Ihvân es-Safa, İslam dünyasında 10. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış, siyasi amaçları olan ve bu amaçları gerçekleştirmek için dostluk, kardeşlik ve yardımlaşmayı temel aldığını ileri süren bir topluluğun adıdır. Topluluğun yaşadığı dönem, dinsel, kültürel ve siyasal açıdan yoğun bir tartışmanın yaşandığı, A. Mez, J. L. Kreamer, M. Arkoun gibi kimi düşünürlerin İslam Rönesansı diye adlandırdıkları bir dönemdir. Kuşkusuz anılan nitelemenin ardında bilim ve bilim eğitimine yapılan gönderme yatmaktadır. Bu yüzden biz bu makalede, anılan dönemin düşünce hayatında önemli bir yer edinen Batıni eğilimli Ihvân es-Safa topluluğunun bilgi, eğitim ve öğretim kavramlarına nasıl baktıklarını, bilgi elde etmeye dönük olarak ortaya koydukları soruları ve bunlara bağlı olarak bilim sınıflamalarını ele almayı; bu sınıflamanın eğitimbilimsel değerini ve Ihvân üyelerinin ahlakî ve ruhanî yücelişlerindeki işlevlerini ortaya koymayı amaçlamaktayız.

Ikhwân es-Safâ (Brotherhood of Purity) is a name of community which emerged in the second half of 10th century and it had political aims and in order to achieve these aims it claimed that friendship, brotherhood and contribution are the basis of their community. The period in which this community lived is the period of Islamic Renaissance that was given its name by great thinkers such as A. Mez, J. L. Kreamer, M. Arkoun,, and there was also compact discussion of religious, cultural, philosophical and political point of view. Certainly, the reason behind this discussion is its reference to science and the education of science. Therefore in this article we aim to discuss how Ikhwân es-Safâ looks at knowledge, education and training concepts and classification of science.