ÖĞRETMEN ADAYLARININ NOMOFOBİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ
Bu araştırmanın amacı, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Siirt Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinin Nomofobi düzeylerini incelemektir. Çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile desenlenmiştir. Çalışma, uygun örnekleme yöntemi ile 282 öğretmen adayıyla yürütülmüştür. Çalışmada, öğretmen adaylarının Nomofobi durumlarının orta düzeyde olduğu, öğretmen adaylarının yaş ve cinsiyete göre Nomofobi düzeylerinin anlamlı şekilde değişmediği, bölüm ve sınıf göre anlamlı şekilde değiştiği bulgulanmıştır. Elde edilen veriler ışığında öğretmen adaylarının Nomofobi düzeylerinin yüksek olmadığı sonucuna varılmıştır. Öte yandan iletişim kuramama boyutu ile bilgiye erişememe boyutunun öğretmen adaylarında yüksek düzeyde kaygı ve endişeye yol açtığı sonucuna ulaşılmıştır.
___
- Adnan, M., ve Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: Üniversite
öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Journal of Faculty of Educational Sciences,
49(1), 86-95.
- Arslan, A., ve Tutgun Ünal, A. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin cep telefonu
kullanım alışkanlıkları ve amaçlarının incelenmesi. International Journal of
Human Sciences, 1(10), 182-201.
- Bak, G. (2019). X, Y ve Z kuşağında nomofobi: Nitel bir araştırma. Sosyal, Beşeri ve
İdari Bilimler Dergisi,2(5). 288-302.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010).
Bilimsel araştırma yöntemleri. (6.Baskı.), Ankara: Pegem Akademi.
- Çelik, Y., ve Atilla, G. (2018). Üniversite öğrencilerinin nomofobi, duygu düzenleme
güçlüğü ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi: Manavgat
MYO örneği. Journal of Social And Humanities Sciences Research (JSHSR),
5(26), 2628-2639.
- Dağlı, E. S., Hamutoğlu, N. B., ve Gezgin, D.M. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin
nomofobi düzeyleri ile akıllı telefon ve sosyal ağ servisleri kullanma davranışları
arasındaki ilişkinin incelenmesi, 11.Uluslararası BÖTE Sempozyumu. İnönü
Üniversitesi, Malatya.
- Dixit, S., Shukla, H., Bhagwat, A., Bindal, A., Goyal, A., Zaidi, A., ve Shrivastava,
A. (2010). A study to evaluate mobile phone dependence among students of
a medical college and associated hospital of central India, Indian Journal of
Community Medicine, 35(2), 339-341.
- Erdem, H., Türen, U., ve Kalkın, G. (2017). Mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi)
yayılımı: Türkiye’den üniversite öğrencileri ve kamu çalışanları örneklemi.
Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(1), 1-12.
- Gezgin, D. M., Şumuer, E., Arslan, O., ve Yıldırım, S. (2017a). Nomophobia prevalence
among pre-service teachers: A case of Trakya University. Trakya Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 86-95.
- Gezgin, D.M. ve Çakır, Ö. (2016). Analysis of nomopfobic behaviors of adolescents
regarding various factors. Journal of Human Science, 13(2), 2504-2519.
- Hakkari, F. (2018). Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin belirlen-
mesi: Kırıkhan MYO örneği. Atlas Internatıonal Referred Journal On Socıal
Sciences, 4(10), 786-797.
- Hingorani, K. K., Woodard, D., ve Danesh N. (2012). Exploring how smartphones spports
students' lives. Issues in Information Systems, 13(2), 33-40.
- Hoşgör, H., Tandoğan, Ö., ve Gündüz-Hoşgör, D. (2017). Nomofobinin günlük akıllı telefon
kullanım süresi ve okul başarısı üzerindeki etkisi: Sağlık personeli adayları
örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(46), 573-595.
- Kaplan-Akıllı, G., ve Gezgin, D. M. (2016). Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri
ile farklı davranış örüntülerinin arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Mehmet
Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, (40), 51-69.
- Kaur,A., Sharma, P., ve Manu. (2015).Adescriptive study to assess the risk of developing
nomophobia among students of selected nursing colleges Ludhiana, Punjab.
International Journal of Psychiatric Nursing, 1(2), 1-6.
- King, A. L. S., Valença, A. M., Silva, A. C., Baczynski, T., Carvalho, M. R., ve Nardi, A.
E. (2013). Nomophobia: dependency on virtual environments or social phobia?
Computers in Human Behavior, 29(1), 140–144.
- Koşar, D. (2018). Öğretmen adaylarının cep telefonu kullanımına ilişkin görüşlerinin
incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,11(55).
- Marshall, C. ve Rossman, G. B. (2014). Designing qualitative research. New York:
Sage.
- Pavithra, M. B., ve Madhukumar, S. (2015). A study on nomophobia-mobile phone
dependence, among students of a medical college in Bangalore. National Journal
of Community Medicine, 6(3), 340- 344.
- Salehan, M., ve Negahban A. (2013), Social networking on smartphones: when mobile
phones become addictive. Computers in Human Behavior, 29(6), 2632–2639.
- Sarıoğlu, E. B. (2019). Türkiye’de Z kuşağında görülen nomofobi seviyesi: Cinsiyet,
öğrenim düzeyi ve sosyo-ekonomik değişkenlere göre farklılıklar. Journal of
Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 6(35), 914-927.
- Yılmaz, M., Köse, A., ve Doğru, Y. B. (2018). Akıllı telefondan yoksun kalmak:
Nomofobi üzerine bir araştırma. AJIT-e: Online Academic Journal of Information
Technology/İletişim ve Bilişim Teknolojileri, 9 (35). DOI: 10.5824/1309-
1581.2018.5.003.x
- Yildirim, C. ve Correia, A.-P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia:
Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in
Human Behavior, 49, 130- 137.
- Yildirim, C., Sumuer, E., Adnan, M., ve Yildirim, S. (2015). A growing fear: Prevalence
of nomophobia among Turkish college students. Information Development,
32(5), 1322-1331. Doi:10.1177/0266666915599025.
- Zethy C., ve Octaviani U.F. (2017). Nomophobia around Us!. JIRSCH. 1(1), 1-35.