Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Gerektirdiği Niteliklere Sahip Olma Düzeyleri *

Yapılandırmacı yaklaşımın ana fikri, bilginin öğrenciler tarafından yapılandırılmasıdır. Yapılandırmacı yaklaşımda bilgiyi yapılandırma, öğrencilerin sahip oldukları bilgiyi yeniden oluşturma ve geliştirmelerinde daha etkin bir rol alması olarak tanımlanır. Bilgi öğretmenler tarafından aktarılamaz. Yapılanmacı yaklaşımda temel olarak öğretmenin rolü interaktif, canlandırıcı ve bilgilendirici bir öğrenme ortamı yaratmaktır. Bu bağlamda, bu araştırmanın yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeylerini belirlemektir. Verilerin toplanmasında nicel ve nitel veri toplama tekniklerinden yararlanılmıştır. Nicel verilerin toplanmasında; anket, nitel verilerin toplanmasında ise, gözlem kullanılmıştır. Araştırma evrenini 2008-2009 eğitim öğretim döneminde Afyonkarahisar İli merkez ilçesindeki ilköğretim okullarında görev yapan 1. 2. 3. 4. ve 5. sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada nicel ve nitel araştırma modellerinin birlikte kullanılmasından dolayı araştırma evreninden örneklem alınmış ve çalışma grubu belirlenmiştir. Tesadüfî örneklem belirleme yöntemiyle ile belirlenen 390 sınıf öğretmenine anket uygulanmış, anket uygulanan öğretmenler arasından 50 si ne de 29.04.200923.05.2009 tarihleri arasında gözlem uygulaması yapılmıştır. Araştırma sonucunda, anketten elde edilen verilere göre, örneklemdeki sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip oldukları; gözlem sonuçlarına göre ise, öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeylerinin cinsiyetlerine, kıdemlerine ve mezun olunan okul türüne göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır

Classroom Teachers' Possession Level of Characteristics Required by the Constructivist Approach *

The main theme of the constructivist approach is the construction of knowledge by students. The construction of knowledge by students in constructivist approach is defined as becoming more effective on re-creating and improving the knowledge that they already have. The knowledge cannot be transferred by the teachers. The main role of the teacher in the constructivist approach is creating an interactive, regenerative and informative learning environment. In this context, the purpose of this research is to determine the classroom teachers' possession level of characteristics required by the constructivist approach. Quantitative and qualitative data collection techniques were used during the data collection phase. A questionnaire was used in the collection of quantitative data and observation method was used in the collection of qualitative data. The universe of the research consists of the teachers of 1st, 2nd, 3rd, 4th and 5th grade classes in the central province of Afyonkarahisar in the educationinstruction period of 2008-2009. Because of the application of quantitative and qualitative research methods simultaneously, sampling method is required and a study group is assigned. The questionnaire is applied to 390 class teachers that are assigned by random sampling. An observation application is administered on a group of 50 teachers out of the prior 390 teachers in the period between 29th April 2009 and 23rd May 2009. At the conclusion of the research, according to the findings, it is revealed that the classroom teachers in the sample possess the characteristics required by the constructivist approach. But according to the results of observation, it is revealed that the teachers do not possess the qualifications required by the constructivist approach sufficiently. It is found that there was no significant difference in terms of classroom teachers' possession level of characteristics required by the constructivist approach with respect to variables such as gender, seniority and graduated school type.

PDF

___

Abbott, J., Ryan, T. (1999). Constructing knowledge. Reconstructing schooling. Educational Leadership, 66-69.
Açıkgöz, K. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Ağlagül, D. (2009). Beşinci sınıf Sosyal Bilgiler dersinde sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerilerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Airasian, P.W., Walsh, M.E. (1997). Constructivist cautions. Phi Delta Kapan. 78(6), 444-449.
Akyol, H. (2007). Vygotsky, Piaget ve yapılandırmacı okuma eğitimi. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Bildiri Kitabı, Eskişehir.
Alesandrini, K., Larson, L. (2002). Teacher bridge to constructivism. Clearing House. 75(3), 118-122.
Aydın, F. (2005). Öğretmenlerin alternatif ölçme değerlendirme konusundaki düşünceleri ve uyguladıkları. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Bildiri Kitabı. Denizli
Birikim, Ö. (2008). Perceptions of 4th and 5th grade primary school students and their teachers on constructivist learning environments in science and technology courses. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Brooks, J. G., Brooks, M.G. (1993). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria: VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Brooks, J.G., Brooks, M.G. (1999). The courage to be constructivist classrooms. Educational Leadership November, 18 -24.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Büyüktaşkapu, S., Çeliköz, N., & Akman, B. (2012). Yapılandırmacı bilim öğretim programının 6 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 37(165), 275-292.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğretmen ve öğrencilerinin yeni Türkçe dersi öğretim programı'yla ilgili görüşleri üzerine nitel bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 421-476.
Creswell, J. W., Plano-Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Çınar, O., Teyfur, E., & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11).
Damlapınar, G. (2008). İlköğretim 1. kademe öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Demir, S., Önen, F. & Şahin, F. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarının yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlilik inanç düzeylerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Niğde.
Duman, B. (2004). Öğrenme-öğretme kuramları ve süreç temelli öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Duman, B. (2007). Eğitimde çağdaş yaklaşımlar. G. Ocak (Editör). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık, 267-385.
Duman, T. (2009). Etkili öğretim ve öğrenme. Neriman Aral ve Tayyip Duman (Editörler). Eğitim Psikolojisi. İstanbul: Kriter Yayınları, 427-446.
Dündar, Ş. (2008). İlköğretim Sosyal Bilgiler dersi öğrenme ortamlarının yapılandırmacı özellikler açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara ÜniversitesiEğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erdamar Koç, G., Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 6 (4), 629-661.
Gilakjani A.P., Leong L. & Ismail, H.N. (2013). Teachers' use of technology and constructivism. I.J.Modern Education and Computer Science, 4, 49-63
Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 339-384.
Gömleksiz, M. N. (2007). Yeni ilköğretim programına ilişkin öğretmen görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Euraian Journal of Educational Research, 27, 69-82.
Gözütok, F. D., Akgün, Ö. E. & Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. Kayseri.
Greer, M. A. (1997). Measuring constructivist teaching practices in first and third grades. Unpublished Dissertation, The University of Toledo, USA.
Güneş, F. (2010). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımla gelen yenilikler. Eğitime Bakış. Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. 6 (16), 3-9.
Hanley, S. (1994). On constructivism. Nsf Cooperative Agreement No. Due 9255745. 9 Haziran 2009 tarihinde adresinden erişildi.
Jonassen, D. H. (1994). Thinking technology: Towards a constructivist design model. Educational Technology, 34- 37.
Judson, E. (2006). How teachers Integrate technology and their beliefs about learning: Is there a connection?. Journal of Technology and Teacher Education, 14 (3), 581-597.
Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T. & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi XXI (2), 383-402.
Karakuş, Y. (2003). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yapısalcı öğretmen rollerine sahip olma düzeylerinin belirlenmesi (Adapazarı Örneği). Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Kaya, N. (2013.) Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacılığa yönelik tutumları ve yapılandırmacılığı uygulamaya ilişkin öz-yeterlik inançları (Afyonkarahisar İli Örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Koç, G. (2002). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Kumar, M. (2006). Constructivist epistemology in action. The Journal of Educational Thought, 40(3), 247- 261.
Kurubacak, G. (2003). Sanal öğrenme ve eğitimsel değişimin anlamı: e-öğrenme ortamını oluşturan Yapılar. http://www.ideaelearning.com/sayfalar/makale_devam.asp?MakaleId=20 adresinden erişildi. e-Learning Solutions. 25 Kasım 2009 tarihinde
MEB (2004). İlköğretim Fen ve Teknoloji dersi (4-5. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
Özbay, A. F. (2009). Yapılandırmacılık kuramına dayalı olarak ingilizce dersinin işlenişine ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Özenç, M., Doğan, C. (2012). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşım yeterlik düzeylerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 67-83.
Özdemir, M. S. (2005). İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin yeni ilköğretim programına (I-V. sınıflar) ilişkin görüşleri. XIV Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı. Denizli
Özdemir, Y. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme kuramı ile ilgili bilgi düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, On Dokuz Mayıs ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özmen, Ş. G. (2003). Fen Bilgisi öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özpolat, A.R., Sezer, F., İşgör, İ.Y. & Sezer, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim. (174), 206-213
Savery, J.R., Duffy, T.M. (1995). Problem based learning: An instructional model and its constructivist framework. Educational Technology. 35, 31-38.
Saylan, N., Yurdakul, B. (2005). İlköğretim program tasarılarının gerektirdiği yapılandırmacı öğretmen özelliklerine sınıf öğretmenleri ile aday öğretmenlerin sahip olma düzeyleri. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Denizli.
Spigner-Littles, D., Anderson, C. E. (1999). Constructivism: A paradigm for older learners. Educational Gerontology. 25, 203-209.
Tezci, E. (2002). Oluşturmacı öğretim tasarım uygulamasının ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yaratıcılıklarına ve başarılarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Fırat ÜniversitesiSosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Titiz, T. (1999). Ezbersiz eğitim: Yol haritası. İstanbul: Beyaz Yayınları.
Tomul, F.,Tatlı, E. (2007). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf öğretmenlerinin Fen ve Teknoloji dersinde yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği rolleri gerçekleştirme düzeyleri. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Eskişehir.
Tuan, H. L., Chang, H. P., Wang, K. H., & Treagust, D. F. (2000). The development of an instrument for assessing students' perceptions of teachers' knowledge. International Journal of Science Education. 22(4), 385-398.
Ünal, G., Akpınar, E. (2006). To what extent science teachers are constructivist in their classrooms?. Journal of Baltic Science Education, 2 (10), 40-50.
Witfelt, C. (2000). Educational multimedia and teacher' needs for new competencies to use educational multimedia. Education Media International, 37(4). 235-241
Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkkan, B., Yıldız, N. & Girmen, P. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin hazır bulunuşluk düzeylerinin ve eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi: Eskişehir İli Örneği. Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. Kayseri.
Yıldırım, A., H. Şimşek (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, B. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin Fen ve Teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.