Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ile uygulanan desen dersi

Bu araştırmanın amacı, Güzel Sanatlar Fakülteleri’ndeki desen dersinin, yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı modeline göre uygulanmasının öğrenci başarısına etkisinin olup olmadığını ortaya koymaktır. Araştırma, deneme modellerinden öntest- sontest kontrol gruplu modele göre desenlenmiştir. Araştırma 2006-2007 öğretim yılı güz döneminde, Dumlupınar Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde deney ve kontrol grupları olarak atanan Resim Bölümü II. sınıf öğrencileri (19) ile gerçekleştirilmiştir. Deney grubuna yapılandırmacı öğrenme yöntemi uygulanırken, kontrol grubuna ise öğretmen merkezli öğretim uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak desen bilgisi başarı testi kullanılmış ve öğrencilere desen çizimi yaptırılmıştır. Araştırmayla ilgili istatistiksel işlemler SPSS 12 for Windows programında yapılmıştır. Veriler t testinden yararlanılarak yorumlanmıştır. Gruplar arası karşılaştırmalarda anlamlılık düzeyi .05 olarak benimsenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; desen dersinde, yapılandırmacı öğrenmenin uygulandığı deney grubu ile öğretmen merkezli öğretimin uygulandığı kontrol grubunun desen bilgisi ve desen çizme becerisi arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark vardır.

Drawing education applied with contructivist learning approach

The aim of this research, is determine applying drawing lecture in fine arts faculty, according to contructivist learning approach model have effect’s on student’s success or not. Research was put in order according to pretest- posttest control group model from experiment models. Research was conducted in 2006- 2007 Education Year Fall Semester, in Dumlupınar University Fine Arts Faculty with painting department’s second year students (19) who were appointed to experiment and control group. While contructivist learning method was applying to experiment group, lecturer centered education applied to control group. In this research, drawing knowledge success teset was used as data collecting tool. Statistical treatments releated to research, was made with SPSS 12 for Windows programme. Datas were interpreted benefit from t test. In comparisons between groups, suggestiveness level was adopted as .05. According to the findings obtained from the research, in drawing lecture there is a expressive difference between experiment group which contructivist learning was applied on and experiment group which lecturer centered education applied on, among drawing knowledge and drawing ability in experiment’s group favour .

PDF

___

Açıkgöz, K.(1992) İşbirliğine Dayalı Öğrenme Kuram-Araştırma-Uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası.
Artut, K. (2004) Sanat Eğitimi. Ankara: Anı Yayınları.
“Brooks, J. ve M. Brooks. (1993). The Case for Constructivist Classroom. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development”. Şefik Yaşar. “Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci”, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 8, 1-2: 68-75, 1998, s.69’daki alıntı. Deryakulu, D. (2000). “Yapıcı Öğrenme”, Sınıfta Demokrasi. Editör: Ali Şimşek. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları, ss. 53-77.
Deveci, H.(2003). Sosyal Bilgiler Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Derse İlişkin Tutumlarına, Akademik Başarılarına ve Hatırlama Düzeylerine Etkisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Eggen, P and Don Kauchak. (1997). Educational Psychology. New Jersey: Merrill,Imprint of Prentice Hall.
Erden, M. (1988). ”Öğrenciler Arasındaki İşbirliğine Dayalı Öğretim Teknikleri”, Eğitim ve Bilim, cilt:12, sayı:68.
Koç, G.(2002). “Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Duyuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kurtuluş, Y.(1998).”Sanat Eğitiminde İşbirlikli Öğrenme (Resim-İş derslerinde bireysel çalışmaları yapılandırılmış grup çalışmasıyla desteklenmesi için işbirliğine dayalı öğrenme)”Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara : Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Mant, S. (2007). “Desen Eğitiminde Yapılandırmacı Öğrenme Uygulamalarının Etkililiği”.Yayınlanmamış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Bilimleri Enstitüsü.
Mercin, L.(2006). “Resim Dersini Müze Kaynaklı Oluşturmacı Öğrenme Yaklaşımı Etkinliklerine Göre Uygulamanın Erişiye, Kalıcılığa ve Tutuma Etkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Özsoy, V. (2003). Görsel Sanatlar Eğitimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Sucuoğlu, H.(2003). “İşbirliğine dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Yükleme, Edim ve Strateji Kullanımı Üzerindeki Etkileri ve İşbirliğine dayalı Öğrenme Gruplarındaki Etkileşim Örüntüleri”,Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yaşar, Ş.(1992). “Küçük Gruplarla Öğretim Yönteminin Yabancı Dil Öğretiminde Kullanılması”. Anadolu .Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt:5, sayı:1-2, ss.69-77.