Üreticilerin gelir ve finans durumları, alternatif finans önerileri üzerine bir araştırma

Amaç: Bu araştırmanın temel amacı, tarımsal finansman kaynaklarına ilişkin mevcut problemleri alan çalışmasından da yararlanarak belirlemek ve çözüm önerileri getirmektir. Materyal ve Yöntem: Araştırmanın ana materyalini araştırma alanındaki üreticilerle yapılan anket çalışması oluşturmaktadır. Anket verileri dışında bitkisel üretim alanında Tarım ve Orman Bakanlığı tarafından kaydı tutulan Çiftçi Kayıt Sistemi (ÇKS) verileri kullanılmıştır. Ulusal Süt Kayıt Sistemi verilerinden anket yapılan üreticilerin kayıtları tespit edilerek veri seti içerisine alınmıştır. Sonuçlar tanımlayıcı istatistikler ve likert ölçeği ile değerlendirilmiştir. Araştırma Bulguları: Genel olarak üreticilerin gelirlerine göre borçlanma oranları yüksek olup düşük gelirli üretici gruplarında bu oran daha yüksek bulunmuştur. Üreticilerin çalıştığı banka sayıları artış göstermiştir. Yoğun kredi kullanımına karşılık önemli sayılabilecek nitelikte tarımsal gelir ya da ölçek artışı gözlemlenmemiştir. Sonuç: Üreticiye sunulacak finansal ürünlerin tasarımında arazi büyüklüğü, gelir seviyesi ve üreticinin tarımsal üretim desenine uygun bir yol izlenmelidir. Buna ek olarak kredinin amacına uygun kullanıma özen gösterilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Alternatif finansman, bankacılık, tarımsal finansman, tarımsal gelir

A research on farmers' income and financial status, and alternative finance proposals

Objective: The main purposes of this research are to identify existing problems related to agricultural financing resources by also making use of the field study and to offer solutions. Material and Methods: The main material of the research is the survey study conducted with the farmers in the research area. Apart from the survey data, the Farmer Registration System (ÇKS) data recorded by the Ministry of Agriculture and Forestry in the field of crop production was used, as well. The records of the farmers surveyed by obtaning from the data of the National Milk Registration System were included in the data set. Results were evaluated with descriptive statistics and Likert scale. Results: While debt ratio of farmers according to their incomes were found high in general, moreover this ratio was higher in low-income farmer groups. The number of banks to which farmers borrowed increased. Despite the intensive use of credit, there was no significant increase in agricultural income or scale, as well. Conclusion: More affordable solutions should be taken into consideration as to land size, income level and production pattern of the farmers in the design of financial loan to be offered to the farmer. Furthermore, it should be pay more attention and be checked for proper usage of loan.

Keywords:

Alternative finance, banking, agricultural finance, farm income,

PDF

___

Ayanoğlu, İ. 2008. Kırsal Kalkınma ve Türkiye İçin Bir Kırsal Kalkınma Modeli. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi A.B.D., Yüksek Lisans Tezi.
BDDK, 2019. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurum, Sektörel Kredi Dağılım Raporu.
Bilal, A. and Baig, M. 2019. Transformation of agriculture risk management: The new horizon of regulatory compliance in farm credits. Agricultural Finance Review, Vol. 79 Issue: 1, pp 136-155.
Bukenya, O. J., 2001. An Analysis of Quality of Life, Income Distribution And Rural Development in West Virginia, West Virginia University, Dept. Of Agricultural and Resource Economics, Unpublished PhD. Thesis.
Candan, E. 2009. Türkiye’de Kalkınmanın Finansmanında Tarımın Rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ens., İktisat A.B.D., Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Değer, H. C., Özder, U., Kınıklı, F., Yercan M. 2020. Muğla İlinde Üreticilerin Domates Pazarlaması Üzerine Kooperatifleşme Eğilimlerinin Belirlenmesi, Tarım Ekonomisi Dergisi, 26(2): 121-129.
Denizbank A.Ş. , 2019. Yayınlanmamış Ürün Bütçeleri.
Engindeniz,S. ve Çukur,F.,2003. İzmir İli Kemalpaşa İlçesinde Şeftali Üretiminin Teknik ve Ekonomik Analizi Üzerine Bir Araştırma, Ege Üniv.Ziraat Fak. Derg., 40 (2):65-72
Güneş,E. ve Movassaghi,H.,2017, Cooperative analysis of agricultural credit system and organization in selected countries, International Journal of Applied Agricultural Sciences, Vol.3, Issue:5, pp.123-135.
Hair, F.J., Bush, R.P. and Ortinau D.J., 2002. Marketing Research. McGraw Hill, ISBN 0-07-246757-6.
Hartarska, V., Nadolnyak, D. and Shen, X., 2015. Agricultural credit and economic growth in rural areas. Agricultural Finance Review, Vol. 75 Issue: 3, pp 302-312.
Kaya, N., Çoker, S., Kınıklı, F., Yercan, M. 2019. Çiftçilerin Kooperatifçiliğe Bakış Açıları Üzerine Bir Araştırma: Ağrı ve Eskişehir İlleri Örneği, Tarım Ekonomisi Dergisi, 25(2): 219-230.
Mariyono, J., 2019. Micro-credit as catalyst for improving rural livelihoods through agribusiness sector in Indonesia. Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies, Vol. 11 Issue: 1, pp 98-121.
Newbold, P. 1995. Statistics for Business and Economics, Prentice Hall Inc., USA. Pages 1016.
Özçelik, A., Güneş, E., Artukoğlu,M.M., 2005. Türkiye de tarımsal kredi sözleşmeli tarım ve üretici örgütleri üzerinden kredi uygulamaları, Ziraat Mühendisliği VI Teknik Kongresi, 3-7 Ocak 2005, Ankara,ss. 961-985.
Quiros, R. 2006. Agricultural Value Chain Finance. FAO Agricultural Value Chain Finance Seminar, ISBN 978-9977-21-073-5.
Savitha, B. and Naveen Kumar K. 2016. Non-performance of financial contracts in agricultural lending: A case study from Karnataka, India. Agricultural Finance Review, Vol. 76 Issue: 3, pp 362-377.
Swamy, V. and Dharanı, M., 2016. Analyzing the agricultural value chain financing:approaches and tools in India. Agricultural Finance Review, Vol. 76 Issue: 2, pp 211-232.
T.C. Kalkınma Bakanlığı. 2018. Tarım ve Gıdada Rekabetçi Üretim 2019-2023, 11. Kalkınma Planı Özel İhtisas Komisyonu Raporu.
T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Manisa Tarım İl Müdürlüğü. 2019. Tarım Ürünleri Maliyet Cetvelleri, https://manisa.tarimorman.gov.tr/Belgeler/2019 %20maliyetleri.pdf, Erişim tarihi: 8 Eylül 2020.
T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Tekirdağ Tarım İl Müdürlüğü Tarım Raporu. 2020. https://tekirdag.tarimorman.gov.tr/Belgeler/TarimRaporlari/GTHB59_2018.pdf, Erişim tarihi:31 Ağustos 2020.
T.C. Ziraat Bankası, 2019. Yayınlanmamış Ürün Bütçeleri.
TCMB, 2020. Faiz Oranları İstatistikleri, https://evds2.tcmb.gov.tr/index.php?/ evds/portlet/K24NEG9DQ1s%3D/tr, Erişim tarihi: 30 Temmuz 2020.
TEB, 2019. Türk Ekonomi Bankası Yayınlanmamış Tarım Ürünleri Cetveli.
TÜİK, 2019. Hanehalkı Tüketim Harcamaları Bülteni, Çeşitli Yıllara Ait Raporları.
Ulusal Süt Konseyi, 2019. Ulusal Süt Kayıtları (Erişim tarihi: 01.09.2019).
Uzmay, A.,2017. Hayvancılık Sektöründe Uygulanan Politikaların Süt Sığırcılığı İşletmelerine Etkisi Üzerine Üretici Görüşlerinin Saptanması: İzmir İli Örneği, Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 54 (2):167-175
Ünlüer, M., Güneş, E. 2103. Tarımsal kredilerin geri ödenmesinde etkili faktörlerin analizi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt:30, Sayı: 2, ss. 86-93.
Yercan, M., Kınıklı, F. 2018. Tarımsal Kooperatiflerde Ortakların Yönetime Katılımını Etkileyen Faktörlerin Analizi Üzerine Bir Araştırma: İzmir İli Sütçülük Kooperatifleri Örneği, Tarım Ekonomisi Dergisi, 24(2): 159-173.