Yabancı dilde okuma becerisi genellikle bireyin kendi kendine kazanabileceği bir beceri olarak algılanagelmişiir. Bu yüzden geleneksel okuma, öğretmen merkezli bir anlayışla yürütülmektedir. Bu anlayışta öğretmenden öğrenciye uzanan bir etkileşim söz konusudur. Son yıllarda ruhbilim, edimbilim, göstergebilim gibi alanların da katkısıyla okuma becerisinin okuyucu ile metin arasındaki etkileşimle kazanılması gerektiği kanısı yaygınlaşmıştır. Bu makalede okuma edimi genel olarak irdelenerek yabancı dil öğretiminde okumanın niteliğiyle ilgili sonuçlar çıkarılmıştır.