Teacher Candidates' Learning Styles and Critical Thinking Disposition

Bu araştırmanın genel amacı, öğretmen adaylarının sahip oldukları öğrenme stilleri ile eleştirel düşünme eğilimlerini çeşitli değişkenlere göre değerlendirmektir. Araştırma, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören 251 öğrenci üzerinde gerçekleşmiştir. Araştırmada, öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin belirlenmesi için Kolb Öğrenme Stili Envanteri ile eleştirel düşünme eğilimlerinin belirlenmesi için de California Eleştirel Düşünme Eğilimler Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmen adaylarının büyük çoğunluğunun özümleyici ve dönüştürücü öğrenme stillerine sahip oldukları, eleştirel düşünme eğilimlerinin ise, genel olarak düşük düzeyde olduğu, öğretmen adaylarının cinsiyetlerine, devam ettikleri programlara, sınıf düzeylerine ve akademik başarı ortalamalarına göre öğrenme stillerinin ve eleştirel düşünme eğilimlerinin farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır.

PDF

___

Aşkar, P.  Akkoyunlu, B. 1993. Kolb öğrenme stili envanteri. Education ve Science ( 87), pp. 37-47.
Baran, A. 2000. Üniversite öğrencilerinin çoklu – yetenek – öğrenme stilleri ile benlik saygısı ve sürekli kaygı düzeyleri arasındaki ilişki. Unpublished Master Thesesis. Samsun: On Dokuz Mayıs University Social Science Institute.
Biggs, J. 2001. Enhancing learning: a matter of style or approach. R. J. Sternberg  L. F. Zang (Ed.), Perspectives on thinking, learning and cognitive styles (pp. 73-102). Mahwah: Lawrance Erlbaum Associates.
Bökeoğlu, O. Ç. & Yılmaz, K. Üniversite öğrencilerinin eleştirel düşünmeye yönelik tutumları ile araştırma algıları arasındaki ilişki. Educational Administration. (41), pp. 47 –67.
Butler, K. A. 1987. Learning and teaching styles- In theory and practice-. Columbia: The Learner’s Dimension.
Coffield, F., Moseley, D., Hall, E. & Ecclestone, K. 2004. “Should we be using learning styles? What research has to say to practice.” The Learning and Skills Research Centre. Received: 14 Mart 2006, http://www.lsda.org.uk/files/PDF/1540.pdf.
Cornet, C.E. 1983. What you should know about teaching and learning styles, Phi Delta Kappan.:Fastback 191. ( ERIC No: ED228235)
Çağıltay, N. E. & Tokdemir, G. 2004. Mühendislik eğitiminde öğrenme stillerinin rolü. I. Ulusal Mühendislik Kongresi. Eski Foça, İzmir. Received: 27.03.2006, http://www.eng.boun.edu.tr/engtr/UMK/bildiriler/e1.doc.
Ekici, G. 2002. Gregorc öğrenme stili ölçeği. Education ve Science.(27:123), pp. 42-47.
Ergür, D. O. 2000. Hacettepe Üniversitesi dört yıllık lisans programlarındaki öğrenci ve öğretim üyelerinin stillerinin karşılaştırılması. Education ve Science. (25 :118), pp.57- 66.
Felder, R. M.  Brent, R. 2005. Understanding student differences. Journal of Engineering Education, (94 :1), pp. 57 –72.
Gagne, R. M.  Briggs, L. J. 1979. Principles of instructional design. USA: Holt, Rinehart and Winston.
Güven, M. 2004. Öğrenme stilleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eskişehir: Anadolu University Education Faculty Publishies.
Güven , M. & Kürüm, D. 2006. Öğrenme stilleri ve eleştirel düşünme arasındaki ilişkiye genel bir bakış. Journal of Social Sciences. (6 :1) pp. 75-89
Hamurcu, H., Günay, Y.  Güzin, Ö. A. 2005. Fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği anabilim dalı öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimi profilleri. Journal of Educational Research. (20), pp. 42-57.
Karasar, N. 1998. Bilimsel araştırma yöntemi. Sekizinci basım. Ankara: Nobel Publishies.
Kılıç, E. 2002. The effect of the dominant learning style on learning activities prefence and academic achievement. Educational Sciences and Prctices. (1:1), pp. 2-15.
Kolb, D. 1984. Experiental learning –Experience as the source of learning and development-. New Jersey: Prentice Hall.
Kolb, A.D. 1985. Learning Style Inventory. Boston:McBer and Company.
Kolb, D. , Boyatzis, R. E.  Mainemelis, C. 2001. Experiental learning theory: Previous research and new directions. R. J.
Kökdemir, D. 2003. “Belirsizlik durumlarında karar verme ve problem çözme”. Unpublished Doctoral Thesesis. Ankara: Ankara University Social Science Institute.
Kürüm, D. 2002. Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme gücü. Unpublished Master Thesesis. Eskişehir: Anadolu University Education Sciences Institute.
Mahiroğlu, A. 1999. G. Ü. Teknik Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öğrenme stilleri. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Eskişehir:Anadolu University Education Faculty.
Matthews, D. B. 1996. An investigation of learning styles and perceived academic achievement for high school students. Clearing House. (69 :4), pp. 249 – 255.
Matthews, D. B. 1994. An investigation of students learning styles in various disciplines in colleges and universities. Journal of Humanistic Counseling Education and Development. (33:2), pp. 65 –75.
Morgil, İ., Erökten, S., Yavuz, S.  Oski, Ö. Ö. 2004. Computerized applications on complexation in chemical education. The Turkish Online Journal of Educational Technology. (3 :4), pp. 1-7.
Özden, Y. 1998. Öğrenme ve öğretme. İkinci basım. Ankara: PEGEM Publishes.
Özer, B. 1998. Öğrenmeyi öğretme. Ayhan Hakan (Ed.), Eğitim bilimlerinde yenilikler (pp. 146-164). Eskişehir: Anadolu University Open Teaching Faculty Primary Teaching Licence Integration Programmes.
Paul, R. 1992. “Critical thinking: basic questions and answers”. Received: 12.04.2004. http://www.criticalthinking.org/university/questions.html
Sternberg, R. 1994. Allowing for styles of thinking. Educational Leadership. 52:3), pp.36-41.
Wynd, W. R.  Bozman, C. S. 1996. Student learning style – A segmantation strategy for higher education. ( ERIC No: ED732186).