Ana dili öğretimi, ulus olma iddiasında olan her organize topluluk için yaşamsal bir anlam taşımaktadır. Günümüzde gelişmişlik ölçüsünün temel belirleyicilerinin başında ana dili eğitimi ve buna bağlı olarak okur-yazar kimliğine sahip aydınlar yetiştirmek gelmektedir. Ancak bu konuda ülkemizde eğitimin ilk kademesinden yüksek öğretime kadar yıldan yıla gözle görülür bir gerileme dikkati çekmektedir. Sorun ve çözüm yolları, konunun uzmanlarınca farklı platformlarda gündeme getirilmesine rağmen, henüz öncelikler konusunda ortak bir görüş belirlenememiş/ulusal uzlaşma sağlanamamıştır. Bu hususta başta öğretmen yetiştiren eğitim kurumlarımız olmak üzere eğitimin çeşitli kademedeki birimlerinden ve doğal olarak Türkçe bilinci ile yetişmiş idealist öğretmenlerden görsel ve yazılı basına, gönüllü kuruluşlara kadar pek çok kuruma görev ve sorumluluk düşmektedir. Sözünü ettiğimiz bu hedefe ulaşmak, öncelikle ilköğretimden başlayarak çocuklara okuma alışkanlığı kazandırmak ve bu yoldaki engelleri ortadan kaldırmak, okumaya ve yazmaya dayalı uygulamalı çalışmalara öncelik vermek, öğrencilere eğitimin her kademesinde ana dili bilinci kazandırmakla gerçekleşecektir.