PARÇALANMIŞ AİLEYE MENSUP LİSE ÖĞRENCİLERİNİN SOSYALLEŞMESİNDE SPORUN ETKİSİ1

Spor, hem bireysel hem de takım olarak yapıldığında bireylerin kişisel becerilerini ortaya çıkardığı gibi grup içi birlik, beraberlik ve dayanışmayı sağladığından, bireylerin sosyalleşmesinde önemli bir faktör olarak gösterilmektedir. Bu çalışma, dezavantajlı gruplar içerisinde yer alan parçalanmış aileye mensup lise çağı gençliğinin sosyalleşmesine sporun nasıl bir etkisinin olduğunu, spor yapmayan parçalanmış aileye mensup lise çağı gençliği ile karşılaştırarak ortaya koymayı amaçlamıştır. Nitel araştırma yöntemiyle Sakarya'nın Adapazarı ilçesinde eğitim-öğretim gören parçalanmış aileye mensup spor yapan ve yapmayan 28 (14 spor yapan, 14 spor yapmayan) lise öğrencisiyle görüşmeler yapılmıştır. Parçalanmış aileye mensup spor yapan ve spor yapmayan gençlerin serbest zaman pratiklerine etki eden unsurlar tespit edilmiş ve araştırma sonucunda: gençlerin sorumluluk alma, yalnızlıktan kurtulma, özgüven, etkin iletişim, statü ve prestij kazanmalarında sporun nasıl bir etkisi olduğu tespit edilmiştir

THE IMPACT OF SPORTS ON THE SOCIALIZING OF HIGH SCHOOL STUDENT WITH BROKEN FAMILIES

Sports activities are regarded as significant factors of socializing processes since they can be done both individually and in teams as well and help individuals to discover their own abilities and capabilities in addition to encouraging and providing solidarity, unity and integrity within a group. This study aims to demonstrate the effects of sports on the socializing processes of disadvantageous teenagers with broken families by comparing them to peers who come from similar backgrounds but do not do any kinds of sports at all. We employed a qualitative research method for our study and interviewed 28 adolescents at high school with broken families. However, only half of them were involved in sports activities. Initially we determined all elements that affect both sport doing and not doing youngsters and then tried to identify by teenagers how sports activities influence the processes of taking responsibility, getting rid of solitude, effective communication, status as well as earning respectability

PDF

___

Arslantük, Z. ve Amman, T.M. (2013). Sosyoloji: Giriş, Kavramlar, Süreçler, Kurumlar, Teoriler, 9. Baskı, İstanbul: Çamlıca Yayınları.
Bayhan V. (2003). Genç Kimliği: Üniversite Gençliğinin Sosyolojik Profili. Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınları.
Derdin M. (2014). Yaz Spor Okullarının 10-12 Yaş Grubu Çocukların Fiziksel Gelişimleri Üzerine Etkileri ve Beslenme Bilgi Düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Düzce: Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Evlenme ve Boşanma İstatistikleri (2016). http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24642 , A. T. 13.08.2017
Karakuş, S. (2003). Anne Babası Boşanmış ve Boşanmamış Çocukların Depresyon Düzeylerinin İncelenmesi ve Okul Başarısına Yansıması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Kahraman, S. (2016). Boşanma Sonrasında Genç-Ebeveyn İlişkilerinin Sürdürülmesi ve Öğrencinin Akademik Başarısına Etkisi: Afyon İli Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kılıç M. (2012). Etnisite ve Spor. İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yayınları.
Kılıç M. ve Şener G. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Etkinliklerine Katılımlarındaki Sosyolojik Etkenler ve Yapısal Kısıtlamalar, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3):220-227.
Kılıç, M. (2014). Gençliğin Şiddet Algısı: Düzce İli Örneği. A. Ertuğrul (Ed.), Düzce’de Tarih ve Kültür. (ss.216-224), Bursa: Gaye Kitabevi.
Kılıç M. (2015). Dramaturjik Teori Ekseninde Spor, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 18(1):126-152.
Kılıç M. (2016). Gençlik Şiddet ve Serbest Zaman, İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yayınları.
McLanahan, S. S., and Sandefeur, G. D. (1994). Growing up with a single parent: What hurts and what helps out. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Nisbet, R. (2000). Twilight of authority. Liberty Found, Oxford University Press, England.
Smith, S. D. (1997). Strengthening Family Values in the Twenty-first Century—HomeCentered Recreation Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 68(8): 39-41
Şener S. (2012). Türkiye’de Gençlik: Beklentiler, Problemler, Düşünceler. İstanbul: İnkılab Yayınları
Şentürk, Ü. (2012). Sosyolojik Açıdan Parçalanmış Aile ve Çocuk İlişkisi, İstanbul: Kum Saati Yayınları.
Tekin, U. ve Kılıç, M. (2010). Gelişmiş Ülkelerde ve Türkiye’de Okullarda Güvenli Ortamın Sağlanması, Uluslararası Risk Altındaki ve Korunması Gereken Çocuklar Sempozyumu:2, s.111-129, Ankara.
UN (2016) retrieved from: http://www.unesco.org/new/en/social-and-humansciences/themes/youth/youth-definition/
Wallerstein, J. S., and Kelly, J. B. (1979). Children and divorce: A review. Social Work, 24(6), 468–474.
Wallerstein, J. S., and Lewis, J. (1998). The long–term impact of divorce on children: A first report from a 25–year study. Family and Conciliation Courts Review, 36(3), 368.
Yalvaç, M. (2000). Aile Sosyolojisi: İlkel Toplumdan Modern Topluma Aile, Malatya: Evin Ofset Matbaacılık.
Yüksel M. (2014). Cinsiyet ve Spor. Tarih Okulu Dergisi, , 7(1):663-684.