Günümüz sanat ortamında çağdaş/güncel sanat yaklaşımlarına ilişkin sanatçı, eleştirmen ve sanat galericilerinin görüşleri

Bu araştırmada Türkiyede günümüz sanat ortamında çağdaş/güncel sanat yaklaşımlarına ilişkin sanatçı, eleştirmen ve çağdaş sanat galericilerinin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma tarama modelinde desenlenmiştir. Araştırma verileri nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, çağdaş sanat yaklaşımlarını benimseyen sanatçılar, konu ile ilgili yazıları ile dikkati çeken eleştirmenler ve galeri yöneticileri olmak üzere, araştırmaya gönüllü olarak katılan 10 kişiden oluşmaktadır. Verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada katılımcıların görüşleri doğrultusunda; genel olarak çağdaş sanat yaklaşımlarının, amacında, kullanılan malzemelerde, felsefesinde, sınırlılıkları bağlamında diğer sanat yaklaşımlarından ayıran özelliklerin var olduğu, Türkiyede alternatif sanat mekânlarının yeterli olmadığı ancak, alternatif mekânların yeterli olup olmamasından daha çok bu mekânlarda sergilenen işlerin niteliğinin önemli olduğu ve gelecekte, sanatçı-alıcı buluşmasındaki rolün galeriler, fuarlar ve bienaller tarafından üstlenileceği sonuçlarına ulaşılmıştır.

Opinions of artists, reviewers and art gallery managers about the approaches to contemporary art in today s art scene

The aim of the research is to determine artists, reviewers and art gallery managers opinions about the approahhes to contempory art in today s art scene. A survey research design was used and qualitative research methods. Data were collected using semi-structured interview forms. The research group consists of 10 volunteer persons who artists, reviewers and art gallery managers. Descriptive analysis technique is used for data analysis. Based on the participants' opinions, the general approaches to contemporary art in its aim, the materials used, the philosophy, there are limitations in the context that is distinguished from other approaches to art, alternative art venues in Turkey are not sufficient, however, is whether or not alternative spaces more than enough quality of the works on display in these venues is important and in the future, galleries role of gathering between artist and buyer, fairs and biennials by the results achieved.

___

  • ADORNO, T.W. (2009). Kültür Endüstrisi-Kültür Yönetimi. İstanbul: İletişim.
  • AKAY, A. (2002). Postmodern Görüntü. İstanbul: Bağlam.
  • ANTMEN, A. (2008), 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar. İstanbul: Sel.
  • ATAKAN, N. (2008), Sanatta Alternatif Arayışlar. İstanbul: Karakalem.
  • BULUNDAY, S. (2008). “1975-2005 Arası Türkiye Sanat Üretiminde Toplu Sergiler ve Kavramsallaştırma”, Yayınlanmamış Doktara Tezi. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • BÜYÜKİŞLEYEN, M. Z. ve ÖZSEZGİN, K. (1993). Sanat Eserlerini İnceleme. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • CLARK, T. (2011). Sanat ve Propaganda: Kitle Kültürü Çağında Politik İmge. İstanbul: Ayrıntı.
  • ÇALIKOĞLU, L. (2008). Çağdaş Sanat Konuşmaları-3, 90’lı Yıllarda Türkiye’de Çağdaş Sanat. İstanbul: Yapı Kredi.
  • DUBEN, İ. ve YILDIZ, E. (2008). Seksenlerde Türkiye’de Çağdaş Sanat: Yeni Açılımlar. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
  • EKİZ, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş. Ankara: Anı.
  • FISCHER, E. (1995). Sanatın Gerekliliği. Çev: Ç. Çapan, İstanbul: Payel.
  • GERMANER, S. (1996). 1960 Sonrası Sanat: Akımlar, Eğilimler, Gruplar, Sanatçılar. İstanbul: Kabalcı.
  • GIDDENS, A. (2004). Modernliğin Sonuçları. İstanbul: Ayrıntı.
  • GÜR, H. (2010). “Türkiye’de Güncel Sanatın Yeri ve Önemi Üzerine Sanatçı Uzman-İzleyici ve Alıcı Görüşleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KAHRAMAN, H. B. (2007). Postmodernite ile Modernizm Arasında Türkiye. İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • KALKAN, A. (2011). “1950 Sonrası Sanat Oluşumlar ve Türkiye’deki Alternatif Sanat Mekânlarına Dair Sanatçı, Eleştirmen ve Galerici Görüşleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • KARASAR, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel.
  • ÖZCAN, Ş. (2009). “Güncel Sanatta Dilsel Göstergeler”, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Ankara: Hacattep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • SHINER, L. (2004). Sanatın İcadı. Çev: İ. Türkmen, İstanbul: Ayrıntı.
  • SÜVARİ, G. (2007). “Postmodernist Süreç İçerisinde Güncel Sanatta Retro-Romantik Yaklaşımlar”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • ŞAYLAN, G. (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge.
  • TAN, P. (2003). “Kürselleşme ve 1990 Sonrası Güncel Sanat”, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • TÜZÜNOĞLU, A. (2007). “Sosyoloji Paradigmasında 1990’larda Türkiye’de Güncel Sanatın Dönüşümü (1990-1999)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • UYSAL, Ş. (2007). “AB Uyum Sürecinin Türkiye Güncel Sanat Ortamına Etkileri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • UZUNER, Y. (1997). “Niteliksel Araştırma Yöntemlerinin Özellikleri”, IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 10-12 Eylül, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • YILMAZ, K. ve ALTINKURT, Y. (2011). “Öğretmen Adaylarının Türk Eğitim Sisteminin Sorunlarına İlişkin Görüşleri”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (1): 942–973.
  • YILMAZ, M. (2006). Modernizimden Postmodernizme Sanat. Ankara: Ütopya.
  • YILMAZ, M. (2011). Sanatın Günceli Güncelin Sanatı. Ankara: Ütopya.