco: Jossey-Bass.
Miles, M. and Huberman, A. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Source Book. Thousand Oakes: Sage Publications.
Mutlu, M. ve Aydoğdu, M.(2003).Fen Bilgisi Eğitiminde Kolb’un Yaşantısal Öğrenme Yaklaşımı, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (1),13.
Oruç, Ş. ve Ulusoy, K. (2008). Sosyal bilgiler öğretimi alanında yapılan tez çalışmaları. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 121-132.
Özdemir, N. ve Kesten, A. (2012). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve bazı demografik değişkenlerle ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 361-377.
Özdemir, N.(2015). Kolb’ün Öğrenme Döngüsü’nün Coğrafya Derslerinde Uygulanmasıyla İlgili Deneysel Bir Çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 30(2): 81-98.
Özen, Y.(2011). Sosyal Bilgiler Eğitimi Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ve Bunların Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi, Akademik Bakış Dergisi, (24), 1-24.
Öztürk, C. (2005). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Peker, M.(2003). Öğrenme Sitillerine Dayalı Matematik Öğretiminde 4 MAT Sisteminin Tutum ve Başarı Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi.
Yapıcı, H.(2015). Sosyal Bilgiler Öğretimi Üzerine Bir Bibliyografya Denemesi, Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 346-362.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, A. ve Özgür, D. Ö. (2012). Türetimci çoklu ortamın öğretmen adaylarının öğrenme stillerine göre başarı, tutum ve kalıcılığa etkisi. H. Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi (H.U. Journal of Education), 42, 441-452.
Yin, R. K. (1994). “Evaluation: A Singular Craft”. Eds.: C. Reichardt and S. Rallis. New Directions in Program Evaluation, 1994, 71-84.