The purpose of this study is to discuss the relationship between Nature and Wordsworth, and demonstrate how the feelings of “fear” and “beauty” experienced in childhood played a role in the development of his poetic mind with a focus on particular episodes from Book I, II and XI of The Prelude (1805). It is argued that the selected episodes present Nature as the chief force that awakens and develops his faculties. In his childhood, Nature in-spires intense feelings of “fear” and “beauty” in Wordsworth, which sets his imagination to work and stamps the natural scenes on his mind. The recollec-tion of those moments later not only keeps the imaginative power of his mind alive, but also strengthens his morals by curing the negative aspects of his soul. Thus, it is observed that the intercourse between Wordsworth and Na-ture is depicted in The Prelude to be functioning in two ways; first, strong emotions are aroused in him by Nature and the surroundings are altered by his imagination. Second, Nature alters his being, elevating his mind and tam-ing his negative desires and instincts.Bu çalışmanın amacı Doğa ile Wordsworth arasındaki ilişkiyi tartışmak, çocukluk döneminde deneyimlenen “korku” ve “güzellik” duygu-larının şiirsel aklının gelişmesinde nasıl bir rol oynadıklarını, The Prelude (1805) adlı eserinin 1., 2. ve 11. kitaplarından belli bölümlere odaklanarak göstermektir. Seçilen bölümlerde, yetilerini uyandıran ve geliştiriren asıl gücün doğa olduğu tartışılmaktadır. Çocukluk döneminde, Doğa Words-worth’de yoğun “korku” ve “güzellik” duygularını uyandırmaktadır ve doğa manzaralarının aklında yer etmesini sağlamaktadır. Bu anların daha sonra anımsanması sadece hayal gücünü canlı tutmakla kalmaz, aynı zamanda ruhunun olumsuz yönlerini iyileştirerek şairin ahlaki değerlerini de güçlendirmektedir. Böylelikle, Wordsworth ve Doğa arasındaki ilişkinin The Prelude adlı eserde iki şekilde işlemekte olduğu gözlemlenmektedir; ilk olarak, Doğa Wordsworth’de güçlü duygular uyandırmakta ve içinde bulunduğu doğal çevre hayal gücü tarafından başkalaştırılmaktadır. İkinci olarak da, Doğa aklını yücelterek ve olumsuz arzularını ve içgüdülerini yatıştırarak şairin varoluşuna etki etmektedir.