___

• Aktemur, A. (2016). Yöneticilerin liderlik tarzlarının çalışanların duygusal zekâları ve örgüt kültürüne ilişkin algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• AlHashmei, S.E., Hajee, Z.R. (2013). The relationship between leadership, educationall eveland emotional intelligence. A Case Study İn Bahrain. Indian Journal of Management, 6(1), 24-32.
• Alkın, C. (2006). Liderlik özellik ve davranışlarının belirlenmesi ve konuyla ilgili olarak yapılan bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
• Anand, R., a Udaya Suriyan, G. (2010). Emotional ıntelligence and ıts relationship with leadership practices. International Journal of Business and Management, 5(2), 65-76.
• Austin, E., Donald, H., Saklofskeand Egan, V. (2004). Personality, well being and health correlates of trait emotional intelligence. Personality and Individual Differences, p.1-12
• Aydın, R. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında eğitim gören bireysel ve takım sporlarıyla uğraşan öğrencilerin liderlik özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimler, Enstitüsü, Bartın.
• Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik türleri ve güç kaynaklarına ilişkin mevcut- gelecek durum karşılaştırması: Eğitim kurumu yöneticilerinin algılarına dayalı bir alan araştırması, KMÜ Sosyal ve Ekonomi̇k Araştırmalar Dergi̇si, 12(19), 73-84.
• Bakan, İ ve Güler, B. (2017). Duygusal zekânın, yaşam doyumu ve akademik başarıya etkileri ve demografik özellikler bağlamında algı farklılıkları. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19 (33), 1-11.
• Bar – O. (2000). Emotional and social intelligence: Insightsfromt he emotional quotientin ventory. In R. Bar-On & J. D. A. Parker (Eds), TheHandbook of Emotional Intelligence, San Franciso, C.A: Jossey-Bass, 363-388.
• Bayrak, S. (2001). Yönetimde bir ihmal konusu olarak güç ve güç yönetimi-II, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 6(1), 23-42.
• Bektaş, Ç. (2016). Liderlik yaklaşımları ve modern liderden beklentiler. Selçuk Üniversitesi, Akşehir Meslek Yüksekokulu, Sosyal Bilimler Dergisi, 2(7), 43-53.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş., & Çakmak, E. K. (2015). Bilimsel araştırma yöntemler, (15. Baskı), Pegem AAkademi.
• Büyükşalvarcı, A ve Gündoğan, H. (2018). Duygusal zekâ ve yaratıcılık arasındaki ilişkiler: üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(61), 782-792.
• Cansoy, R ve Turan, S. (2016).Gençlik liderlik özellikleri ölçeği: güvenirlik ve geçerlilik çalışması. Türk Eğitim Dergisi,1(1), 19-39.
• Chen, W.,Jacobs, R., and Spencer, L.M., (1998). Calculating the competencies of stars, working with emotional ntelligence, New York: Bantam Books.
• Coşkun, R., Altunışık, R., Yıldırım, E. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, Sakarya: Sakarya Kitapevi.
• Çakmak, V. (2018). Duygusal zekânın yazma eğilimi üzerine etkisi; Halkla ilişkiler ve tanıtım öğrencileri üzerine bir uygulama. E-Kurgu, 26(1), 66-81.
• Çalışkur, A (2016). Örgütlerde güç olgusu ve gücün kullanımı, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 29-48.
• Çavuş, M.F ve Harbalıoğlu, M. (2016). Yöneticinin güç kaynakları algısı ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 117-130.
• Çetinkaya, G ve İmamoğlu, G. (2018). Üniversite spor eğitimli öğrencilerin liderlik yönelimlerinin farklı değişkenlere göre araştırılması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(59), 719-725.
• Danacı, E. (2015). Spor yöneticilerinin liderlik ve duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi (İstanbul İli Örneklemi), Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Delice, M. (2014). Liderlik eğitiminin öğrencilerin liderlik tutumlarına etkilerinin incelenmesi. Türk İdare Dergisi, 478, 235-262.
• Delice, M. ve Günbeyi, M. (2013). Duygusal zekâ ve liderlik ilişkisinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 209-239.
• Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). Kurumların başarısında duygusal zekânın rolü ve önemi. Yönetim ve Ekonomi, 14(1), 209-230.
• Durak, İ. (2018). Girişimcilik niyeti ile duygusal zekâ ve bazı sosyo-demografik değişkenler arasındaki ilişki: üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 281-297.
• Durdu, İ. ve Şahin, S. (2017). Bazı değişkenler açısından ortaokul öğretmenlerin duygusal zekâlarının incelenmesi (İzmir İli Buca İlçesi Örneği). Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi,5(1), 44-58.
• Engin, D. ve Yılmaz, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ yetenekleri ve yaşam doyumları arasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Fazeli, Z., Farhangdoost, Y., Fazeli, S. A., (2011) The relationship between emotional intelligence and transformational leadership for managers of their anianministry of agriculture. Journal of American Science, 7(11), 116-121.
• George, J. (2000). Emotions and leadership. The Role of EI. Human Relations, 53(8), 1027-1055.
• Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligence. New York: Bantam Books.
• Goleman, D. (2001). Emotional iıntelligence: İssues in paradigm building. İn: Cherniss. The Emotionally Intelligent Workplace, San Francisco: Jossey-Bass, 13-26.
• Göcet, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile stresle başa çıkma tutumları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Gümüştekin, G. ve Emet, Canan. (2007). Güçlendirme algılarında değişimin örgütsel kültür ve örgütsel bağlılık üzerine etkileri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (17), 40-66
• Gün, İ. Aras, Özgür. (2018). Liderlik kuramları ve sağlık işletmelerinde liderlik. Sağlık ve Hemşirelik Yönetim Dergisi, 5(3), 217-226.
• Güner, A. N. (2016). Duygusal zekânın örgütsel vatandaşlık davranışına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hitit Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Çorum.
• Hebert, E.B. (2011). The relation ship between emotional intelligence, transformational leadership, and effectiveness in school principals. The Department Educational Policy Studies Dissertations. Georgia State Univesity.
• Hejase, H.,Hamdar, B., Noureddin, M., Hejase, A., Nsouli, F. (2017).Assessment of ther elationship between managers. Emotional intelligence and employees motivation. TheJournal Of Middle East And North Africa Sciences,3(4), 27-47 . Hilgard, E. (1980). Thetrilogy of mind: Cognition, affection, and conation. Journal of The. History of the Behavioral. Science, 16(2), 107-117.
• Karadavut, Y., Çetin, Ş. (2018). Duygusal zekânın liderlik üzerine etkisi: Okul yöneticileri üzerine bir araştırma. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 359-386.
• Kasapoğlu, A. (2006). Empati ve sempati olgusuna vurgu yapan bazı ayetler. Bilimname, 33-61.
• Kayışoğlu, B., Doğan, İ., Çetin, M. (2014). Gençlik kampı lider adaylarının duygusal zekâ düzeyleri ve iletişim becerilerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi, 12 (1), 43-50.
• Kızanlıklı, M., Koç, H., Kılıçlar, A. (2016). Örgütsel güç ve gücün kaynakları üzerine kavramsal bir inceleme. Journal Of Business Research Turk, 8(4), 488-504.
• Korucuoğlu, T. (2016). Örgütsel güç oyunları ve örgütsel muhalefet arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Lunenburg, F.C.(2012). Power and leadership: an ınfluence process. International Journal Of Management, Busıness, and Administration, 15(1),s.1-9.
• Maboçoğlu, F. (2006). Duygusal zekâ ve duygusal zekânın gelişimine katkıda bulunan etkenler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Mayer, J.D.,Salovey P., and Caruso, D.R., (2004). Emotional intelligence: Theory, findings, and implications. PsychologicalInquiry, 15 (3), 197- 215.
• Mayer, J. D, Salovey, P. (1997). What is emotional intelligence in p. Salovey& D. Sluyter (Eds.), Emotional Development and Emotional Intelligence: Educational Implications, New York: Perseus Books Group.
• Nabih, Y.,Metwally, A., Nawar, Y.S. (2016). Emotional intelligence as a predictor of leadership effectiveness. The Business And Management Review, 7(5), 133- 142.
• Özabacı, N. (2004). Öğretmen adaylarının duygusal zekâ ve sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Özdenk, S. (2018). Spor eğitimi alan üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ düzeylerinin incelenmesi, Turkish Studies Social Sciences, 13(18), 1033-1045.
• Özdinç, Ö., Bilir, P. (2016). Üst düzey spor örgüt yöneticilerinin duygusal zekâ özelliklerini belirlemeye yönelik bir çalışma. Spor Bilimleri Dergisi, 27(1), 27-39.
• Öztürk, K.E. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin liderlik yönelimleri ve öz güven davranışlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Pastor, I. (2014). Leadership and emotional intelligence: the effect on performance and attitude. Procedia Economicsand Finance, 15, 985 - 992.
• Patel, S.K. (2017). Emotional intelligence of college level students ınrelationto their gen- der. The International Journal of Indian Psychology, 4(2), 122-128, ISSN 2348- 5396.
• Sarıkabak, M., Eyüboğlu, E., Ayrancı, M. (2018). Bocce (petank) sporcularının duygusal zekâ düzeylerinin, akademik erteleme davranışları üzerine etkisinin incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 4(1), 163-177.
• Sarıoğlu U.S., Uğur, U. (2014). Yöneticilik ve liderlik ayrımında kişisel farklılıkların rolü. Organizasyon ve Yönetim Bilimler Dergisi, 6(1), 122-136.
• Schutte, N.S., J. M. Malouff, L. E. Hall, D. J. Haggerty, J. T. Cooper, C. J. Golden ve L. Dornheim (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 167-177.
• Şenocak, M. (2015). Duygusal zekâ ve liderlik tarzlarının çalışan verimliliği üzerine etkileri ve bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tarım, N. (2010). Türk inşaat sektöründe liderlik yaklaşımları ve cinsiyet arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Telbani, N.E. (2014). Emotional ıntelligence and leadership abilities amongst the stu- dents of the faculty of economics and administrative science. An – Najah Univ. J. Res. (Humanities), 28(4), 941-992.
• Timuroğlu, K ve Akpunar, E.N. (2017). Duygusal zekânın girişimcilik niyeti üzerine etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(31),s 875-894.
• Tutar, B. (2008). Liderlik tarzının işgören performansı üzerindeki etkisi ve bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
• Ünsar, S., Dinçer, D. (2014). Duygusal zekânın işten ayrılma eğilimine etkisi: bir alan araştırması. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 55-66.
• Vroom, V.,Jago, A. (2007). Therole of situation in leadership. American Psychologists, 62, 17-24.
• Yalız, D. (2013). Anadolu üniversitesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümü öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri incelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 4(2), 94-111.
• Yan, İ. (2008). Duygu-zekâ ilişkisi ve duygusal zekânın yöneticiler üzerindeki etkilerine yönelik bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Yılmaz, H., Karahan, A. (2010). Liderlik davranışı, örgütsel yaratıcılık ve işgören performansı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Uşak’ta bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 17(2), 145-158.
• Yorulmaz, M., Kıraç, R. (2019). Duygusal zekâ ile iletişim becerisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. 4. International Health Sciences and Management Conference 2019-İstanbul. S.128-131.