Hitit idarî sistemi içerisinde tapınakların konumu

Tapınaklar Hitit devletinde idarî sistemin bir parçasıdır. Bu kurumlar her daim kral ve dolayısıyla idari sistem ile birlikte hareket etmiştir. Teşkilatlanmış bir görüntü veren bu kurumlar devletin farklı alanlardaki desteği ile yine devletin işlerini gören bir yapıdadır. Tapınaklara ilişkin görevlendirmeler, denetimler ve zaman zaman gerçekleştirilen külte yönelik bağışların altında yatan gerçek bu kurumlardaki devletin bekasına ve istikrarına yönelik hizmet eden faaliyetlerin aksamaması isteğidir. Teokratik bir yapılanma içerisinde oldukça kabul edilebilir bu durum her iki taraf adına da fayda sağlayan bir ilişkiyi ifade etmektedir. Tapınakların idari sisteme olan yakınlıkları onların mimarisine de yansımış ve tapınak-saray yapıları ortaya çıkmıştır. Bu yapıları da devlet ideolojisinin, dini hissiyatın gücünden faydalanmasına ilişkin bir çabanın ürünü olarak algılamak yerinde olacaktır.

Importance of temples in hittite administrative system

Temples serve as a part of the Hittite administrative system. These institutions acted always together with the king and therefore the administrative apparatus. This institution organized very well, always receives support from the government and stands at the service of it. The underlying truth of assignments, controls and donations that related to the temples occasionally intended for the cult is the desire that prevent the discription of service activities related to survival and stability of the state. This structure which is quite acceptable in a theocratic state is useful both parties in this relationship. Because of the proximity of temples with the administrative system reflected the architecture and thus the temple-palace structures have emerged. This structures are the product of an effort that the ideology of the state structures to benefit from the power of the religious sentiment.

PDF

___

BARRO, R. J., ve M. McCleary, R. (2003)."Religion and Economic Growth", National Bureau of Economic Research Working Paper, 9682: 1-54.
DARGA, M. (1973). Karahna Şehir Kült Envanteri (Keilschrifturkunden aus Boghazköi XXXVIII 12), İstanbul, Edebiyat Fakültesi Matbaası.
FRIEDRICH, J. (1959). Die Hethitsche Gesetze, Leiden, E.J. Brill.
GOETZE, A. (1955). "Hittite Instruction, Instruction for Hittite Temple Officials", Ancient Near Eastern Texts: 207-210.
GOETZE, A. (1957). Kleinasien. München: Handbuch der Altertumswissenschaft, Kulturgescihte des Alten Orients.
GURNEY, O. R. (1952). The Hittites. Melbourne, London, Baltimore: Penguins Book.
GÜTERBOCK, H. G. (1975)."The Hittite Temple According to Written Sources", Le Temple et Le Culte:125-132.
IMPARATI, F. (1999). "Die Organization der Arbeit", Geschichte des Hethitischen Reiches von Horst Klengel: 349-358.
KLENGEL, H. (1975). "Zur Ökonomischen Funktion der Hethitischen Tempel", Studi Micenei ed Egeo-Anatolici, Fascicolo XVI,: 181-200.
MÜLLER-KARPE, A. (1999). "Kuşaklı 1998 Yılı 6. Kazı Çalışmaları Ön Rapor", 21. Kazı Sonuçları Toplantısı 1. Cilt: 309-320.
NEVE, P. (1986, Mayıs 26-30)."Boğazköy-Hattusa 1985 Kazı Mevsiminin Sonuçları", 8. Kazı Sonuçları Toplantısı1. Cilt: 233- 251.
SÜEL, A. (1990). "Belgelere Göre Hitit Tapınakları Nasıl Korunuyordu?", X. Türk Tarih Kongresi, Cilt II: 515-522.
ÜNAL, A. (2003). Hititler Devrinde Anadolu, Kitap 2, İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
WEBER, M. (2005). The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism. London, New York: Routledge Taylor and Francis Group.