Felsefi Eylem Olarak Yazma ve Konuşma İlişkisi

Çalışma yazma ve konuşmayı birer felsefi eylem olarak kabul edip aralarındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda öncelikle yazan ve konuşan bir varlık olarak insana dair ontolojik görüşler ortaya konulmuştur. Konuşan insanın yazan insana dönüşmesi üzerinden, yazma ve konuşma eylemleri arasındaki bağın nasıl kurulduğu açıklanmıştır. Ardından, bu iki eylem arasındaki benzerlikler ele alınmıştır. Her iki eylem de gerçekliğe ilişkindir, insanın ve özelde filozofun varlık koşuludur. İkisinin de oluşumuna yön veren nedenler benzerdir ve varlık koşulları dil bağlıdır. Son olarak yazma ve konuşma arasındaki karşıtlıkları, aynı zamanda benzerlikleri de oluşturan düşünme, dil, gerçeklik ve bunlara ek olarak zaman kavramı üzerinden ele alınarak değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Yazma, Konuşma, Düşünme, Gerçeklik, Dil

Writing and Speaking Relation as a Philosophy Action

The current study aims at determining the relation between writing and speaking, by regarding them as a philosophical activity. In this sense, some ontological views were primarily put forward concerning human being as a writing and speaking being. How the tie was made between the actions of writing and speaking, based on the fact that speaking human being turns into a writing being. Following that, similarities between these two actions were studied. Both activities are related to reality and they are the requisite of existence for philosopher. The reasons of the two leading them to be formed are similar and their conditions of existence depend on “language”. Finally, the contrasts of writing and speaking, also thinking, language, reality and in addition to them, which form similarities at the same time and the concept of time were discussed and evaluated

Keywords:

Writing, Speech, Thinking, Reality, Language,

PDF

___

Allen, D. S. (2011). Platon neden yazdı?. A. Batur (Çev.). İstanbul: İletişim.
Aristoteles. (1998). Retorik. M. H. Doğan (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
Benveniste, E. (1995). Genel dilbilim sorunları. E. Öztokat (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
Borutti, S. & Luise, F. (2013). Writing and communicating philosophy: consonances between Plato and Wittgenstein. Perissinotto, In L. (Eds). Wittgenstein and Plato (pp. 126-159). New York: Macmillan.
Bozkurt, A. (2014). Orpheus bakışı. İstanbul: Ayrıntı.
Burch, R. & Verdicchio, M. (Eds). (2002). Between philosophy and poetry: writing, rhythm, and history. New York & London: Continuum.
Croce, B. (1983). İfade bilimi ve genel linguistik olarak estetik. İ. Tunalı (Çev.). İstanbul: Remzi.
Çoraklı, Ş. & Sarı, A. (Ed.). (2002). Edebiyat nedir? İstanbul: Babil.
Çotuksöken, B. (1992 ). Felsefi söylem nedir?, İstanbul: Kabalcı.
Deleuze, G. (2015). Anlamın mantığı. H. Yücefer (Çev.). İstanbul: Norgunk.
Deleuze, G. & Guattari, F. (2001). Felsefe nedir? T. Ilgaz (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
Deleuze, G. & Guattari, F. (2000). Kafka. minör bir edebiyat için. Ö, Uçkan & Ö. Ergüden (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
Derrida, J. (2010). Edebiyat edimler. A. Utku & M. Erkan (Çev.). İstanbul: Otonom.
Derrida, J. (2011). Gramatoloji. Çev. İ. Birkan (Çev.). İstanbul: Bilgesu.
Derrida, J. (2014). Platon’un eczanesi. Çev. Z. Direk (Çev.). İstanbul: Pinhan.
Di Leo, J. R. (200). Is there a text in phılosophy?: writing, style, rhetoric and culture. Doctoral Dissertation, Indiana University Doctor of Philosophy in the Departments of Philosophy and Comparative Literature, Indiana.
Eflatun. (1960). Diyaloglar. T. Aktürel (Çev.). İstanbul: Remzi.
Fırıncı Orman, T. (2015). Jacques Derrida düşüncesinde dil. Kilikya Felsefe Dergisi, (1), 61-81.
Gadamer, H. G. (2009). Hakikat ve yöntem (2. Cilt). H. Arslan & İ. Yavuzcan (Çev.). İstanbul: Paradigma.
Gül, S. (2014). Yapısökümcülük neyi söküyor: Jacques Derrida’yı anlamak. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3), 89-98.
Günay, D. (2001). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual.
Kaynardağ, A. (1982). Takiyettin Mengüşoğlu ile konuşma. Yazko, 6, 5-20.
Mengüşoğlu, T. (1988). İnsan felsefesi. İstanbul: Remzi.
Janson, T. (2016) Dillerin tarihi. M. Doğan (Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
Ong, J. V. (2013). Yazılı ve sözlü kültür. S. P. Banon (Çev.). İstanbul: Metis.
Platon (2006). Devlet. M. A. Cimcoz & S. Eyüboğlu (Çev.). İstanbul: İş Bankası.
Platon (2010). Mektuplar. F. Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Platon. (2017). Phaidros. F. Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Rush, P. (2016). Myriad philosophical methodologies. Metaphilosophy, 47(4), 679-695.
Saussure, F. (2001). Genel dilbilim dersleri. B. Vardar (Çev.). İstanbul: Multilingual.
Wittgenstein, L. (2016). Tractatus logico philosophicus. O. Aruoba(Çev.). İstanbul: Metis.
Wittgenstein, L. (2014). Felsefi Soruşturmalar. H. Barışcan (Çev.). İstanbul: Metis.
Uygur, N. (2001). Dilin gücü. İstanbul: Yapı Kredi.
Yanık, H. (2016). Yapısöküm üzerine birkaç not. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 91-98.