A needs analysis for learners of Turkish as a foreign language

Bu araştırmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin dil öğrenme sürecinde gereksinim duydukları konuları, öğrenme biçimlerini, dil becerilerini, öğrenme ortamlarını, ders materyallerini, sınıf dışı etkinlikleri ve değerlendirilme yollarını belirlemektir. Araştırma, bir dil öğretimi merkezinde öğrenim görmekte olan 305 öğrenciyle yürütülmüştür. Çalışmada araştırmacılar tarafından geliştirilen “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenler İçin Gereksinim Çözümlemesi Sormacası” kullanılmıştır. Sormaca, “temalar, öğrenme biçimleri, dil becerileri, öğrenme ortamları, ders materyalleri, sınıf dışı etkinlikler ve değerlendirme” olmak üzere yedi boyuttan oluşmaktadır. Sormaca yoluyla elde edilen veriler, frekans ve yüzde değeri olarak hesaplanmıştır. Araştırmanın sonucunda, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin en çok Türk kültürü, kendi ülkeleri ve işleri/meslekleri ile ilgili konulara ilgi duydukları görülmüştür. Ayrıca dil öğrenimi sürecinde öğretmeni dinleme, video izleme ve küçük grup tartışmaları gibi görsel ve işitsel etkinliklere ağırlıklı olarak gereksinim duydukları belirlenmiştir. Öğrenenlerin öğretim ortamı ile ilgili gereksinimlerinin çözümlenmesi sonucunda ise öğrenenlerin uzaktan destekli eğitime gereksinim duydukları halde tümüyle uzaktan eğitime dayalı bir ders ortamını yeğlemedikleri saptanmıştır. Öğrenenlerin, değerlendirme aşamasında ise özdeğerlendirme ve akran değerlendirmesi gibi uygulamaları yeğlemedikleri; buna karşılık, öğretmenlerinin yazılı/ sözlü çalışmalarını değerlendirmesine gereksinim duydukları belirlenmiştir.

Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlere yönelik gereksinim çözümlemesi

The purpose of this research is to determine the topics, learning styles, language skills, learning environments, materials, out-of-class activities and assessment methods that are needed by learners of Turkish as a foreign language in the language learning process. The research was conducted with 305 foreign learners who were attending a language centre in Ankara to learn Turkish. The research utilised the “Needs Analysis Questionnaire for Learners of Turkish as a Foreign Language” that was developed by the researchers, and which analysed seven dimensions of the learning process: “themes, learning styles, language skills, learning environments, materials, out-of-class activities and assessment”. The findings obtained through the questionnaire were calculated as frequencies and percentages. The findings of the research revealed that learners of Turkish as a foreign language are most interested in topics related to the Turkish culture, their own country and their work/job. It was also determined that the learners preferred audio-visual activities, watching videos or small group discussions in the language learning process. From the analysis of learner needs related to learning environments, it was seen that the learners preferred blended learning, but were adverse to a totally e-learning-based environment. For assessment, it was determined that the learners opposed self-assessment or peer assessment, but rather preferred to have the teacher assess their written/spoken work.

PDF

___

Aydoğdu, C. (2009). Yabancı dil öğretiminde otonom öğrenme: neden ve nasıl? Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 68–74.
Brown, D. H. (1994). Principles of language learning and teaching. London: Prentice- Hall International.
Büyükaslan, A. (2007). Yabancı dil türkçenin öğretilmesinde yeni yöntemler: Bilişim uygulamaları, çözüm önerileri. 1–17. [Online]: http://turkofoni.org adresinden 24 Ağustos 2013 tarihinde indirilmiştir.
Diken, Ü. (2006). “Gereksinim çözümlemesi kullanılarak uygulanan özel amaçlı dil (İngilizce) öğretimi (SDÜ Eğridir Meslek Yüksekokulu Örneği).” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Ekmekçi, Ö. (1983). Yabancı dil eğitimi kavram ve kapsamı. Türk Dili, XLVII (379–380), 106-115.
Gömleksiz, M. N. & Elaldı, Ş. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi. Turkish Studies, 6(2), 443–454.
İşcan, A. (2011). Yabancı dil olarak türkçe öğretiminde filmlerin yeri ve önemi. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(3), 939-948.
Karababa, C. (2009). Yabancı dil olarak türkçenin öğretimi ve karşılaşılan sorunlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4(2), 265–277.
Karababa, C. (2010). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi ve bu alanda öğretmen yetiştirmenin önemi, İ. H. Altınok, Y. Yeniçerioğlu, K. Sayacı, P. Aslan ve H. Koçak (Yay. Haz.) Türkçe Öğretimi Kongresi Kitabı (ss. 74-78). Ankara: MEB Devlet Kitapları Döner Sermaye İşletmesi Müdürlüğü.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Lado, R. (1964). Language teaching: A scientific approach. USA: McGraw-Hill.
Little, D. (2009). The European language portfolio: Where pedagogy and assessment meet. 8th International Seminar on the European Language Portfolio Graz, 29 September–1 October 2009.
Long, M. H. (2005). Second language needs analysis. Cambridge: Cambridge University Press.
Lüdtke, S. & Schwienhorts, K. (2010). Language centre needs analysis: defining goals, refining programmes. Frankfurt: Peter Lang Internationaler Verlag der Wissenschaften.
Nunan, D. (1999). Second language teaching and learning. Boston: Heinle & Heinle Publishers.
Sabuncuoğlu, A. (2010). “Meslek liselerinde özel amaçlı ingilizce öğretimine yönelik gereksinim çözümlemesi uygulaması.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Sert, N. (2002). Yabancı dil öğretiminde program geliştirme açısından gereksinim çözümlemesi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.