Bu çalışmada, iki farklı yöntem kullanılarak örnek bir arazi toplulaştırma alanına ilişkin yeni parsel dağıtım planlan gerçekleştirilmiş ve bu planlar, işletme basma düşen parsel sayısı, ortalama parsel büyüklüğü ve yeni dağıtımda işletme arazilerinin toplulaştırma öncesindeki konumuna göre yer değiştirmeyen arazi miktarı gibi unsurlar bakımından karşılaştınlmıştır. Kullanılan yöntemlerden birincisi, toplulaştırma öncesi duruma göre yeni dağıtanda yer değiştirmeyen arazi miktarının maksimizasyommu esas alan bir doğrusal programlama modelidir. İkincisi ise, dağıtan planlamasında çiftçi tercihlerim temel parametre olarak alan bir yöntemdir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar; ele alman unsurlar bakımından, doğrusal programlama modelinin, diğer yöntemle elde edilene göre daha uygun bir dağıtım planı gerçekleştirdiğini göstermiştir.

In this study, two reallotment plans for a sample area of land consolidation were carried out by different methods. These plans were compared point of the numbers of plots per each farm, the average plot size and the amount of land non-exchanged. One of the methods used is a linear programming model that aims at maximising of land non-exchanged. The second is a method that assumes the farmers' preference as fundamental parameter. According to results from the study, the linear programming model carried out more appropriate reallotment plan than ones obtained by other method point of view criterions taken into consideration.