___

• [1] Stern KR. Bidlack JE. Jansky SH. Kingdom Fungi. In: Stern KR, ed. Introductory plant biology. 11th ed. Newyork: McGraw-Hill Companies, Inc, 2008: 346-70 [2] Weier TE, Stocking CR, Barbour MG. The higher fungi. In: Robbins WW, ed. Botany an introduction to plant biology. 4th ed. New York: John Wiley and sons, Inc, 1970: 499-537. [3] M., Abatay, “Değişik ekolojilerde odunda gelişebilen yenilebilir fungus türleri üzerine araştırmalar,” V. Türkiye Fitopatoloji Kongresi, Antalya, 1988. [4] F., Gücin, “Doğu Anadoludaki bazı illerimiz ve çevresinde tespit edilen odun tahripçisi makrofunguslar,” I. Uluslararası Çevre Koruma Sempozyumu Bildirileri Çevre Kirliliği ve Kontrolü, Antalya, 1988 [5] S. Sümer, “Batı Karadeniz Bölgesi, Özellikle Bolu Çevresinde Bulunan Odun Tahripçisi Mantarlar,” İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü. Yayın No 2907, O.F. Yayın No 312, İstanbul, 1982. [6] D. Yaǧiz, A. Afyon, M. Konuk, and S. Helfer, “Contributions to the macrofungi of Bolu and Düzce Provinces, Turkey,” Mycotaxon. 2006. [7] Y. . Yüksel, B., Akbulut, S., Baysal, İ., Gültekin, “Düzce yöresinin yenilebilir mantarları,” in I. Uluslarası Odun Dışı Orman Ürünleri Sempozyumu, 2007, p. 7. [8] Anonim. (2019, 5 Ekim). [Online]. Erişim: https://www.mgm.gov.tr/ veridegerlendirme/il-ve-ilceler istatistik.aspx?m=DUZCE [9] R. Watling, “Identification of The Larger Fungi,” Hult. Educ. Publ. Ltd, p. 281, 1973. [10] P. Sysouphanthong, K. D. Hyde, E. Chukeatirote, and E. C. Vellinga, “A review of genus Lepiota and its distribution in east Asia,” Curr. Res. Environ. Appl. Mycol., 2011. [11] Anonymous, 2014a. 2013 Yılı İklim Değerlendirmesi, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Meteoroloji Genel Müdürlüğü, Araştırma Dairesi Başkanlığı, Ankara, 34s. [12] Anonymus. (2019, 9 January). [Online].Erişim: https:www.indexfungorum.org/ names/names.asp. [13] P. M., Kirk, P. F., Cannon, D. W., Minter, ve J. A. Stalpers, “Dictionary of the Fungi. 10th Edition. CABI Publishing. Wallingford, UK, 2008. [14] H. H. Doǧan, C. Öztürk, G. Kaşik, and S. Aktaş, “A checklist of aphyllophorales of Turkey,” Pakistan J. Bot., 2005. [15] E. Sesli and C. M. Denchev, “Checklists of the myxomycetes, larger ascomycetes, and larger basidiomycetes in Turkey,” Mycotaxon, 2008. [16] Akata I., “Ilgaz Dağı Milli Parkı ve Yakın Çevresinin Makrofungus Florası,” Ankara Üniversitesi, 2010. [17] M. G. Akata, I., Halıcı, “A New Lycoperdon record for Turkish Mycobiota,” Mantar Derg., pp. 9–11, 2010. [18] H. Kırış, Z., Halıcı, M.G., Akata, I., Allı, “Macrofungi of Akdağmadeni and Gemerek,” Biodicon, vol. 5, no. 2, pp. 53–58, 2012. [19] K. Türkoğlu, A., Gezer, “Hacer Ormanı (Kayseri)’nın Makrofungusları,” Ekoloji, vol. 15, pp. 43–48, 2006. [20] I. Akata and M. G. Halici, “Additional macrofungi records from Trabzon province for the mycobiota of Turkey,” Turk J Bot, 2011. [21] H. Allı, “Macrofungi of Kemaliye district (Erzincan),” Turk. J. Bot., vol. 35, no. 3, pp. 299–308, 2011. [22] H. Alli, M. Isiloglu, and M. H. Solak, “New Ascomycete records for the macrofungi of Turkey,” Turk. J. Botany, 2011. [23] H. H. Doǧan, M. A. Küçük, and I. Akata, “A Study on macrofungal diversity of bozyazi province (Mersin), Turkey,” Gazi Univ. J. Sci., 2010. [24] M. Güngör, H., Allı, H. ve Işıloğlu, “Ülkemiz Mikotasına İki Yeni Makrofungus Kaydı,” in IX. Türkiye Yemeklik Mantar Kongresi, Denizli, 2012, p. 76. [25] H. H. Kaşık, G., Öztürk, C., Türkoğlu, A., Doğan, “Macrofungi flora of Yeşilhisar district (Kayseri),” Ot Sist. Bot. Derg., vol. 9, no. 2, pp. 123–134, 2002. [26] H. H. Kaşık, G., Öztürk, C., Türkoğlu, A., Doğan, “Macrofungi of Yahyalı (Kayseri) Province,” Turk. J. Botany, vol. 27, no. 6, pp. 453–462, 2003. [27] A. Keleş and K. Demirel, “Macrofungal diversity of Erzincan province (Turkey),” Int. J. Bot., 2010. [28] P. . Orton, “British Fungus Flora Agaricales and Boleti 4:,” Pluteus & Volvariella, p. 99, 1986. [29] A. Caballero, “Lepiota cortinarius J.E. Lange, una rara especie encontrada en Lugo (Galicia, España),” Micolucus, N, pp. 8–12, 2015. [30] J. F. Liang, “Taxonomy and phylogeny in Lepiota sect. Stenosporae from China,” Mycologia, 2016. [31] B. Pegler, D., Spooner, “The Mushroom Identifier,” in Grange Books, 1992, p. 144. [32] E. . Vellinga, “No TitlePhylogeny of Lepiota (Agaricaceae)-Evidence from nrITS and nrLSU sequences,” Mycol Prog, vol. 2, pp. 305–322, 2003. [33] E. Peintner, U., Horak, “Lepiota and Cystolepiota (Agaricales) in Arctic-alpine habitats,” Osterreisisches Zeitschrift fur Pilzkd., vol. 8, pp. 19–34, 1999. [34] H. Servi, “Bolu Abant Tabiat Parkı makrofungus florası, Yüksek Lisans Tezi,” Ankara Üniversitesi, 2010. [35] B. Ç. Gültekin, “Şeker kanyonu (Yenice/Karabük) makrofungusları, Yüksek Lisans Tezi,” Selçuk Üniversitesi, 2014. [36] Y. Yeşilbaş, “Küre Dağları Milli Parkı’nın Bartın ili sınırlarında kalan bölümünün makrofungus florası, Yüksek Lisans Tezi,” Bartın Ünv., 2015. [37] H. Servi, I., Akata, B., Çetin “Macrofungal diversity of Bolu Abant Nature Park (Turkey), ” Ankara University., 2010. [38] D. Yağız, A., Afyon “The Macrofungi of Karabük Province” Afyon Kocatepe University., 2005. [39] M. Aktaş, “Düzce Şehir Ormanı Makrofungusları, Yüksek Lisans Tezi,” Düzce Üniversitesi., 2019. [40] R. Tofts, “The British Species Of Lepiota 1: Section Stenosporae,” F. Mycol., vol. 3, no. 4, pp. 124–136, 2002. [41] M. Jordan, “The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe,” Fr. Lincoln, London., 2004. [42] P. Leonard, “Lactarius Synoptic keys to British Species of Lactarius,” BMS Keys, p. 27, 2008.