Hz Yunus kıssasında isari anlamlar

Hz Yunus soy olarak Hz İbrahim’e dayanır. Allah tarafından simdiki Musul bölgesinde bulunan Ninova sehrine peygamber olarak gönderildi. Halkını uyarmasına rağmen iman etmediler. O da kavmine kızıp onların aleyhinde beddua ederek aralarından ayrıldı. Tebliğde kızmak doğru bir davranıs değildir. Tebliğ ve eğitim görevi yerine getirilirken sabırlı olunmalıdır. Eğer sinir ile hareket edilirse hata yapılma ihtimali yüksektir. Arastırmalara göre eğitimde siddet uygulamak olumlu sonuçlar doğurmaz. İnsanlar en zor sartlarda dahi ümitsizliğe kapılmayarak Allah’a sığınmalıdır. Dua edilirken samimi olunmalıdır. Kur’an kıssaları isari anlamlar açısından değerlendirilmelidir. Eğer isari anlamlar açısından değerlendirilirse birçok ufuk açıcı yönler açığa çıkar. Kur’an kıssaları gerektiğinde sembolizm açısından da değerlendirilmelidir. Kıssaların sembolizm açısından değerlendirilmesi bazı yönlerden kıssaların anlasılmasını kolaylastırır.

Referred meanings in hz jonah’s tale

Jonah is of Abraham’s anastry. He was sent as a prophet to the city Nineveh in the recion of Mosul. Altough he warned his nation many times, they didn’t belive in God. Therefore he got angry to his nation, he cursed and left them. In notification, getting angry is not a good behaior. During this education period, people should be patient. If someone behaves with anger a high probability of making mistakes will ocur. According to studies, showing harsness in education don’t come out positive results. Even in the difficult conditions, humans should take shelter in God without losing their hopes. The sincere prayers are never turned back. The tales In Qur’an should be evaluated according to their referred meanings. If the evaluatin of referred meanings is done, a lot of perspectives that will enlighten our lives can be achieved. Moreover, the tales In Qur’an can also be evaluated in a symbolic perspective when needed. This symbolic evaluation will enable us to understand the tales easily.

PDF

___

Buharî, Ebu Abdillah Muammed b. İsmail, el-Camiu’s-Sahih, Çağrı Yay. İstanbul 1992.
Bursevi , İsmail Hakkı b. Mustafa, Ruhu’l- Beyan, Daru’l-Fikr, Beyrut rs.
Cürcanî, es-Seyyid Serif Ali b. Muhammed, et-Tarifat, Dersaadet, İstanbul 1300.
Ebu Cafer et-Taberî, Muhammed b. Cerir b. Yezid,Tarihu’r-Rusül ve’l Mülük, Darut’Turas, Beyrut 1387.
Fîrûzâbâdî, Muhammed b. Yakub, El-Kamusu’l-Muhit, Müessesetü’l-Arabiyye li’t-Tıbaati ve’n- Nesr, Beyrut trs.
Gordon, Thomas, Teacher Effectivenes Training (Etkili Öğretmenlik Eğitimi), Çev., E. Aksay) 11. Basım 2001.
Hazin, Alau’d-Din Ali b. Muhammed b. İbrahim b. Ömer es-Seyhı Ebu’l-Hasan, Lübabü’t-Te’vil Fî Meani’t-Tenzil, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye Beyrut 1415.
Herevî, Ebû İsmail Abdullah b. Muhammed Ensârî, Kitabu Menâzil’s-Sâirin, Matbaatü Meahid elilmî, Kahire 1908.
Hucvirî, El-Hucvirî, Ali b. Osman Cüllabî, Kesfu’-Mahcûb (Hakikat Bilgisi) (Çev. Süleyman Uludağ) Dergah Yayınları, İstanbul 1982.
İbn Arabî, Muhyiddin, Tefsiru Kur’an’ı Kerim , Daru Yakazati’l-Arabiyye, Beyrut 1968.
İbn Esir, İzzü’d-Din, Ebu’l-Hasan Ali b. Kerem, el-Kami’l-Fi’t-Tarih, Tahkik Ömer İbn Abdi’s- Selam, Daru’l-Kitabi’l-Arabî, Beyrut 1997.
İbn Manzur, Ebu’l-Fadl Cemalüddin Muhammed b. Mükrim, Lisanu’l-Arab, b. Daru sadr, Beyrut, 1955.
İbn Sa'd, Ebu Abdullah Muhammed, Tabakatü'l-Kübra, Tahkik , İhsan Abbas, Beyrut 1968.
İbn Uceybe, Ebu‘l-Abbas Ahmed b. Muhammed, el Bahru’l- Medid Fî Tefsiri Kur’ani’l-Mecid, Kahire 1419.
İmadü’d-Din, Emevî, Hayatü’l-Kulüb ( Kûtu’l-Kulûb Kenarında) Daru Sadr, Mısır trs.
İsfahanî, Ebu’l-Kasım İbn Muhammed er-Ragıb, El-Müfredat fî Garibi’l-Kur’an, Sirketü Mektebe Mustafa el-Babi, Mısır 1980.
Kabakçılı, Osman, Yöntem ve İçerik Açısından Kuseyri’nin Letaifu’l-İsarat’ı, Basılmamıs doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir 2002.
Kelabâzî, Ebu Bekr Muhammed b. İshak, Et-Taarruf li Mezhebi Ehli’t-Tasavvuf, Ezher Fak. Yay. Kahire 1980.
Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed b.Ebu Bekr, el-Cami Li Akâmi’l-Kur’an, Daru’l- Kütübi’l-Mısriyye, Kahire 1964.
Kuseyri, Abdu’l-Kerim b. Hevazin b. Abdi’l-Melik, Letafu’l-İsarat, Heyetü’l-Amme Mısır, trs. ; Risale, (çev. Süleyman Uldağ), Dergah Yay. İstanbul 1978.
Mekkî, Ebu Muhammed Mekkî b. Ebi Talib, el-Hidaye ila Bulûgu’n-Nihaye Fi İlmi Meani’l- Kur’an, Camiatü es-Sarika 2008.
Razi, Fahruddin, Ebu Abdullah Muhammed b. Ömer b. Hasan b. Hüseyin et-Teyemî, Mefatihu’l- Gayb, Daru İhyai Türasi’l-Arabî, Beyrut 1420.
Sadık, Fatma, Öğrencilerin istenmeyen davranısları ve bu davranısla bas edilme stratejilerinin, öğretmen, öğrenci ve veli görüslerine göre incelenmesi ve güvengen disiplin modeli temele alınarak uygulanan eğitim programının öğretmenlerin bas etme stratejilerine etkisi, Basılmamıs doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana 2006.
Semerkandi, Ebu’l-Leys Nasr b. Muhammed b. Ahmed b. İbrahim, Bahru’l-Ulûm.
Sevkânî, et-Teyemî, Muhammed b. Abdullah, Fethu’l-Kadir, Beyrut, 1414.
Tirmizi, Ebu İsa Muhammed b. İsa b. Sevre, el-Camiu’s-Sahih, Çağrı yay. İstanbul 1992. , Burhan, Yunus Emre Dîvanı, (Niyazi Misrî, Serh-i Gazel-i Yunus Entre) İnkılap Kitabevi, İstanbul- 1960.
Zemahserî, Ebu’l-Kasım b. Mahmud b. Amr b. Ahmed, el-Kesaf an Hakaikı Gamaidi’d-Tenzil, Darul’-Kitabi’l-Arabî, Beyrut 1407.