Bazı Yeni Baklagil Yembitkileri Çeşitlerinin Akdeniz İklim Koşullarındaki Performansları Üzerinde Bir Araştırma

B azı yeni ve çok yıllık baklagil yembitkileri çeşitlerinin Akdeniz iklim koşullarındaki performanslarını belirlemek amacıyla yürütülen bu araştırmada, 6 yeni baklagil yembitkisi çeşidi (Medicago sativa:Daisy ve Resis; Trifolium repens: Nanouk ve Klondike; Trifolium pratense: Rajah; Trifolium hybridum: Ermo) Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’nün deneme tarlalarında 2001-2003 yılları arasında tarla koşullarında yetiştirilmiş ve bu bitkilerde bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru madde oranı, kuru madde verimi gibi özellikler incelenmiştir. 3 yıllık araştırma sonucunda, ele alınan baklagil yembitkilerinin özellikler açısından geniş bir varyasyon gösterdiği ve agronomik isteklerine bağlı olarak, bazılarının yörenin tarımsal yapısında başarıyla kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Buna göre, özellikle Medicago sativa’nın Daisy çeşidinin Akdeniz iklim koşullarına çok iyi adapte olduğu, Trifolium repens’in özellikle Klondike çeşidi ile Trifolium pratense’nin Rajah çeşidinin benzer başarıyı gösterdiği saptanmıştır. Trifolium hybridum’un Ermo çeşidinin ise daha yoğun araştırılmaya gereksinimi olduğu da belirlenmiştir. Bazı çeşitlerin kısa ve uzun süreli yapay mer’alarda başarıyla kullanılabileceği gözlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

-

An investigation on the performances of some new Leguminous forage crops cultivars under Mediterranean climatic conditions

Keywords:

-,

PDF

___

Acar, Z ve İ. Ayan, 2000. Yembitkileri Kültürü, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı No:2, Samsun, 152 s.
Açıkgöz, N, E. İlker, ve A. Gökçöl, 2004. Biyolojik Araştırmaların Bilgisayarda Değerlendirilmeleri, Ege Üniversitesi Tohum Teknolojisi Uygulama ve Araştırma Merkezi, Yayın No: 2, Bornova-İzmir, 236 s.
Akbari, N ve R. Avcıoğlu 1992. Ege Bölgesine Uygun Bazı Yonca (Medicago sativa L) Çeşitlerinin Agronomik Özellikleri ile Yem Kaliteleri Üzerinde Araştırma, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış Doktora Tezi), Bornova-İzmir, 117 s.
Akyıldız, A R, 1986. Yemler Bilgisi ve Teknolojisi, Ankara Üniversitesi Ziraat FakültesiYayın No: 974, Ders Kitabı: 286, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
Altınok, S ve A, Karakaya, 2002. Forage Yield of Different Alfalfa Cultivars under Ankara Conditions, TrJ of Agric For, 26, TUBİTAKp:11-16.
Anonim, 1997. DLF Trifolium Firmasının Türkiye Temsilcisi Çim Teknik Ltd. Şti.’Den Temin Edilen Çeşit Kataloğu, Ankara.
Avcıoğlu, R., 1986. Çayır-Mer’aların Islahı ve Yapay Çayır-Mer’a Kurma Tekniği, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Basımevi, Bornova-İzmir, s:156.
Avcıoğlu, R, H. Soya, H. Geren, G. Demiroğlu, ve A. Salman 1999. Hasat Dönemlerinin Bazı Değerli Yembitkilerinin Verimine ve Yem Kalitesine Etkileri Üzerinde Araştırmalar, Türkiye 3 Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Adana, 29-34 s.
Avcıoğlu, R, M B. Yıldırım, ve N. Budak, 1989. Ege Bölgesine Uygun Yonca Hatlarının Geliştirilmesi ve Adaptasyonu, Ege Üniversitesi Araştırma Fonu, Proje no: 1987/154, Bornova-İzmir, 56 s.
Baker, C J L, M. Heimberg, G. Alderman, and A. Eden, 1952. Studies of The Composition of Sainfoin, Journal Agric Sci 42, p:382-394.
Cevheri, A C ve R. Avcıoğlu, 1998. Bornova Koşullarında 11 Farklı Yonca Çeşidinin Verim ve Diğer Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bornova, İzmir, 34 s. 159