İLKÖĞRETİM BİRİNCİ SINIF ÖĞRETMENLERİNİN YAPILANDIRMACI ÖĞRENME YAKLAŞIMI İLE İLK OKUMA YAZMA ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Öğrenmenin oluşumunu açıklamaya çalışan davranışçı, bilişsel, duyuşsal, nörofizyolojik ve yapılandırmacı kuramlar öğrenmenin oluşumunu açıklamada farklı noktalardan hareket ederler. Herhangi birisinin daha iyi olduğunu söylemek mümkün olmayabilir. Ancak öğrenmenin oluşumu anlayabilmemiz açısından bu kuramlar bizi aydınlatır. İlkokuma yazma öğretimini farklı yaklaşımlarla gerçekleştirilebilir. Yeni ilköğretim progarm değişikliği çerçevesinde 2005-2006 öğretim yılı itibariyle “ses temelli ilkokuma yazma öğretimi” yapılandırmacı kurama göre programa alınmıştır. Bugün “cümle yöntemi” ve “ses temelli öğrenme yöntemi” ni savunanlar kendilerine göre ve belli kuramsal temelde doğrularını ortaya koymaktadırlar. Bu çalışmada ise “ses temelli öğrenme yöntemi” Sivas merkez okullarındaki 8 birinci sınıfta, 8 sınıf öğretmeni ile yapılan görüşmeler ve 8 birinci sınıf gözlemi ile elde edilen veriler ışığında yapılandırmacı öğrenme kuramı çerçevesinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin ikinci grup seslerden sonra yeni ses, hece ve sözcük oluşturmada yaratıcı oldukları ve yeni hece ve sözcük birimleri oluşturdukları tespit edilmiştir. Öğretmenle, başlangıçta bitişik el yazısı ile ilk okuma yazma sürecine karşı çıkmış olsalar da özellikle ikinci grup seslerin bitimiyle birlikte il kokuma yazma öğretiminin eğlenceli bir şekilde yürütüldüğünü ifade etmişlerdir

Anahtar Kelimeler:

Öğrenme kuramı, yapılandırmacılık, öğrenme

İLKÖĞRETİM BİRİNCİ SINIF ÖĞRETMENLERİNİN YAPILANDIRMACI ÖĞRENME YAKLAŞIMI İLE İLK OKUMA YAZMA ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Keywords:

-,

PDF

___

Açıkgöz, K.Ü. (2003). Aktif Öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları, İzmir.
Arık, A. (1995) Öğrenme Psikolojisine Giriş. İstanbul: Der Yayınları.
Arslan (2007) Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40 (1)41-61.
Bornnstetter, R.J. A Constructivist Approach to Science Teacher Preperation.
http://nerds.unl.edu/pages/preser/sec/articles/constru...erişim:13.07.2006
Brooks&Brooks. (1993) “The Case for Constructivist Classrooms”
http://myweb.dwu.edu/yokernes/pep/preparation/lessons/ erişim: 13.07.2006
Bulut, İ. (2006) Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Cemaloğlu, N.(2001) İlkokuma Yazma Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Charles, C.M.(1999) Öğretmenler İçin Piaget İlkeleri,(Çev: Gülten Ülgen) Ankara: Anı Yayıncılık.
Çınar, O., Teyfur, E., Teyfur, M. (2006) İlköğretim Okulu Öğretmen Ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı Ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11) 47-64.
Deliveli, K. (2006) “Yeni Türkçe Programı ve Birinci Sınıflarda Dil Becerilerinin Geliştirilmesi ve Kazanılmasında Yöntem Sorunu” Çağdaş Eğitim Dergisi. 31, (332)29.
Durmuş, S. (2001) Matematik Eğitimine Oluşturmacı Yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi.1 (1) 91-107.
Erdamar, G., Demirel, M. (2008) Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Türk Egitim Bilimleri Dergisi. 6 (4) 629-661
Ersoy, A. (2005) İlköğretim Bilgisayar Dersindeki Sınıf Yerleşim Düzeni Ve Öğretmen Rolünün Yapılandırmacı Öğrenmeye Göre Değerlendirilmesi. The Turkish Online Journal of Educational Technology - TOJET 4( 4) 20.
Fer, S., Cırık, İ. (2006) Öğretmenlerde Ve Öğrencilerde, Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması Nedir? Edu7, 2(1)1-26.
Fidan, N. (1986) Okulda Öğrenme ve Öğretme. Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Griffin, M. (2003) Application of Constructivism Erath Science.
http:www.goo.sunysb.edu/lig/conferences/abstracts-01 erişim:13.07.2006
Hall, R.H.(2006) Constructivist Theory.
http://web.umr.edu/~rhall/ed_psych/constructivism.htm erişim:14.07.2006
Huitt, W.(2006) http://chion.valdosta.edu/whuitt/co/cogsys/cogsys.html erişim: 13.07.2006
Kılıç, G.B. (2001) Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 1 (1) 7-22.
Koç, G., Demirel, M. (2005) Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı:27
Özden, Y. (2000) Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem yayınları.
Özerbaş, M.A. (2007) Yapılandırmacı Öğrenme Ortamının Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Kalıcılığına Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 5 (4) 609-635.
Subaşı, R. (2006) 2005-2006 Öğretim Yılından İtibaren Uygulanmakta Olan Yapılandırıcı Eğitim Programına Öğretmenlerin Bakışı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Şaşan, H.H. (2002) Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim. 74-75, 49-52.
Titiz, M.T. (2001) Ezbersiz Eğitim Yol Haritası. PegemA Yayıncılık, Ankara.
TTKB (2005) İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: MEB Yayınları.
Uğur, T. (2006) 2005 İlkögretim 1., 2. ve 3. Sınıflar Hayat Bilgisi Ders Ögretim Programına İlişkin Ögretmen Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Yaşar, Ş. (1998) Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 8 (1,2) 68-75.
Yıldırım, C., Dönmez, B. (2008) Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Uygulamalarının Sınıf Yönetimine Etkileri Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim Online, 7(3)664-679, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr