YERGİ ŞİİRİNDE TEKNİK OLGULAR

Bu çalışma, muhtelif edebi dönemlerde telif edilmiş yergi türü şiirinde önemli teknik Bu çalışma, muhtelif edebi dönemlerde telif edilmiş yergi türü şiirinde önemli teknik olguları ele almaktadır. Bu teknik olgular, üslup, dil ve içerik bakımından olguları ele almaktadır. Bu teknik olgular, üslup, dil ve içerik bakımından değerlendirolguları ele almaktadır. Bu teknik olgular, üslup, dil ve içerik bakımından değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Çalışma kapsamında, içerik olarak ele alınan yergi meye tabi tutulmuştur. Çalışma kapsamında, içerik olarak ele alınan yergi türü şiirlerde, değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Çalışma kapsamında, içerik olarak ele alınan yergi türü şiirlerde, şairin kendini yermesi vb. garip olan muhtevaya da yer verilmiştir. Bu türü şiirlerde, şairin kendini yermesi vb. garip olan muhtevaya da yer verilmiştir. Bu bağlamda, ilgili şiirlerde, halkçı bir eğilime sahip olan ve halk dilinde telif edilen şiirler bağlamda, ilgili şiirlerde, halkçı bir eğilime sahip olan ve halk dilinde telif edilen şiirler de üslup ve dil olarak incelenmiştir. Hicviye şairlerinin, şiirlerini telif ederken şiirlerde, halkçı bir eğilime sahip olan ve halk dilinde telif edilen şiirler de üslup ve dil olarak incelenmiştir. Hicviye şairlerinin, şiirlerini telif ederken kullandıkları dilin basitliğine ve kolay oluşuna da değinilmiştir.kullandıkları dilin basitliğine ve kolay oluşuna da değinilmiştir. de üslup ve dil olarak incelenmiştir. Hicviye şairlerinin, şiirlerini telif ederken kullandıkları dilin basitliğine ve kolay oluşuna da değinilmiştir. şairin kendini yermesi vb. garip olan muhtevaya da yer verilmiştir. Bu bağlamda, ilgili

Technical Facts in Satire Poetry

Technical Facts in Satire Poetry AbstractAbstract This study is about different technical phenomena in accommodated satirical poems Technical Facts in Satire Poetry le, language and content. Within this study, weird themes such as poet’s self-criticizing were also included in satirical poems that are dealt in terms of content. In this sense, the language and content. Within this study, weird themes such as poet's self-criticizing related poems which are accommodated in folk speech and have a tendency of a popuwere also included in satirical poems that are dealt in terms of content. In this sense, list movement were examined from the point of style and language. The simplicity and pureness of the language that satirical poets use while accommodating their poems were also mentioned.populist movement were examined from the point of style and language. The simplicity the related poems which are accommodated in folk speech and have a tendency of a and pureness of the language that satirical poets use while accommodating their poems

___

Ali bin el—Abbâs bin Cerîc, Divânu ibn er—Rümî, Dâr el—Kutub el—I“lmiyye, Beyrut, 2002.

Cervel bin Avs, Divânu el—Hutaye, Dâr Usâme, Şam, 2011.

Ebu el-Atâhiye, Divânu Ebu el—Atâhiye, Dâr Beyrut, 1986.

ed—Duveyhi, Halil, Divânu Ebi ürâs el—Hemedânî, Dâr el—Kitâb el—Arabî, 1994.

el—Ensârî, İbrahim bin Ali, Zehru el—Adâb ve Semeru el—Bâb, Dâr el—Cîl, Beyrut, 2010.

el—Ensârî, Muhammed bin Nasrullah, Divânu İbn Uneyn, Dâr el—Kitâb el—Arabî, Lübnan, 2008.

el—Hemedânî, Ebu Firâs, Divânu Ebî Firâs, Dâr Sâdr, Beyrut, 2009.

el-İsfahânî, İmâduddîn, Harîdetu’l—Kasri ve Ceridetu’l—Asri, ed—Dâr et—Tünusiyye li’n— neşri, Tunus, 1986.

el—Magribî, Ali bin Musa, el—Magrib fî hla el—Magrib, Dâr el—Meârif, Kahire.

el—Melik, İbn Sina, Divânu İbn Sina el—Melik, Dâr el—Kitâb el—Arabî, Lübnan, 1969.

es—Seyyid el—Câsim, Mekkî, Divânu Abd el—Muhsin es—Suveri, Dâr er—Ruşd, Bağdâd, 1981.

eş—Şenterînî, İbn Bessâm, ez—Zahire fî mehâsini ehli’i—Cezîra, ed—Dâr el—Arabiyye li’l— Kutub, Libya, 2010.

Fâür, Ali Hasan, Divânu Zuheyr bin Ebi Sulma, Dâr el—Kutub el—I“lmiyye, 1988.

Merdem, Halil, Divânu Ali bin el-Cehm, Vizarâtu el—Maârif, es—Suüdiyye, 1980.

Muhammed, Serâceddin, el—Hece fî’ş—Şi“r el—Arabî, Dâr er—Râtib el—Câmi1“yye, Beyrut, 1997.

Seyyid, Hasan, Divânu Da“bel el—Huzâi, Dâr el—Kitâb el—Arabî, Beyrut, 1994.

Yakub, Emil Bedi, Divânu Ebi Dalâme, Dâr el—Cîl li’t—Tab“, Lübnan, 1987.