SÖZLÜ GELENEKTEKİ ÂŞIK TARZI HALK HİKÂYELERİNİN YAPISI/Structure of Minstrel Style Folk Stories in Oral Tradition

Türk halk hikâyeleri ile ilgili araştırmalar 1892 yılından beri devam etmektedir. Özellikle Pertev Naili Boratav’ın 1946’da yayımladığı Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği adlı eser ile 1960’lı yıllarda Mehmet Kaplan’ın yönettiği doktora tezleri önemli dönüm noktaları olmuştur. Daha sonra yapılan araştırmalarda halk hikâyesi ile ilgili birçok mesele vuzuha kavuşturulmuştur.Bu araştırmada halk hikâyesi halk hikâyeleri yapı bakımından ele alınacak ve konu ile ilgili tanım ve tasnifler üzerinde durulacaktır. Ayrıca bazı yeni öneriler ortaya konulacaktır.Studies on Turkish folk stories have been continuing since 1892. In 1946, Pertev Naili Boratav published Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği. Mehmet Kaplan has directed doctoral theses on folk stories in Atatürk University in 1960s. These studies have made important contributions to folk story research. To date, many problems with the folk story have been solved.In this research, the structure of folk tales will be investigated. In particular, it will be focused on some definitions and groupings related to the subject. At the same time, some new proposals will be put forward.

Anahtar Kelimeler:

Turkish Folk Literature, Minstrelsy Tradition

PDF

___

Alptekin, Ali Berat. (2009). Halk Hikâyelerinin Motif Yapısı. Ankara: Akçağ Ya-yınları. Aslan, Ensar. (2007). Çıldırlı Âşık Şenlik Hayatı-Şiirleri-Karşılaşmaları-Hikâyeleri. Ankara: Akademi Yayınları. Atnur, Gülhan. (2017). Mısır Valisi Koca Cafer Paşa’nın Acayib Hikâyesi. Erzu-rum: Eser Yayınları. Bali, Muhan. (1973). Ercişli Emrah ile Selvihan Hikâyesi Varyantların Tesbiti Ve Halk Hikâyeciliği Bakımından Önemi. Ankara: Atatürk Üniversitesi Yayın-ları Başgöz, İlhan. (1986). Folklor Yazıları. İstanbul: Adam Yayınları. Boratav, Pertev Naili. (1988a). Halk Hikâyeleri ve Halk Hikâyeciliği. İstanbul: Adam Yayınları. Boratav, Pertev Naili. (1988b). 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı. İstanbul: Gerçek Yayınevi. Çetin, Ayşe Yücel. (2016). Türk Halk Hikâyelerinde Anlatıcı Tipolojisi. İstanbul: Kitabevi Yayınları. Dilaver Düzgün Arşivi. Âşık Kahvehanesi Kayıtları. Kaset No: 27-B. Duymaz, Ali. (2001). Kerem ile Aslı Hikâyesi Üzerinde Mukayeseli Bir Araştırma. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Düzgün, Dilaver. (2005). Erzurum’da Kahvehaneler ve Âşık Kahvehanesi Gelene-ği. Ankara: Aktif Yayınları. Düzgün, Dilaver (Derleyen Ve Yazıya Aktaran). (2015). “Necip ile Telli Hikâye-si”, Anlatan: Âşık Mevlüt İhsani, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 54, Haziran, S. 307-323. Görkem, İsmail. (2000). Halk Hikâyeleri Araştırmaları Çukurovalı Âşık Mustafa Köse Ve Hikâye Repertuvarı, Ankara: Akçağ Yayınları. Kırzıoğlu, M. Fahrettin. (1968). “Halk Hikâyecilerinde ‘Döşeme’ Söyleme Gele-neği”. Türk Dili, (Türk Halk Edebiyatı Özel Sayısı), Cilt: 19, Sayı: 207, 1 Aralık, S. 474-480. Sakaoğlu, Saim. (1983). “Yaşayan Son Meddah Behçet Mahir ile Sohbet”. Kaynak-lar, Sayı: 1, Güz (Eylül-Ekim-Kasım), S. 54-58. Sakaoğlu, Saim Vd. (1997). Meddah Behçet Mahir’in Bütün Hikâyeleri-I. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları. Saussey, Edmond. (1952). Türk Halk Edebiyatı (Çev: İlhan Başgöz), Ankara.